เรื่องวิวาห์ของเจ้าสาวจำเป็น นิยาย บท 173

“คุณนาย พวกเราควรจะทำอย่างไร?”มองตามหลังรถออฟโรดที่ขับออกไปอย่างรวดเร็ว ผู้ช่วยเย่มีความกลัดกลุ้มเล็กน้อย

ในฐานะที่เป็นราชาของสังคมชนชั้นสูง เซียวเซิ่งมีความเย็นชาเย่อหยิ่งตั้งแต่เล็ก ไม่ว่าจะเป็นผู้ใหญ่ในครอบครัว หรือว่าเพื่อนอายุรุ่นราวคราวเดียวกัน หรือว่าลูกน้องที่บริษัท ไม่มีใครไม่เคารพยำเกรงและไม่ไว้ใจเขา นึกว่าเขาทำอะไรก็ล้วนเป็นสิ่งที่ถูกต้อง ถึงแม้จะทำเรื่องผิดแต่ก็เป็นสิ่งที่มีเหตุผล

นอกจากเซียวจวินเซิงแล้ว ไม่มีใครกล้าเอ่ยคำว่า“ไม่”กับคำแม้แต่คำเดียว แต่ว่า——

“เรื่องนี้จะให้นายท่านทราบไม่ได้โดยเด็ดขาด”เซี่ยจิ่นออกคำสั่งอย่างเด็ดขาด สาวเท้าเดินไปทางห้องหนังสือ

เธอเสียใจที่เมื่อก่อนนำรูปของอานฉุนซีและเอี๋ยนเสี่ยวเนี่ยนให้เซียวจวินเซิงดู

ถ้าหากสามีทราบเรื่องนี้เข้า จะต้องโกรธอย่างแสนสาหัสแน่นอน ความสัมพันธ์ของพ่อลูกที่เพิ่งจะคลี่คลายลงจะต้องพังทลายแตกหักลงอีกครั้ง นี่คือสิ่งที่เธอไม่ต้องการจะเห็น

“แต่ว่าคุณชายและผู้หญิงคนนั้นได้จดทะเบียนสมรสกันเรียบร้อยแล้ว”

ผู้ช่วยเย่เดินตามฝีเท้าคุณนายไป พูดขึ้นอย่างเป็นกังวล “ในเมื่อสามารถพาเธอมาพบพ่อแม่ได้ ก็อาจจะเปิดเผยและยอมรับสถานะของเธอต่อสังคมได้ เรื่องนี้เกรงว่าจะปิดเอาไว้ไม่อยู่แล้ว......”

“สามารถปิดบังได้นานแค่ไหนก็แค่นั้นเถอะ ฉันจะคิดหาวิธีทางให้เซียวเซิ่งสงบเอาไว้ จะให้เขาเผยแพร่ออกไปไม่ได้”

“ถ้าไม่อย่างนั้น......พวกเราแอบจดทะเบียนหย่าให้พวกเขาสองคน?”

“ไร้ประโยชน์ พวกเขาสามารถจดคืนได้ภายในเวลาไม่กี่นาที”เซี่ยจิ่นไตร่ตรองปัญหาค่อนข้างยาวไกลมาโดยตลอด “จะต้องให้เซียวเซิ่งแยกจากไปด้วยความเต็มใจถึงจะได้ เธอลองไปสืบความสัมพันธ์ทางสังคมของเอี๋ยนเสี่ยวเนี่ยนอย่างง่ายๆมาสักหน่อย ฉันต้องการรู้เขารู้เรา หาจุดอ่อนของเธอ”

“รับทราบค่ะ”ผู้ช่วยเย่พยักหน้า

“อีกอย่าง ให้เอียนหยู่โรวรีบมาหาฉันเดี๋ยวยนี้ เกิดเรื่องราวใหญ่โตขนาดนี้ ทำไมถึงปิดบังไม่พูด เธอเป็นคนตายหรือไง!”เซี่ยจิ่นน้ำเสียงเด็ดขาด ภายในใจเคียดแค้นขบกรามแน่น

ครั้งนี้เธอต้องหลอกใช้เอี๋ยนเสี่ยวเนี่ยน นำเอียนหยู่โรวที่ไม่ได้เรื่องถีบออกไปจากกระดาน หลังจากนั้นค่อยกำจัดเอี๋ยนเสี่ยวเนี่ยนทิ้ง

สองพี่น้องตระกูลเอี๋ยนคุณภาพต่ำต้อย ไม่ต้องการแม้แต่คนเดียว!

“ดิฉันจะติดต่อเธอให้เข้ามาเดี๋ยวนี้”ผู้ช่วยเย่หยิบโทรศัพท์มือถือออกมา กดโทรออกไปที่เบอร์โทรศัพท์ของเอียนหยู่โรว......

คลับจุ้ยว่อ ที่นั่งชั้นพิเศษสุดหรูหรา

เสียงร้องที่เดี๋ยวดังเดี๋ยวเบาอย่างหลงระเริงของหญิงสาว ในอากาศเต็มไปด้วยกลิ่นคาว ในเวลานี้เอียนหยู่โรวกำลังฟาดฟันกับกู้ห้าวหยูอย่างร้อนแรง เหงื่อไคลไหลย้อย

“คุณชาย เร็ว เร็วขึ้นอีกนิด......” เธออ้อนวอน

กู้ห้าวหยูยิ้มหยัน กลับช้าลงเล็กน้อย ทำให้เธอเหมือนกับสัตว์ตัวเมียที่ร้อนรนจนบ้าคลั่ง นี่ถึงจะดูงดงาม

เขาไม่ขาดผู้หญิง ในจำนวนนั้นเอียนหยู่โรวนับว่าเป็นผู้หญิงที่รูปร่างหน้าตาแย่ที่สุด อายุก็มากกว่าเขา หญ้าแก่ที่อายุ26ปีคนหนึ่ง ที่จริงเขาก็กระเดือกไม่ลงอยู่แล้ว แต่ว่าพี่ชายและน้องสาวของตนเองต่างก็ถูกเซียวเซิ่งหลอกลวง ไม่ว่าอย่างไรก็ตามเขาจะต้องแก้แค้น หลับนอนกับผู้หญิงของเซียวเซิ่ง สวมเขาให้เขา

ถึงแม้ว่าเอียนหยู่โรวจะไม่ได้รับความโปรดปราน แต่ว่าเซียวเซิ่งก็เคยแต่งงานกับเธอ ข้อนี้ใครก็เปลี่ยนแปลงไม่ได้

โทรศัพท์มือถือบนหัวเตียงดังขึ้นสองรอบ เอียนหยู่โรวดึงเข้ามาอย่างอ่อนแรง เมื่อเห็นว่าเป็นผู้ช่วยของเซี่ยจิ่นโทรมา ดวงตาก็เปล่งประกายทันที ไม่สนใจว่าตอนนี้ตนเองกำลังถูกทับอยู่ก็กดรับสายโทรศัพท์ “ผู้ช่วยเย่ คุณสบายดีไหม?”

น้ำเสียงที่เสแสร้งทำให้ผู้ช่วยเย่รู้สึกไม่สบายไปทั่วทั้งตัว

เธออดกลั้นความรู้สึกรังเกียจเอาไว้ พูดเรื่องที่เป็นการเป็นงาน “สวัสดีค่ะ ขอเชิญคุณมาที่บ้านของตระกูลเซียวสักหน่อย เนื่องด้วยเวลาของคุณนายของพวกเรามีค่า คุณจำเป็นต้องมาถึงภายในเวลาครึ่งชั่วโมง”

“ฉัน อ่า......” อยู่ๆเอียนหยู่โรวก็ครวญครางขึ้นมา

เมื่อกู้ห้าวหยูเห็นเธอรับโทรศัพท์ เหมือนกับว่าได้รับการกระตุ้นบางอย่าง ก็ยิ่งเร่งเครื่องราวกับสายฝนที่เทลงมาบนหลังของเธอมากขึ้น

เอียนหยู่โรวอิ่มใจจนจะตายอยู่แล้ว จนพูดไม่เป็นประโยค “ฉัน......ฉันรู้แล้ว อืม......”

ผู้ช่วยเย่ขมวดหว่างคิ้วทันที วางสายด้วยความรังเกียจ

“ที่รัก แม่สามีของฉันเรียกฉันเข้าพบน่ะ”เอียนหยู่โรวตบๆผู้ชายที่อยู่ด้านหลัง “พอเท่านี้ก่อนเถอะ รอพี่สาวกลับมาค่อยเติมเต็มความต้องการให้เธอ”

“แม่ง ผมไม่ใช่เด็กขายตัว ที่คุณบอกว่าพอก็พอ?”ใบหน้าที่นุ่มนวลและงดงามกว่าผู้หญิงของกู้ห้าวหยูปรากฏให้เห็นถึงความไม่พอใจ

คิดไปคิดมา เขายังรู้สึกว่าอานฉุนซีชายหนุ่มคนนั้นมั่นคงหนักแน่นใจเย็น มีความสง่าของชายหนุ่ม ที่สำคัญที่สุดคือไม่รังเกียจที่เสี่ยวเนี่ยนมีลูกแล้ว เป็นลูกเขยที่โดดเด่นหาได้ยาก

เมื่อคิดเช่นนี้ เอี๋ยนจื้อโก๋วก็ลุกขึ้นยืนเดินออกไปจากห้องผู้ป่วย โทรศัพท์หาอานฉุนซี

อานฉุนซีกำลังทำงาน เมื่อเห็นว่าเป็นสายของศาสตราจารย์ มีรอยยิ้มที่สวยงามปรากฏขึ้นทันที “อาจารย์ ช่วงนี้สบายดีไหมครับ?”

“สบายดี......” รอยยิ้มของเอี๋ยนจื้อโก๋วอ่อนโยน “ฉุนซี เธอกับเสี่ยวเนี่ยนคืบหน้ากันไปถึงไหนแล้ว? เดิมทีฉันอยากจะโทรศัพท์ถามเสี่ยวเนี่ยน แต่ว่าเธอก็เป็นเด็กผู้หญิง ฉันที่เป็นพ่อก็ไม่ค่อยกล้าที่จะเอ่ยปาก”

อานฉุนซีอึ้งไปทันที ภายในใจมีความเจ็บปวดรวดร้าวเอ่อล้นขึ้นมา ลูกกระเดือกก็ขยับขึ้นลงอย่างไม่สงบ: เขากับเสี่ยวเนี่ยนไม่มีอะไรคืบหน้าแล้ว

เสี่ยวเนี่ยนน่าจะไม่ได้นำเรื่องของเธอบอกกับบิดา เช่นนั้นก็คงจะไม่ดีถ้าเขาเป็นฝ่ายเปิดเผยอะไรออกไป ทำได้เพียงแค่พูดอย่างอ้อมค้อม “อาจารย์ ไม่ว่ามิตรภาพของผมกับรุ่นน้องจะเป็นไปในทิศทางไหน ผมก็จะสนับสนุนเธอ”

หมายความว่าอย่างไร?

รอยยิ้มของเอี๋ยนจื้อโก๋วหายไปในทันที ภายในใจมีความกังวล ลังเลอยู่ครู่หนึ่งถึงเอ่ยถามขึ้น “ฉุนซี เธอกับเสี่ยวเนี่ยนทะเลาะกันใช่หรือไม่?”

“เปล่าครับ อาจารย์” เมื่อเห็นว่าเขาเข้าใจผิด อานฉุนซียิ้ม พูดด้วยความสัตย์จริง “ผมจะตัดทะเลาะกับเธอลงที่ไหนกัน? รุ่นน้องทั้งสวยทั้งน่ารัก ถ้าหากมีผู้ชายที่ดีกว่าผมมาชอบเธอ ผมยินดีที่จะยอมรับเรื่องนั้น”

ในใจของเอี๋ยนจื้อโก๋วเสียงดังตุ้บตุ้บ หว่างคิ้วขมวดเข้าหากัน “ฉุนซี ถ้าหากเธอคิดว่าเสี่ยวเนี่ยนไม่เหมาะสมกับเธอ ก็พูดมาตามตรงก็ได้อาจารย์ไม่บังคับเธอ อย่างไรเสียเงื่อนไขของเธอก็ไม่เป็นที่น่าพอใจของผู้คน”

“ไม่ ไม่ใช่แบบนั้น”อานฉุนซีหลับตาลง เอ่ยปากพูดราวกับการสารภาพรัก “ผมรักเธอตลอดไป”

“นั่นก็เพียงพอแล้ว”เอี๋ยนจื้อโก๋วถอนหายใจอย่างโล่งอก หว่างคิ้วที่ขมวดเข้าหากันก็คลายลง “ฉุนซี ถ้าหากเสี่ยวเนี่ยนดื้อรั้นกับเธอ ฉันจะไปคุยกับเธอ เธออย่าได้คิดเล็กคิดน้อยกับน้องเลย ฉันจะโทรไปหาเธอเดี๋ยวนี้”

“เอ๊ะ อาจารย์......”

อานฉุนซีต้องการจะพูดอะไรบางอย่าง เอี๋ยนจื้อโก๋วได้วางสายไปแล้ว มองดูหน้าจอที่ดับลง ภายในใจของเขาก็หดหู่ขึ้นมาอีกทันที

เมื่ออาจารย์โทรศัพท์สายนี้เสร็จ ก็คงจะเข้าใจแล้วว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น ก็จะไม่ไหว้วานให้เขาดูแลรุ่นน้องอีกต่อไป เสี่ยวเนี่ยนก็ยิ่งออกห่างจากเขามากขึ้นทุกทีแล้ว......