เรื่องวิวาห์ของเจ้าสาวจำเป็น นิยาย บท 18
“เฮอะ! ผมคงเจอตำรวจปลอมแน่ๆ!”
เอี๋ยนต้าฟาเอามือกอดอก เชิดใบหน้าหล่อขึ้นด้วยความโกรธเคือง “ผมในฐานะหัวหน้าครอบครัวยังไม่เห็นด้วย เสี่ยวเนี่ยนจะไม่แต่งงานโดยพลการ!”
“หนูไม่ใช่หัวหน้าครอบครัว เป็นแค่ลูกชายนะ” อูเจินจูพาเขากลับสู่ร่างเดิมทันที มองตำรวจอย่างไม่เข้าใจ “เพื่อนฉันเป็นคนสุขุม แต่งงานฟ้าแลบเงียบๆ มันเป็นไปไม่ค่อยได้”
“งั้นคุณก็ต้องถามเจ้าตัวแล้วล่ะ” ตำรวจยักไหล่ แสดงท่าทีไม่อาจช่วยเหลือได้
“หรือคุณแม่ไม่ต้องการผมจริงๆ?”
กลับเข้ามาในรถ เอี๋ยนต้าฟาสงสัยในชีวิตด้วยใบหน้าคับแค้นใจ “เหมือนที่ในละครแสดงเลย คุณแม่กลัวลูกเหนี่ยวรั้ง ก็เลยไปแอบแต่งงาน”
“เสี่ยวเหนียนหยูเป็นคนแบบนั้นเหรอ?”
อูเจินจูสตาร์ทรถ เหล่มองเด็กน้อยน่ารัก “บางทีเจ้าสาวบริการของเธอหนีไป เลยต้องให้เธอมาแทนที่ ดูเหมือนอุตสาหกรรมฉลองงานแต่งก็มีความเสี่ยง”
“ถึงจะเป็นตัวแทน แต่ไม่ต้องค้างคืนหรือเปล่า?” เด็กน้อยน่ารักหรี่ตาคาดคะเน “คุณแม่ผมต้องถูกฉุดมาแต่งงานแน่ๆ เธอเป็นสาวสวยนี่!”
“งั้นไปหาเธอก่อน” อูเจินจูเหยียบคันเร่ง ขับไปที่วิลล่าเซียวเวิ่ง “ฉันไม่เห็นด้วยที่เสี่ยวเนี่ยนแต่งงานกับเซียวเวิ่ง แต่งเข้าบ้านคนรวยแล้วลึกเหมือนทะเล เธอไม่รู้หรอกว่าจะได้รับความทรมานยังไง!”
“ทรมาน?”
เด็กน้อยน่ารักเลิกคิ้ว ดวงตาระยิบระยับไปด้วยความดุดัน “ใครกล้าทรมานแม่ผมดูสิ? วันที่ผมโตขึ้น ก็คือช่วงเวลาซวยของเขา! ต้องชดใช้สิบเท่า!”
เชี่ย มีพลังมาก
อูเจินจูสั่นสะท้าน มองไปที่เด็กชายตัวน้อย แค่เห็นเขาทำหน้าโมโห กำหมัดแน่น แววตาหนักแน่นมีความเป็นผู้ใหญ่และพละกำลังไม่ตรงกับอายุ
บางทีเด็กคนนี้อาจจะโค่นล้มเซียวเวิ่งได้ในอนาคต……
“อุ๊ยตาย นี่กำลังหลอกให้น้ามีลูกเหรอ?” อูเจินจูชอบมาก เอามือหยิกแก้มชมพูของเจ้าก้อนแป้ง “ทำตัวน่ารักได้ สนับสนุนได้ น้าก็อยากมีลูกชายแบบนี้!”
“น้าก็เอาผมไปใส่เครื่องถ่ายเอกสาร แล้วถ่ายออกมาฉบับหนึ่ง” เด็กน้อยน่ารักหลบ ไม่อยากให้เธอหยิกแก้มอีก
“เป็นความคิดที่ดี ตัวเองคลอดมันเหนื่อยเกิน ไม่มีเมล็ดพันธุ์อีก”
มายด์ฮาร์ท วิลล่าคือสิ่งก่อสร้างที่บ่งชี้ความหรูหราที่สุดในเมืองนี้
สี่ปีก่อน เพื่อเป็นการขอบคุณที่เอียนหยู่โรวเป็นผู้มีพระคุณ เขตแดนที่มีราคาแพงเช่นนี้ เซียวเวิ่งใช้เงินทุนจำนวนมหาศาลสร้าง “บ้านทอง” ให้ กลุ่มอาคารสไตล์ยุโรปขนาดโอ่อ่าสง่างามตระการตา แสดงถึงระดับความซาบซึ้งที่เขามีต่อเอียนหยู่โรว
จารึกในใจ จารึกความรู้สึกในใจ
แค่จากชื่อวิลล่า ก็มองออกแล้วว่าเซียวเวิ่งเป็นคนรู้บุญคุณ
ซื่อสัตย์จงรักภักดี
บีวายดีมือสองของอูเจินจูเพิ่งจอดหน้าประตูวิลล่า ก็ถูกเคาะกระจก
บอดี้การ์ดหล่อสูงตระหง่านพยักหน้าให้เธอ “ขอโทษครับ นอกตระกูลเซียวไม่สามารถจอดรถคนนอกได้!”
โห แม้แต่ยามเฝ้าประตูใหญ่ก็หล่อขนาดนี้เชียว? อูเจินจูจ้องมองเขาจากบนลงล่าง ในดวงตามีประกายดาว “งานดี!”
หมายความว่าไง? เย่เฟิงไม่ค่อยเข้าใจ อีกอย่างเขาก็ไม่ใช่ผู้เฝ้าประตูใหญ่ด้วย แค่บังเอิญมาเห็นรถโทรมๆ คันนี้เท่านั้น
“ที่นี่ไม่ใช่ลานจอดรถ เชิญคุณออกไปเร็วๆ!”
“รังเกียจที่ฉันรถโทรมใช่เปล่า?” อูเจินจูแค่นหัวเราะ เธอคือคนที่รับมือยากแม้แต่ตำรวจก็เกลียด จะกลัวอะไรกับคนเฝ้าประตู? “ฉันเป็นเพื่อนคุณนายน้อย เอี๋ยนเสี่ยวเนี่ยน รู้จักไหม?”
“ไม่รู้จัก” บอดี้การ์ดไม่ไว้หน้า เอามือชี้ แล้วพูดอย่างไม่เห็นอกเห็นใจ “ขับออกไปเดี๋ยวนี้ ไม่งั้นจะลากไปทำลาย”
Shit! อูเจินจูเห็นเขามีบุคลิกเหนือชั้น จึงรู้สึกขี้ขลาดแปลกๆ พูดด้วยน้ำเสียงอ่อนลง “คืองี้ค่ะพี่ คุณเซียวของคุณจัดงานแต่งครั้งใหญ่เมื่อวานใช่ไหม?”
ทางแยกรูปตัวทีที่อยู่ไม่ไกล รถบรรทุกคันหนึ่งกำลังคืบคลานมา สองน้าหลานไม่มีใครใส่ใจ ความสนใจอยู่ที่ประตูทางเข้าตระกูลเซียว
“พี่ฟาดูเร็ว ข้างในมีไมบัคขับออกมา!” อูเจินจูหายใจหอบพูดขึ้น “รถคันนี้แพงมาก เจ้านายเขาคงเป็นคนขับ ไม่แน่เสี่ยวเหนียนหยูอาจจะอยู่ข้างใน!”
“น้าเจินจู น้าวางผมลงก่อน” ต้าฟาเป็นเด็กเอาใจใส่ กลัวเธอเหนื่อย
“โอเค” อูเจินจูวางเด็กน้อยน่ารักลง วิ่งขณะหันหน้ามาสั่ง “หนูเดินช้าๆ หน่อยนะ เดี๋ยวหกล้ม น้าจะไปขวางรถคันนั้นไว้ โครม!”
เจินจูยังพูดไม่จบ ก็ถูกชนจนลอย ร่างกลายเป็นเส้นโค้งพาราโบรา หล่นข้างๆ สวนดอกไม้ประตูตระกูลเซียว โดยที่หลังศีรษะคว่ำลง
ทุกอย่างเกิดขึ้นฉับพลันเกินไป ไม่มีใครตอบสนองได้ทัน คนขับรถบรรทุกคันที่ก่อเรื่องก็งุนงงอย่างสิ้นเชิง
“น้าเจินจู!” หัวใจดวงน้อยของเอี๋ยนต้าฟาแทบระเบิด วิ่งเข้าไปโดยไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น……
“ประธาน มีคนเกิดอุบัติเหตุรถชนที่ประตูบ้านเรา!” โอเล่ย์เพิ่งขับรถออกจากประตูใหญ่ ก็เห็นฉากนี้ จึงเหยียบเบรกเบาๆ
ออกจากบ้านแล้วเห็นเลือด ไม่เป็นสิริมงคลเสียจริง
เขาอดเห็นใจประธานไม่ได้ ในฐานะผู้มีอำนาจสูงส่ง เซียวเวิ่งไปที่ไหนก็จะมีความสามารถควบคุมสถานการณ์ภาพรวม งานแต่งใหญ่โตดันไม่ราบรื่น และเรื่องว้าวุ่นใจบางอย่างก็เกิดขึ้น
เซียวเวิ่งเงยหน้าขึ้นมาจากเอกสาร เหลือบมองเอียนหยู่โรวด้วยสีหน้าไร้อารมณ์
สี่ปีมานี้เธอกลายเป็นทูตการกุศลอย่างสม่ำเสมอ ทำสิ่งดีๆ ให้มากที่สุดต่อหน้าเซียวเวิ่ง เพื่อให้สอดคล้องภาพลักษณ์ช่วยคนในตอนกลางคืนของเธอ เธอจึงจะไปจัดการ
“ประธาน คนขับรถบรรทุกคันนั้นน่าจะขับรถทั้งคืน ตอนเช้างีบหลับเลยเกิดอุบัติเหตุรถชน แย่แล้ว มีเด็กด้วย!”
เด็ก?
เซียวเวิ่งปิดเอกสาร มองเหตุการณ์รถชนผ่านกระจกรถด้วยความเรียบเฉย ขณะที่เห็นเด็ก ทรวงอกก็สั่นสะท้านอย่างรุนแรง……
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เรื่องวิวาห์ของเจ้าสาวจำเป็น