เรื่องวิวาห์ของเจ้าสาวจำเป็น นิยาย บท 4

เอี๋ยนเสี่ยวเนี่ยนเล่าเรียนสาขา Wedding Planner ที่ต่างประเทศ ก่อนจะกลับประเทศก็ถูกใจบริษัท Wedding Planner แห่งหนึ่งที่ชื่อว่า “พบรัก” จึงยื่นประวัติส่วนตัวไป

สวี่เจียนใช้อำนาจเล็กน้อย เธอจึงถูกรับเข้าทำงานโดยไม่ได้ผ่านการสัมภาษณ์

แน่นอนว่า เสี่ยวเนี่ยนไม่ได้มีความขี้เกียจหย่อนยานเพราะมีรองผู้บัญชาการคนนี้คอยให้การสนับสนุนแม้แต่น้อย

เธอตื่นแต่เช้าตรู่ อุ้มลูกชายที่กำลังหลับสนิทไปสอดไว้ใต้ผ้าห่มอูเจินจู ค่อยไปห้องครัวทำอาหารเช้าทิ้งไว้ให้สองคนนั้นกินตอนตื่น จากนั้นก็อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า ถือกระเป๋าออกจากห้องไป

เพิ่งจะลงไปถึงข้างล่าง ก็เห็นสวี่เจียนที่สวมชุดลำลองพิงประตูรถสูบบุหรี่อยู่

สวี่เจียนเป็นหนุ่มหล่อตามมาตรฐานคนหนึ่ง คิ้วกระบี่ นัยน์ตาลึก โครงหน้าเหลี่ยมหนักแน่นและเด็ดเดี่ยว สูงหนึ่งร้อยแปดสิบเซนติเมตร ไหล่กว้างเอวสอบ ทั่วทั้งร่างแผ่กลิ่นอายความรู้สึกมั่นคงและมีมาดของชายชาตรี

การประกอบอาชีพเป็นเจ้าหน้าที่ตำรวจอย่างยาวนานทำให้เขามีแข็งแกร่งไม่ย่อท้อ ทั้งยังกล้าหาญเป็นพิเศษ เมื่อสวมเครื่องแบบแล้วองอาจอย่างไม่ธรรมดา เป็นตัวเลือกสามีในอุดมคติของสุภาพสตรีที่ยังไม่แต่งงาน

“พี่คะ กินข้าวเช้ารึยัง”

“ยังเลย” สวี่เจียนรีบดับบุหรี่ พ่นควันที่เหลืออยู่ในปาก จับจ้องหญิงสาวด้วยแววตาลึกซึ้ง หัวใจก็อุ่นร้อน

เสี่ยวเนี่ยนแต่งตัวเรียบง่าย เสื้อเชิ้ตสีขาว กระโปรงคลุมเข่า ผูกผมหางม้า ดวงหน้าไร้เครื่องสำอางงดงามสะอาดสะอ้าน นัยน์ตากลมตาคู่สวยทอประกายลึกซึ้ง สวยงามจนทำให้ผู้คนประทับใจ

ตอนที่พบกันครั้งแรก เธอเพิ่งจะอายุสิบหกสิบเจ็ดปี แม้ว่าตอนนี้จะเป็นแม่คนมาหลายปีแล้ว แต่ก็ยังคงบริสุทธิ์ไร้เดียงสา ทำให้ผู้คนเอ็นดู เขาชอบมาก

“ฉันทำอาหารเช้า เอามาให้พี่ด้วย” เมื่อขึ้นรถ เสี่ยวเนี่ยนก็หยิบกล่องข้าวออกมายื่นให้กับสวี่เจียน

“ภรรยาทำ พี่ไม่เกรงใจแล้วนะ” สวี่เจียนคีบเกี๊ยวทอดขึ้นมาป้อนเสี่ยวเนี่ยนก่อนคำหนึ่ง จากนั้นค่อยยัดเข้าปาก กัดเบาๆและเพลิดเพลินไปกับมัน “อร่อยมาก”

เสี่ยวเนี่ยนกัดเกี๊ยวแล้วก็หัวเราะพรืดออกมา “ภรรยาอะไรคะ เป็นถึงร้อยตำรวจเอก ก็ปั้นน้ำเป็นตัวเป็นด้วยหรอคะ”

“เป็นเรื่องที่ไม่ช้าไม่เร็วก็ต้องเกิดขึ้น” คิ้วกระบี่ของสวี่เจียนเลิกขึ้น ตัดสินใจว่าจะต้องได้มา

“ฮ่าๆ” เสี่ยวเนี่ยนไม่ได้ปฏิเสธ ริมฝีปากได้รูปโค้งขึ้นเล็กน้อย เมื่อยิ้มขึ้นมาก็ริมฝีปากก็แดงระเรื่อเป็นพิเศษ สวี่เจียนเห็นแล้วก็ใจลอย

“เนี่ยนเอ๋อร์ พรุ่งนี้ทำเกี๊ยวอีกนะ อร่อยมากเลย กินทั้งชาติก็ไม่พอ”

“อืม”

เมื่อไปถึงบริษัทพบรัก เอี๋ยนเสี่ยวเนี่ยนเพิ่งจะลงจากรถ ก็มีรถสปอร์ตแลมโบกินี่สุดหรูคันหนึ่งจอดอยู่ข้างเธอ

“คุณเอี๋ยน คุณมาแล้วหรอคะ” ผู้จัดการพาพนักงานหลายคนออกมาต้อนรับด้วยความกระตือรือร้นเป็นอย่างมาก

เสี่ยวเนี่ยนนึกว่ากำลังพูดกับเธอ ขณะที่คิดจะตอบ ก็เห็นผู้จัดการโค้งตัวเปิดประตูรถแลมโบกินี่ พลางยื่นแขนออกไป ท่าทีเช่นนี้ราวกับขันทีปรนนิบัติพระนางซูสีไทเฮา เห็นได้ชัดเลยว่าคนในรถนั้นสูงศักดิ์เพียงใด

“พวกเราเข้าไปกันเถอะ” สวี่เจียนไม่อาจทนดูท่าทีเช่นนี้ได้ จึงดึงเสี่ยวเนี่ยนเข้าไปในห้องโถงด้วยสีหน้าเย็นชา

เสี่ยนเนี่ยนอดไม่ได้ที่จะอยากรู้อยากเห็น เหลือบตามองดูอย่างเร่งรีบ ก็เห็นเรียวขาเพรียวบางขาวราวกับหิมะยื่นออกมาจากด้านในรถ

“ตึก!” เสียงรองเท้าหนังฝังอัญมณีคู่งามกระทบกับพื้นดังขึ้น ต่อมา หญิงสาวที่สวมเดรสสั่งตัดตัวยาวคนหนึ่งก็ยืนอยู่ใต้แสงอาทิตย์ สวมแว่นกันแดด เชิดคางขึ้นสูงอย่างดูแคลนทุกสิ่งบนโลก

“คุณเอี๋ยน ยินดีกับการแต่งงานด้วยค่ะ!”

เหล่าพนักงานพากันย่อตัวลงจัดชายกระโปรงให้เธอ และปรนนิบัติคนมีเงินด้วยความรอบคอบ “พวกเราเชิญอาจารย์ที่จะวางแผนการจัดงานแต่งงานชั้นยอดมาให้คุณสิบท่าน เพื่อติดตามงานแต่งของคุณเป็นพิเศษ”

เอี๋ยนหยู่โรวดึงแว่นกันแดดลงมาเล็กน้อย หางตาชี้ขึ้นเป็นรอยยิ้มประหลาด “เมื่อครู่ผู้หญิงที่เดินเข้าไปกับรองผู้บัญชาการคนนั้นทำหน้าที่อะไร”

“อ่อ เธอหรอคะ”

อุบัติเหตุที่ทำให้คนคนหนึ่งตายนั้นง่ายมาก ยกตัวอย่างเช่น อุบัติเหตุทางรถยนต์ ตกจากตึก แต่ก่อนตายต้องทำให้อัปยศอดสูให้พอก่อนค่อยว่ากัน

ตำแหน่งฐานะและความร่ำรวยมหาศาลในสี่ปีนี้ ทำให้เธอยืนอยู่ในจุดสูงสุดของชีวิต แต่สิ่งเหล่านี้ล้วนขโมยมา ไม่อาจเปิดเผยให้ใครรู้ได้ เมื่อเจ้าของที่แท้จริงมาถึง...เหอะ ฆ่าทิ้งสถานเดียว!

แต่ทว่า ตอนที่เอี๋ยนหยู่โรวกำลังเย่อหยิ่งทะนงตนจนลืมทุกสิ่ง ทันนั้นก็ได้รับของขวัญชิ้นใหญ่...ทั้งกล่องเต็มไปด้วยภาพร่างกายเปลือยเปล่า!กับจดหมายข่มขู่ฉบับหนึ่ง!

ในจดหมายกล่าวไว้ว่า ถ้าหากเธอแต่งงานกับเซียวเซิ่ง ก็จะเปิดเผยภาพโป๊ คลิปวิดีโอต่างๆ พร้อมกับการแต่งงาน

“ฮือๆ...แม่คะ ทำยังไงดีคะ” เอี๋ยนหยู่โรวตกใจจนตัวสั่นระริก

“ลูกอยากมากขนาดนั้นเลยหรอ ยังจะผู้หญิงคนเดียวกับผู้ชายหลายคนอีก”

หวงฟางผู้เป็นมารดาคล้ายกับถูกฟ้าผ่าใส่ โยนรูปภาพออกไปด้วยความโมโห “ลูกมีผู้ชายที่ยอดเยี่ยมอย่างเซียวเซิ่งแล้ว ทำไมถึงยังไปแอบกินข้างนอกอีก”

“หนูอยู่กับเซียวเซิ่งมาสี่ปี แต่เขาไม่เคยแตะต้องหนูเลย เขาบอกว่าให้รอจนหลังแต่งงาน” เอี๋ยนหยู่โรวเช็ดน้ำตา เอ่ยอย่างน้อยใจว่า “หนูเป็นผู้หญิงปกติ มีความต้องการ! ในบางครั้งก็ต้องการมากเป็นพิเศษ จนอดทนไว้ไม่อยู่....”

“แอบกินยังไม่รู้จักจัดการให้เรียบร้อย” หวงฟางทุบศีรษะที่ปวดเศียรเวียนเกล้า เดินกลับไปกลับมาไม่หยุด “ตอนนี้ปัญหาไม่ได้อยู่ที่แต่งหรือไม่แต่งงานแล้ว แต่ปัญหาอยู่ที่ครอบครัวเรายังจะมีชีวิตอยู่ต่อไปได้หรือไม่!”

“แม่คะ หนูไม่อยากตาย!” เอี๋ยนหยู่โรวร้องไห้จนเกือบช็อก

ถ้าเซียวเซิ่งรู้ว่าเธอไปเล่นสนุกกับผู้ชายข้างนอก จะต้องจัดการเธอให้ตายแน่ๆ! ศักดิ์ศรีของเซียวเซิ่งไม่ยินยอมให้เกิดเรื่องละเมิดเช่นนี้ได้!

“พอแล้ว ไม่ต้องร้องแล้ว!” หวงฟางครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง นัยน์ตาพลันสว่างวาบ “แม่มีวิธีหนึ่ง เสียสละส่วนน้อยเพื่อรักษาผลประโยชน์ส่วนใหญ่เอาไว้!”

“หมายความว่าอะไรคะ” เอี๋ยนหยู่โรวหยุดร้องไห้ทันที พลางถามอย่างไม่เข้าใจ

หวงฟางหรี่ตายิ้มแปลกๆ แล้วเอ่ยทีละคำๆว่า “ให้เสี่ยวเนี่ยนแต่งไปรับเคราะห์แทนลูก”