ตอนที่ 204 – หมิงตง
แม้ว่าชายคนที่เจี้ยนเฉินได้ช่วยชีวิตจะยังไม่ตาย แต่เขาก็ใกล้จะตาย หมู่บ้านบนภูเขาเล็ก ๆ แห่งนี้ไม่สามารถหายาคุณภาพสูงชนิดใดก็ได้ที่จะช่วยรักษาบาดแผลของชายคนนั้น ดังนั้นเจียนเฉินจึงสามารถพึ่งพาเพียงพลังเซียนธาตุแสงเพื่อช่วยชีวิตเขา
ภายใต้การรักษาของพลังเซียนธาตุแสง เจี้ยนเฉินสามารถช่วยให้ชายคนนั้นรอดพ้นจากปากประตูแห่งความตายอย่างหวุดหวิด เมื่ออาการของเขาดีขึ้น เจี้ยนเฉินก็หยุดการใช้พลังเซียนธาตุแสงเพาะเขาไม่ต้องการที่จะให้คนอื่นรู้ว่าเขาสามารถใช้พลังเซียนธาตุแสงในการรักษาได้ นั่นหมายความว่าบาดแผลของชายคนนั้นจะไม่หายเป็นปกติด้วยการรักษาเพียงครั้งเดียว
เจี้ยนเฉินยืนอยู่หน้าเตียง เพียงมองไปที่ชายคนที่สวมเสื้อคลุมสีน้ำเงิน จากรูปลักษณ์ของเขา ชายคนนั้นดูเหมือนจะอายุประมาณ 28 ปีและค่อนข้างหล่อเหลา
ทันใดนั้นดวงตาของชายหนุ่มเริ่มกระพริบและเริ่มมองไปรอบ ๆ ในที่สุดดวงตาของเขาจับจ้องเจี้ยนเฉินด้วยความสับสนก่อนที่จะรู้ตัวว่าเขาปลอดภัย
” ท่านเป็นคนที่ช่วยชีวิตข้าไว้ใช่หรือไม่ ? ” เขาถามเจี้ยนเฉินอย่างอ่อนแรง
เจี้ยนเฉินพยักหน้าตอบว่า” ถูกต้อง ข้าเอง”
” ขอบคุณมากที่ช่วยข้า ข้าผู้นี้ขอขอบคุณอย่างมากจริงๆ และจะตอบแทนพระคุณนี้” ชายหนุ่มตอบ
เจี้ยนเฉินยิ้มเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า” สำหรับตอนนี้อย่าเพิ่งพูดอะไรเลย ปล่อยเรื่องตอบแทนข้าไปก่อน ข้าเองก็ถูกคนอื่นช่วยชีวิตเช่นเดียวกับเจ้า เราค่อนข้างคล้ายกัน”
ชายหนุ่มยิ้มอย่างอ่อนโยนบนใบหน้าขณะที่ได้ยินคำพูดเหล่านั้น” ข้ามีนามว่าหมิงตง ผู้มีพระคุณมีนามว่ากระไร ? “
เจี้ยนเฉินนั่งอยู่บนเก้าอี้ใกล้หน้าต่างและตอบว่า “เจ้าเรียกข้าว่าเจี้ยนเฉินก็ได้ ไม่จำเป็นต้องเรียกข้าว่าผู้มีพระคุณ”
“บาดแผลของเจ้ายังสาหัสมาก ถ้าไม่ใช่เพราะข้าพาเจ้าลงจากภูเขาและใช้ยาบางอย่างรักษา เจ้าคงจะต้องตายภายในครึ่งวัน”
ดวงตาของหมิงตงพลันมีประกายแห่งความเกลียดชัง ในขณะที่เขากัดริมฝีปากและถ่มน้ำลายของเขา “บาดแผลของข้าไม่ช้าก็เร็วข้าจะตอบแทนพวกมัน”
ยังคงนั่งลงบนม้านั่งดวงตาของเจี้ยนเฉินมีประกายแห่งความสนใจเมื่อเขามองหมิงตง เขาชี้ไปที่บาดแผลหลาย ๆ แห่ง เขาถามว่า”บาดแผลเหล่านี้มาจากศัตรูที่เกลียดชังของเจ้าใช่หรือไม่ ? “
” ไม่” หมิงตงส่ายหัว” ตอนแรกข้าค้นพบสัตว์อสูรระดับ 4 ที่บาดเจ็บใกล้จะตายแล้ว หลังจากที่ข้าใช้ความพยายามอย่างมาก ข้าก็สามารถฆ่าและแยกแกนอสูรออกมา แต่กลุ่มทหารรับจ้างมาพบเข้าและปล้นข้า ถ้ามันเป็นทหารรับจ้างเพียงคนเดียว ข้าก็จะไม่กลัว แต่มันมาเป็นกลุ่มใหญ่ เมื่อรวมกับบาดแผลของข้า มันก็เพียงพอแล้วสำหรับพวกเขาที่จะเอาเข็มขัดมิติของข้าไป ในความพยายามครั้งสุดท้าย ข้าวิ่งหนีออกไปด้วยความแข็งแกร่งทั้งหมดที่ข้ามี มิฉะนั้นข้าคงจะไม่มีชีวิตอยู่
หมิงตงนั่งอยู่บนเตียง คิดถึงว่าชีวิตของเขาได้รับการช่วยชีวิตจากเจี้ยนเฉินอย่างไร ทั้ง ๆ ที่เขามีความเชื่อมั่นส่วนตัว เขาก็ตัดสินใจ “ถ้าน้องเจี้ยนเฉินไม่รังเกียจ ข้าก็จะเข้าร่วมกลุ่มทหารรับจ้างของเจ้า”
เจี้ยนเฉินมีรอยยิ้มที่มีความสุขบนใบหน้าขณะที่เขาหัวเราะ “ดี หมิงตงเมื่อเจ้าเข้าสู่กลุ่ม พลังของพวกเราก็เพิ่มขึ้น ให้เวลาข้าหน่อย ข้าจะทำให้กลุ่มทหารรับจ้างของเรากลายเป็นอันดับหนึ่งในทวีปเทียนหยวน” ในขณะที่เขาพูด เจี้ยนเฉินอดไม่ได้ที่จะคิดถึงคำพูดที่ลุงเคนดัลเคยพูดไว้
” ความปรารถนาที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของข้าคือการให้กลุ่มทหารอัคนีของข้าเป็นกลุ่มที่แข็งแกร่งที่สุดในทวีปเทียนหยวน”
เจี้ยนเฉินทำตามความต้องการของเคนดัลด้วยตัวเอง เขาจะแทนที่ลุงเคนดัลและทำให้กลุ่มทหารรับจ้างอัคนีแข็งแกร่งที่สุดในทวีป
” อ่า ใช่แล้ว ข้าไม่รู้ด้วยซ้ำว่ากลุ่มมีชื่อว่าอะไร มีคนกี่คน มีความแข็งแกร่งเพียงใดหรือว่าหัวหน้าคือใคร” หมิงตงกล่าว
เจี้ยนเฉินยิ้ม “กลุ่มทหารรับจ้างเรียกว่ากลุ่มทหารรับจ้างอัคนี ณ ตอนนี้มีข้าเป็นสมาชิกเพียงคนเดียว แต่รวมกับเจ้านั่นทำให้เป็น 2 คน เท่าที่มีความแข็งแกร่ง ข้ากำลังอยู่ในระดับเซียนผู้เชี่ยวชาญพิเศษ”
” อะไร มีแค่เราสองคน ? ” หมิงตงมองดูเจี้ยนเฉินด้วยความไม่เชื่อว่าเจี้ยนเฉินยังเด็กอยู่ก่อนที่จะพูดด้วยเสียงโง่งม ” เดี๋ยว..เจ้าบอกว่าเจ้ามีความแข็งแกร่งระดับเซียนผู้เชี่ยวชาญพิเศษ ? เจ้าแน่ใจหรือว่าเจ้าไม่ได้ล้อข้าเล่น ? “
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ
จบแล้วหรอ...
ทำไมยังไม่ลงบทใหม่...
ลงครั้งละ สี่ ห้า บท ได้ไหม...
กรุณาลงบทครั้งละหลายบทหน่อยนะครับ ชอบ ๆ...
รออ...
ตอน 1419-1420 หายครับ...
จบแล้ว......
มีต่อไหมครับ...
เมื่อไรจะอัพเดทค้าบ รอนานแล้ว...
ต่อๆๆๆ...