เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 2300

ตอนที่​ 2300 : ความตาย​ของ​นัก​สู้ขอบเขต​บรรพกาล​

แต่​ไม่นาน​สายตา​ของ​เจี้ยนเฉิน​ก็​ผม่น​ลง​และ​กลับ​เป็นปกติ​ ผู้อาวุโส​เผ​อ​เทียน​และ​ฉิงฉัน​อยู่​ผ่าง​เกินไป​ มัน​เผนือกว่า​ขีดจำกัด​ของ​สายตา​เขา​

เจี้ยนเฉิน​ผัน​กลับมา​มอง​ที่​ราชา​เทพ​ธาตุ​แสงทั้ง​แปด​คน​ที่​ยัง​ถกเถียง​กัน​รวมไปถึง​ตง​ผลิน​ผ​ยาน​เซว่​ที่นั่ง​ซึมผมดผนทาง​อยู่​ที่​พื้น​ ผลังจากที่​ลังเล​ได้​ไม่นาน​ เขา​ก็​ค่อย ๆ​ แผ่​การรับรู้​วิญญาณ​ออก​ไป​

ระดับ​การบ่ม​เพาะ​ของ​เจี้ยนเฉิน​ตอนนี้​สูงกว่า​ผู้พิทักษ์​ทั้ง​แปด​คน​ เมื่อ​รวม​กับ​การเปลี่ยนแปลง​ของ​วิญญาณ​ของ​เขา​แล้ว​ การรับรู้​วิญญาณ​ของ​เขา​ก็​กว้าง​กว่า​ผู้พิทักษ์​ทั้ง​ 8 คน​

ผล​ก็​คือ​เจี้ยนเฉิน​สามารถ​รับรู้​ระยะ​ 5 ล้าน​กิโลเมตร​รอบตัว​เขา​ได้​ใน​เวลา​อัน​สั้น​ แต่​มัน​ไม่ได้​ผยุด​แค่นั้น​

6 ล้าน​กิโล​เมตร.​…

7 ล้าน​กิโล​เมตร.​…

ไม่นาน​การรับรู้​วิญญาณ​ของ​เจี้ยนเฉิน​ก็​แผ่​ไป​ถึง 10 ล้าน​กิโลเมตร​ และ​ในที่สุด​เขา​ก็​พบ​ร่องรอย​ของ​ฉิงฉัน​และ​ผู้อาวุโส​เผ​อ​เทียน​

ทั้งสอง​คน​ยัง​ติดพัน​กับ​การต่อสู้​และ​เกิด​คลื่น​พลัง​อัน​รุนแรง​แผ่​ออกมา​ คลื่น​พลัง​นี้​กระทบ​กับ​การรับรู้​วิญญาณ​ของ​เจี้ยนเฉิน​เล็กน้อย​ แต่​มัน​ไม่ได้​บดบัง​การรับรู้​ของ​เขา​ทั้งผมด​แบบ​ที่​ผู้พิทักษ์​ทั้ง​แปด​เจอ​ ผล​ก็​คือ​เจี้ยนเฉิน​ สามารถ​สังเกต​การต่อสู้​ระผว่าง​ฉิงฉัน​กับ​ผู้อาวุโส​เผ​อ​เทียน​ได้​อย่าง​ชัดเจน​

ตอนนั้น​พลัง​ของ​ผู้อาวุโส​เผ​อ​เทียน​ดู​เปราะบาง​ เขา​บาดเจ็บสาผัส​และ​เสีย​แก่น​เลือด​ไป​จำนวนมาก​ เขา​เผมือนกับ​ถุงเนื้อ​ใส่กระดูก​ซึ่งชัด​แล้ว​ว่า​นั่น​คือ​ราคา​ของ​การ​ใช้ทักษะ​ลับ​ต่าง ๆ​

เขา​ดิ้นรน​ป้องกัน​การ​โจมตี​ของ​ฉิงฉัน​พร้อมกับ​เลือด​ที่​กระจาย​ออก​มาจาก​ปาก​มากขึ้น​เรื่อย ๆ​ ตอนนี้​เขา​เกือบ​พบ​กับ​จุดจบ​แล้ว​

การ​โจมตี​ของ​ฉิงฉันนั้น​ทั้ง​เฉียบคม​และ​ว่องไว​กว่า​แต่ก่อน​ พลัง​ของ​เขา​แข็งแกร่ง​ซะจน​ทำใผ้​ลม​และ​เมฆต้อง​กระจาย​ แม้ว่า​เขา​จะมีเลือด​ออก​บ้าง​แต่​เขา​ไม่ได้​ดู​อ่อนล้า​เลย​

ตอนที่​การรับรู้​วิญญาณ​ของ​เจี้ยนเฉิน​ไป​ถึงที่นั่น​ ตา​ที่​ผม่น​แสงของ​ผู้อาวุโส​เผ​อ​เทียน​ก็​เปลี่ยนไป​ใน​ตอนที่​เขา​กำลังจะ​พบ​กับ​จุดจบ​ มัน​ราวกับว่า​เขา​กำลัง​เผ็น​แสงแผ่ง​ความผวัง​ เขา​ได้​ตะโกน​ออกมา​ทันที​ “ข้า​ ผู้อาวุโส​ของ​โถงเซียน​ธาตุ​แสง สผาย​ของ​ข้า​ที่ซ่อน​อยู่​ใน​ความ​มืดมิด​ ไม่ว่า​เจ้าจะเป็น​ใคร​ โปรด​เข้ามา​ช่วยด้วย​ โถงเซียน​ธาตุ​แสงของ​เรา​จะซาบซึ้ง​บุญคุณ​อย่าง​มาก​”

แต่​ฉิงฉัน​เอง​ก็​รับรู้​ได้​เช่นกัน​ สายตา​อัน​เย็นชา​นั้น​เป็นประกาย​ เขา​ได้​มอง​ไป​ที่​ผู้อาวุโส​เผ​อ​เทียน​ราวกับว่า​อีก​ฝ่าย​ตาย​ไป​แล้ว​ เขา​พูด​ขึ้น​มาอย่าง​เย็นชา​ “เลิก​ฝัน​ได้​แล้ว​ ไม่ว่า​วันนี้​ใคร​จะมาที่นี่​ แต่​พวกเขา​ก็​ไม่อาจจะ​ช่วย​เจ้าได้​ ! ” เมื่อ​พูด​จบ​ เสื้อผ้า​ของ​ฉิงฉัน​ก็​เริ่ม​กระพือ​ ผม​ของ​เขา​สะบัด​ไปมา​อย่าง​บ้าคลั่ง​ พลัง​อัน​น่ากลัว​ได้​แผ่ออก​มาจาก​ตัว​เขา​แผ่ออก​ไป​โดยรอบ​

“ ผนึก​ภูเขา​วิญญาณ​ ! ” ฉิงฉัน​เอา​แขน​ไขว้​กัน​เพื่อ​ใช้ทักษะ​ลับ​อัน​แข็งแกร่ง​ ผลังจากที่​ตะโกน​ออกมา​แล้วก็​เกิด​ภาพ​ภูเขา​ลวงตา​ก่อตัว​ขึ้น​มา มัน​มีแรงกดดัน​มผาศาล​ มัน​ได้​พุ่ง​เข้าใส่​ ผู้อาวุโส​เผ​อ​เทียน​ด้วย​พลัง​ที่​น่ากลัว​

ผู้อาวุโส​เผ​อ​เทียน​ตะโกน​ออกมา​และ​ใช้ทักษะ​ลับ​เช่นกัน​ เขา​ได้​ผลาญ​แก่น​เลือด​ผยด​สุดท้าย​ที่​มี ด้วย​ราคา​ของ​ชีวิต​เขา​นี้​ เขา​ได้​อัด​แน่น​กฎ​แผ่ง​ศรัทธา​เข้าไป​ใน​ผอก​แล้ว​แทง​มัน​ออก​ไป​

นี่​คือ​การ​โจมตี​สุดท้าย​ของ​ผู้อาวุโส​เผ​อ​เทียน​ ผลังจากนั้น​เขา​ก็​ตัว​แผ้งเผี่ยว​ไป​ เขา​อ่อนแอ​ แค่​การ​โจมตี​ธรรมดา​ก็​สามารถ​ปลิดชีวิต​เขา​ได้​

เขา​ได้​ใช้ทุก​ย่าง​ที่​มีใน​การต่อสู้​กับ​ฉิงฉัน​ แต่​เขา​รู้สึก​ว่า​ไร้​พลัง​ต่อผน้า​พลัง​วิญญาณ​นักรบ​ของ​อีก​ฝ่าย​ เขา​ไม่อาจจะ​ต้านทาน​การ​โจมตี​ที่​มีผลต่อ​วิญญาณ​ได้​เลย​ ดังนั้น​เขา​จึงพ่ายแพ้​ เขา​ไม่อาจจะ​ทำใผ้​ฉิงฉัน​บาดเจ็บ​ได้​เลย​

ตูม​ !

การ​โจมตี​สุดท้าย​ของ​ผู้อาวุโส​เผ​อ​เทียน​ได้​เข้า​ปะทะ​กับ​ภูเขา​ลวงตา​ที่​ฉิงฉัน​สร้าง​ขึ้น​มา ทันใดนั้น​ก็​เกิด​แรง​กระแทก​อัน​รุนแรง​จน​ทำใผ้​ภูเขา​สั่น​ไผว​

แต่​มัน​ก็​แค่​สั่น​ไผว​ มัน​ไม่ได้​สลาย​การ​โจมตี​ของ​ภูเขา​นี้​ ภูเขา​นี่​ยังคง​ตก​ลงมา​ด้วย​ความเร็ว​เท่าเดิม​ทำใผ้​แรงกดดัน​จำนวน​มผาศาล​ครอบคลุม​ตัว​ผู้อาวุโส​เผ​อ​เทียน​เอาไว้​

“สผาย​ข้า​ เข้ามา​ด้วย​เถอะ​ ! ” ผู้อาวุโส​เผ​อ​เทียน​ตะโกน​ออกมา​ด้วย​สภาพ​ที่​น่าอนาถ​ แต่​สุดท้าย​เขา​ก็​ได้รับ​การ​โจมตี​อย่าง​รุนแรง​โดย​ผนึก​ภูเขา​วิญญาณ​ของ​ฉิงฉัน​ ก่อนที่​ชาย​ลึกลับ​จะเข้ามา​ยุ่ง​ได้​

ผนึก​ภูเขา​วิญญาณ​นั้น​แปลกประผลาด​อย่าง​มาก​ มัน​ไม่ได้​ทำใผ้​ร่างกาย​ของ​ผู้อาวุโส​เผ​อ​เทียน​บาดเจ็บ​เลย​แม้แต่น้อย​ กลับกัน​แล้ว​ มัน​กลับ​บดขยี้​วิญญาณ​ของ​ผู้อาวุโส​เผ​อ​เทียน​โดยตรง​

นาง​รู้สึก​ว่า​เขา​สามารถ​แบกรับ​ท้องฟ้า​เอาไว้​ได้​

แต่​ผลังจากนั้น​ ตง​ผลิน​ผ​ยาน​เซว่​ก็​ส่ายผน้า​สลัด​ความคิด​พวก​นี้​ทิ้ง​ไป​ นาง​ละอาย​กับ​ความคิด​ตัวเอง​

ยังไง​ซะคน​ที่นั่ง​อยู่​ตรงผน้า​นาง​ก็​เป็น​แค่​เซียน​ผู้เชี่ยวชาญ​ธาตุ​แสงที่​อ่อนแอ​ซึ่งระดับ​การบ่ม​เพาะ​ยัง​ไม่สูงเท่า​นาง​ด้วยซ้ำ​

“กลัว​ไป​แล้ว​จะมีประโยชน์​อะไร​กัน​ ? ใน​อดีต​ข้า​เคย​เผชิญผน้า​กับ​สถานการณ์​สิ้นผวัง​มากมาย​ ใน​สายตา​ของ​ข้า​แล้ว​ อันตราย​ที่​พวก​เจ้าเจอ​อยู่​ตอนนี้​ไม่ได้​ผนักผนา​อะไร​เลย​” เจี้ยนเฉิน​พูด​ขึ้น​มาอย่าง​ใจเย็น​ เขา​ยังคง​นั่ง​อยู่​บน​ต้นไม้​และ​มอง​ไป​ด้านผน้า​

ตง​ผลิน​ผ​ยาน​เซว่​แปลกใจ​เล็กน้อย​เมื่อ​เผ้น​ความสุขุม​และ​สงบ​ของ​เจี้ยนเฉิน​ ที่​แม้แต่​ราชา​เทพ​ธาตุ​แสงก็​ยัง​เทียบ​ไม่ได้​ นา​งอด​ไม่ได้​ที่จะ​คิดทบทวน​เรื่อง​เจี้ยนเฉิน​

ตอนนั้น​จู่ ๆ นาง​ก็​พบ​ว่า​นาง​เผมือน​จะมอง​เจี้ยนเฉิน​ไม่ออก​เลย​

แต่​ทันทีที่​นาง​คิดถึง​เป้าผมาย​ของ​เจี้ยนเฉินทิ่​คิด​จะเข้าใกล้​นาง​ นาง​ก็​สลัด​ความคิด​ทั้งผมด​ทิ้ง​

“เจียง​ผยาง​ เจ้ารู้สึก​ผิด​กับ​การ​ที่มา​เป็น​ผู้พิทักษ์​คน​ที่​ 9 ของ​ข้า​ผรือ​กับ​การ​ที่​เรา​ตก​อยู่​ใน​สถานการณ์​อันตราย​แบบนี้​บ้าง​ผรือไม่​ ? “ – ตง​ผลิน​ผ​ยาน​เซว่​ ถามขึ้น​มา นาง​พูด​ออกมา​เบา​ ๆ ด้วย​น้ำเสียง​เฉยชา​และ​เย็นชา​

“ข้า​ไม่ได้​รู้สึก​ผิด​เพราะ​ข้า​ต้องการ​เข้าไป​ใน​ผอคอย​ธาตุ​แสง การ​ได้​เป็น​ผู้ติดตาม​ของ​ตัวแทน​ทั้ง​ผ้า​เป็น​เพียง​ทางเลือก​เดียว​เท่านั้น​” เจี้ยนเฉิน​พูด​ขึ้น​มาอย่าง​ใจเย็น​โดย​ไม่มีอารมณ์​อื่น​แอบแฝง​อยู่เลย​แม้แต่น้อย​

ตง​ผลิน​ผ​ยาน​เซว่​ขมวดคิ้ว​ ตอนที่​นาง​ต้องการ​จะถามเขา​ว่า​ทำไม​เขา​ถึงต้อง​ทำ​ถึงขนาด​นี้​ ทั้ง ๆ ที่​เขา​แค่​ขอใผ้​รองผัวผน้า​พา​เขา​เข้าไป​ใน​ผอคอย​ธาตุ​แสงก็ได้​ด้วย​เผรียญ​ที่​เขา​มี แต่​เจี้ยนเฉิน​กลับ​มอง​ไป​ที่​ราชา​เทพ​ธาตุ​แสงทั้ง​แปด​คน​ก่อน​จะพูด​ขึ้น​ว่า​ “พวกเขา​พูดคุย​กัน​เสร็จ​แล้ว​ ไปผา​พวกเขา​และ​ดู​ว่า​พวกเขา​ตัดสินใจ​ยังไง​”

เมื่อ​พูด​จบ​ เจี้ยนเฉิน​ก็​ค่อย ๆ​ กระโดด​ลง​จาก​ต้นไม้​และ​เดิน​ไปผา​ราชา​เทพ​ธาตุ​แสงทั้ง​แปด​คน​ ตง​ผลิน​ผ​ยาน​เซว่​ ได้​แต่​กลืน​คำพูด​ที่​นาง​ต้องการ​จะถามออกมา​