เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 2463
ตอนที่ 2463: ดินแดนศักดิ์สิทธิ์
ภายในถ้ำมีมิติที่กว้างมาก มิติเต็มไปด้วยป้ายวิญญาณของผู้ที่จากไป
ป้ายวิญญาณถูกสร้างขึ้นจากหยกล้ำค่าชนิดหนึ่ง มันเป็นสีขาวราวกับหิมะและส่องแสงสีขาวจาง ๆ. มีป้ายจำนวนนับไม่ถ้วน
เจี้ยนเฉินตกตะลึงกับป้ายวิญญาณทั้งหมดที่เขาเห็นทันทีที่เขาเข้ามา
เขาเคร่งขรึมมากขึ้นในขณะนั้น เขามองผ่านป้ายวิญญาณอย่างช้า ๆ และมองไปที่ชื่อต่าง ๆ ที่อยู่บนนั้น ด้วยเหตุผลบางอย่าง จิตใจของเขาก็เริ่มรู้สึกหนักอึ้ง เขารู้สึกเสียใจอย่างสุดซึ้ง
โดยไม่มีคำอธิบายใด ๆ เขาเข้าใจแล้วว่าป้ายวิญญาณแห่งความทรงจำนั้นเป็นตัวแทนของผู้อาวุโสในอดีตของเชื้อสายนักรบวิญญาณ
ตลอดประวัติศาสตร์ เชื้อสายนักรบวิญญาณไม่เคยมีผู้สืบทอดมากกว่า 9 คน แม้แต่ผู้สืบทอด 8 คนปรากฏตัวพร้อมกันก็มีน้อยครั้ง ส่วนใหญ่จะมีห้าหรือหกคน
แต่ด้วยป้ายวิญญาณทั้งหมดที่อยู่ตรงหน้า เจี้ยนเฉินจึงพยายามจินตนาการว่าประวัติเชื้อสายนักรบวิญญาณนั้นยาวนานแค่ไหน
หุนเจิ้งมองป้ายวิญญาณด้วยหัวใจที่หนักอึ้งและกล่าวอย่างเคร่งเครียดว่า “ป้ายวิญญาณทุกชิ้นที่นี่แสดงถึงผู้อาวุโสในอดีตของเชื้อสายนักรบวิญญาณของเรา สิ่งที่เป็นตัวแทนของพวกเขาที่ตายจะถูกทิ้งไว้ที่นี่ให้คนในอนาคตได้จดจำ”
“อย่างไรก็ตาม ป้ายวิญญาณเหล่านี้เป็นตัวแทนของผู้อาวุโสในอดีตของเราเท่านั้น มีบางคนที่เสียชีวิตโดยไม่ได้ทิ้งป้ายวิญญาณไว้”
“เชื้อสายนักรบวิญญาณของเราได้เผชิญกับภัยพิบัติครั้งใหญ่มากมายตลอดประวัติศาสตร์อันยาวนานของเรา ภัยพิบัติทุกครั้งหมายความว่าผู้สืบทอดเชื้อสายนักรบวิญญาณของเราทั้งหมดจะถูกฆ่าทิ้งโดยไม่เหลือชีวิตไว้เลย”
“เมื่อทุกคนตายไปแล้วจะไม่มีใครสร้างป้ายวิญญาณที่ระลึกให้กับผู้อาวุโสที่จากไป แม้ว่าป้ายวิญญาณจำนวนมากจะถูกเพิ่มเข้ามาโดยผู้สืบทอดจากรุ่นต่อไป แต่ก็ยังมีผู้อาวุโสบางคนที่ไม่มีใครรู้จัก มันจึงเป็นไปไม่ได้ที่จะเพิ่มป้ายวิญญาณของพวกเขา”
“ป้ายวิญญาณบางชิ้นมีอยู่ในช่วงเวลาหนึ่งในประวัติศาสตร์ที่เก่าแก่กว่าจอมปราชญ์สูงสุดในปัจจุบันเสียอีก อย่างไรก็ตามมันได้รับการปกป้องโดยพลังของภูเขาวิญญาณนักรบ ด้วยเหตุนี้ แม้จะผ่านไปหลายปีแล้ว แต่ป้ายวิญญาณเหล่านี้ก็ไม่เคยถูกทำลาย มันได้รับการดูแลเหมือนเพิ่งถูกสร้างขึ้น”
“ทักษะลับทั้งหมดของเชื้อสายนักรบวิญญาณของเรามาจากผู้อาวุโสเหล่านี้ ดังนั้นผู้อาวุโสเหล่านี้จึงเป็นปรมาจารย์ของรุ่นน้องในอนาคตทุกคนในใจเรา”
หุนเจิ้งมองเจี้ยนเฉินด้วยสีหน้าจริงจัง เขากล่าวว่า “เจี้ยนเฉิน โปรดแสดงความเคารพต่อเหล่าอาจารย์พร้อมกัน ! ” หลังจากนั้นหุนเจิ้งจึงคุกเข่าลงก่อนและโขกศีรษะเพื่อแสดงความเคารพต่อผู้จากไป
จื้อเจี้ยน, เยว่เฉา, หยุนซื่อติง, ซูฉี, ไป่หรูเฟิง และฉิงฉันต่างคุกเข่าลงทีละคนเช่นกัน ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความเคารพ
วิธีการบ่มเพาะที่พวกเขาฝึกฝนมาจากเจ้าของป้ายวิญญาณ และทรัพยากรการบ่มเพาะล้ำค่าจำนวนมากก็มาจากผู้อาวุโสในอดีตเช่นกัน เป็นผลให้พวกเขาทุกคนปฏิบัติต่อผู้อาวุโสในอดีตเหล่านี้ในฐานะอาจารย์ของพวกเขา
มันเป็นหลักการของจักรวาลสำหรับศิษย์ที่จะคุกเข่าและแสดงความเคารพต่ออาจารย์ของพวกเขา
เจี้ยนเฉินมองป้ายวิญญาณอย่างลึกซึ้งก่อนที่จะคุกเข่าช้า ๆ เพื่อแสดงความเคารพต่ออาจารย์ของเขา
ไม่เพียงแต่เขาเป็นสมาชิกของเชื้อสายนักรบวิญญาณ แต่เขายังกำลังจะฝึกฝนวิธีการบ่มเพาะและทักษะลับต่าง ๆ จากผู้อาวุโสในอดีตเหล่านี้ เขาจึงยอมรับผู้อาวุดสที่จากไปในฐานะอาจารย์
“เอาล่ะ ไปกันเถอะ ปล่อยให้น้องแปดบ่มเพาะที่นี่ ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับโถงศักดิ์สิทธิ์จากสำนักกลืนธาราในตอนนี้ น้องแปด เมื่อเจ้าไปถึงระดับหนึ่งของการบ่มเพาะด้วยพลังวิญญาณนักรบ จิตวิญญาณวัตถุที่ดื้อรั้นจะเหมาะอย่างยิ่งสำหรับเจ้าที่จะทดสอบพลังวิญญาณนักรบ … ”
หุนเจิ้งและคนอื่น ๆ จากไป ทิ้งเจี้ยนเฉินไว้ตามลำพังในอุโมงค์ขนาดใหญ่
เขาไม่สามารถเก็บความตื่นเต้นไว้ได้ในขณะที่เขามองไปที่ตราประทับโบราณที่สลักอยู่รอบ ๆ อุโมงค์และสัมผัสได้ถึงพลังของวิถีภายในนั้น
การไม่สามารถเสริมสร้างและบ่มเพาะพลังวิญญาณนักรบได้เคยเป็นเรื่องที่น่าเวทนาที่สุดของเขา ตอนนี้ในที่สุดเขาก็มาถึงดินแดนศักดิ์สิทธิ์ที่เป็นมรดกของพลังวิญญาณนักรบ เขารู้สึกตื่นเต้นอย่างมากกับความจริงที่ว่าเขาสามารถดูมรดกมากมายของพลังวิญญาณนักรบได้โดยไม่มีเงื่อนไข
ด้วยการสูดหายใจเข้าลึก ๆ เจี้ยนเฉินค่อย ๆ สงบสติอารมณ์ลง หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็นั่งลงที่ใจกลางอุโมงค์และเริ่มสังเกตแผนภาพโบราณและจารึกบนผนัง
หุนเจิ้งได้อธิบายรายละเอียดให้เจี้ยนเฉินทราบแล้วว่าส่วนใดเป็นวิธีการบ่มเพาะ ส่วนใดเป็นทักษะลับและส่วนใดเป็นบันทึกเกี่ยวกับการบ่มเพาะที่ผู้อาวุโสในอดีตทิ้งไว้
ความรู้และการใช้งานพลังวิญญาณนักรบของเจี้ยนยังคงอยู่ในระดับเบื้องต้น ตามความเป็นจริง เขาไม่ได้มีความเข้าใจพื้นฐานเกี่ยวกับมันเลย ดังนั้นคำจารึกที่เขามองในตอนแรกจึงอธิบายถึงวิธีการได้รับความเข้าใจพื้นฐานของพลังวิญญาณนักรบ
คำจารึกโบราณที่ให้รายละเอียดเกี่ยวกับความรู้พื้นฐานของพลังวิญญาณนักรบค่อย ๆ พร่าเลือนในดวงตาของเขา ในขณะนั้นคำจารึกทั้งหมดดูเหมือนจะกลายเป็นอวกาศ เป็นโลกใหม่ในสายตาของเขา โลกนี้มีความรู้และความทรงจำมากมาย
ในขณะนี้ ความรู้และความทรงจำได้กลายเป็นข้อมูลมากมายมหาศาลที่หลั่งไหลเข้ามาในจิตใจของเขา
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ
จบแล้วหรอ...
ทำไมยังไม่ลงบทใหม่...
ลงครั้งละ สี่ ห้า บท ได้ไหม...
กรุณาลงบทครั้งละหลายบทหน่อยนะครับ ชอบ ๆ...
รออ...
ตอน 1419-1420 หายครับ...
จบแล้ว......
มีต่อไหมครับ...
เมื่อไรจะอัพเดทค้าบ รอนานแล้ว...
ต่อๆๆๆ...