เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 2529
ตอนที่ 2529 – การตายของบรรพชนของสำนักจิตวิญญาณปฐพี
“ที่ผ่านมา ข้าเป็นคนโง่เขลาและไม่ได้ควบคุมผู้อาวุโสของข้าให้ดีจนเกือบจะนำไปสู่ความผิดพลาดครั้งใหญ่ ! ข้าขอขอบคุณท่านผู้นำสำหรับคำพูดที่ชาญฉลาดและการให้อภัยของท่าน ! ” เซิ่งผิง บรรพชนของลัทธิเต๋าเมฆกระจ่างโค้งคำนับและกล่าวอย่างระมัดระวัง
เขาให้ความสำคัญเป็นพิเศษกับ “คำพูดที่ชาญฉลาด” ราวกับว่าเขากลัวว่าเจี้ยนเฉินจะเสียใจกับการตัดสินใจของเขา
อย่าลืมว่าเขาและผู้อาวุโสได้แสดงออกแล้วว่าพวกเขารู้เกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในอดีตและยังยอมให้มันเกิดขึ้นโดยการตัดแขนข้างหนึ่งของพวกเขา ถ้าเจี้ยนเฉินต้องการที่จะให้ชำระหนี้เลือดก็ไม่มีใครในนิกายที่จะสามารถเอาชีวิตรอดได้
จักรวรรดิจันทราสวรรค์ได้ให้คำมั่นสัญญากับตระกูลเทียนหยวนแล้ว พวกเขากลายเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของตระกูลเทียนหยวน เพียงแค่เจี้ยนเฉินพูดคำเดียวก็สามารถทำให้ผู้เชี่ยวชาญของจักรวรรดิจันทราสวรรค์ฆ่าลัทธิเต๋าเมฆกระจ่างทั้งหมด
เจี้ยนเฉินมองผ่านผู้อาวุโสที่ถูกตัดแขนข้างหนึ่งอย่างเย็นชา นอกเหนือจากบรรพชนของลัทธิเต๋าเมฆกระจ่างแล้วยังมีผู้อาวุโสอีก 5 คน
ไม่ว่าจะเป็นเซิ่งผิงหรือผู้อาวุโสทั้งห้า พวกเขาทุกคนรู้สึกหนาวสั่นเมื่อต้องเผชิญกับการจ้องมองของเจี้ยนเฉิน
การจ้องมองของเจี้ยนเฉินดูเหมือนจะมีปราณกระบี่ที่ไม่จำกัดสำหรับพวกเขาซึ่งเพียงแค่แวบเดียวก็ทำให้พวกเขารู้สึกเหมือนถูกแทงด้วยกระบี่ มันทำให้ความกลัวเข้าสู่จิตใจของพวกเขา
“แม้แต่การจ้องมองของเขาก็น่ากลัวมาก ตอนนี้ผู้นำของตระกูลเทียนหยวนมาถึงระดับใดแล้ว ? เขาเพิ่มการบ่มเพาะด้วยความเร็วในอัตราที่ไม่น่าเชื่อในเวลาเพียงไม่กี่สิบปีได้อย่างไร ? ” เซิ่งผิงคิดกับตัวเอง ในขณะที่เขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว เขาก็รู้สึกตกใจอย่างมาก
“ข้าจะละทิ้งเรื่องในอดีต อย่างไรก็ตามตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป หากลัทธิเต๋าเมฆกระจ่างของเจ้ากล้าที่จะทำอะไรกับตระกูลเทียนหยวน ข้าจะทำลายเจ้าอย่างแน่นอน” เจี้ยนเฉินกล่าวอย่างเย็นชา
“เราจะกล้าได้ยังไง…”
เจี้ยนเฉินออกจากลัทธิเต๋าเมฆกระจ่าง เขายืนอยู่นอกค่ายกลและมองไปยังทิศทางของสำนักจิตวิญญาณปฐพีโดยไม่รู้ตัว อย่างไรก็ตาม ในที่สุดเขาก็ไม่ได้ไปที่นั่น
ความแค้นของเขากับสำนักจิตวิญญาณปฐพีได้รับการแก้ไขแล้วภายใต้ความช่วยเหลือของราชาศักดิ์สิทธิ์ในตอนนั้น ข้อตกลงที่ผู้อาวุโสของสำนักจิตวิญญาณปฐพีจะต้องปกป้องตระกูลเทียนหยวนเป็นเวลาหมื่นปีได้ถูกเขียนขึ้นมา
อย่างไรก็ตาม ในขณะนี้หัวใจของเจี้ยนเฉินก็รู้สึกเจ็บเหมือนโดนหนามแทง เขารู้สึกถูกกระตุ้นและเริ่มมองไปในบางเรื่อง
การมองเข้าไปในสิ่งต่าง ๆ เป็นความสามารถที่ผู้เชี่ยวชาญทุกคนมีอยู่ พวกเขาจะใช้ความเข้าใจเกี่ยวกับวิถีทางของโลกเพื่อมองดูเสี้ยวหนึ่งของความลับแห่งสวรรค์และความลับที่ลึกซึ้งยิ่งขึ้นของโลก
อย่างไรก็ตาม เนื่องจากความเข้าใจในวิถีของโลกที่แตกต่างกันไปตั้งแต่การบ่มเพาะไปจนถึงความสามารถของพวกเขาก็จะแตกต่างกันไปเช่นกัน
ทันใดนั้นดวงตาของเจี้ยนเฉินก็ลึกซึ้งราวกับจักรวาลเมื่อมีริ้วแสงจากกฎปรากฏขึ้น ในขณะนั้นดวงตาของเขาดูเหมือนจะกลายเป็นส่วนหนึ่งของวิถี ทำให้เขาเห็นความลับของโลก
กระบวนการนี้ใช้เวลาประมาณ 8 นาที ในช่วงเวลาสั้น ๆ นั้น เจี้ยนเฉินได้ใช้พลังวิญญาณของเขาไปครึ่งหนึ่ง
หัวใจของซางตูจมดิ่งลงจากสิ่งนั้น เขารู้สึกได้ว่าสิ่งต่าง ๆ กำลังพลิกผัน แต่เขากลับทำตัวเหมือนไร้เดียงสา ทำตัวเหมือนไม่รู้อะไรเลย “ไม่ ข้าไม่ได้ทำ ผู้นำคงจะมีความเข้าใจผิดอยู่บ้าง”
“วิธีเดียวที่คนอื่นจะไม่รู้ว่าเจ้าทำอะไรไปคืออย่าทำตั้งแต่แรก ซางตู เจ้าคิดว่าจะไม่มีใครรู้ได้ตราบใดที่เจ้าซ่อนมันไว้อย่างดี ? เป็นไปไม่ได้ที่จะซ่อนสิ่งใดจากคนที่มีพลังมากกว่าเจ้า” เจี้ยนเฉินกล่าวอย่างเย็นชา
“ผู้นำ ข้าไม่เข้าใจ หากท่านยืนยันว่าครั้งหนึ่งข้าได้นำวิกฤตมาสู่ตระกูลเทียนหยวน โปรดแสดงหลักฐานให้ข้าดู มิเช่นนั้นข้าจะไม่มีวันยอมรับ” ซางตูกัดฟันพูด ในความเป็นจริงเขาเข้าใจแล้วว่าเจี้ยนเฉินหมายถึงอะไร อย่างไรก็ตาม เขารู้ว่าเจี้ยนเฉินไม่มีหลักฐานเพราะเขาไม่ได้ทิ้งร่องรอยไว้เลย มันเป็นไปไม่ได้ที่จะพบอะไรจากการสืบสวน
เจี้ยนเฉินไม่สนใจคำคัดค้านของซางตู เขาพูดกับตัวเองว่า “ แม้ว่าลัทธิเต๋าเมฆกระจ่างจะพยายามลอบสังหารข้าในอดีต ข้าก็แค่ทำให้คนที่เกี่ยวข้องตัดแขนของพวกเขาออกมาเพราะพวกเขามุ่งเป้ามาที่ข้าเท่านั้น พวกเขาไม่ได้ลงมือกับคนรอบตัวข้า อย่างไรก็ตาม เจ้าเกือบจะทำลายตระกูลเทียนหยวนทั้งหมด ในตอนนั้นมีหลายคนในตระกูลเทียนหยวนซึ่งเป็นที่รักยิ่งกว่าชีวิตของข้าเอง อย่างไรก็ตาม เจ้าเกือบจะทำลายมันทั้งหมดแล้ว ซางตู เจ้าคิดว่าเจ้าสมควรได้รับการลงโทษแบบใด ? ”
ก่อนที่ซางตูจะตอบกลับ เจี้ยนเฉินกล่าวต่อ “ สิ่งเดียวที่เจ้าสมควรได้รับคือความตาย ! ” ด้วยเหตุนี้เจี้ยนเฉินจึงพุ่งเข้าหาซางตูราวกับประกายไฟ เขารวดเร็วอย่างไม่น่าเชื่อจนถึงจุดที่ซางตูไม่สามารถตอบสนองได้
เขาพุ่งผ่านซางตูเป็นริ้วแสงและหยุดอยู่ที่ทางเข้าห้องโถงโดยหันหลังให้ทุกคน
ตาของซางตูว่างเปล่าทันที พวกมันกลายเป็นโพรงและน่ากลัว ในขณะนั้นเส้นสีแดงบาง ๆ ปรากฏบนหน้าผากของเขา เมื่อเส้นยาวขึ้นศีรษะทั้งหมดของเขาก็เปิดออกตรงกลาง
ซางตูตายแล้ว
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ
จบแล้วหรอ...
ทำไมยังไม่ลงบทใหม่...
ลงครั้งละ สี่ ห้า บท ได้ไหม...
กรุณาลงบทครั้งละหลายบทหน่อยนะครับ ชอบ ๆ...
รออ...
ตอน 1419-1420 หายครับ...
จบแล้ว......
มีต่อไหมครับ...
เมื่อไรจะอัพเดทค้าบ รอนานแล้ว...
ต่อๆๆๆ...