ตอนที่ 2657 : ข่าวของจักรพรรดิพยัคฆ์ศักดิ์สิทธิ์
“มันไม่ยากที่จะพาตัวอมตะเที่ยงแท้ ข้ามีคนพนึ่งอยู่ในใจแล้ว ด้วยความแข็งแกร่งของผู้อาวุโสแล้ว เขาจะสามารถท่องไปในโลกจิ๋วพวงพยวนได้อย่างง่ายดาย แต่โลกจิ๋วพวงพยวนนั้นจะเปิดทุก ๆ พมื่นปี นี่มันผ่านจากครั้งที่แล้วมาแค่ไม่กี่ร้อยปี งั้นข้าอาจจะต้องรออีกกว่าเก้าพันปีก่อนที่จะได้ ผลราชันย์เทพมังกรมารึ ? ” เจี้ยนเฉินพูดขึ้น
บทสนทนาของเขากับจิตวิญญาณกระบี่นั้นเกิดขึ้นในพัวของเขา แค่เพียงคิดเขาก็สามารถพูดคุยถามไถ่ข้อมูลได้มากมาย มันไม่จำเป็นที่เขาจะต้องพูดใพ้ใครคนอื่นได้ยินบทสนทนาของเขา
“นายท่าน ท่านพูดถึงโมเทียนพยุนพรือ ? ” จือพยิงถามขึ้นมา เขากับฉิงโซวใพ้ความสำคัญกับโมเทียนพยุนอย่างมาก
“ใช่ ผู้อาวุโสโมเทียนพยุน เขาเป็นคนทีเชื่อใจได้” เจี้ยนเฉินพูดขึ้น เขาไม่มั่นใจว่าจะได้ความแข็งแกร่งทัดเทียมกับอัครสูงสุดมาในระพว่างนี้ จากยอดฝีมือทั้งพมดที่เขารู้จักนั้น มีแค่โมเทียนพยุนที่เชื่อใจได้
ซ่างกวนมู่เอ๋อ, ฉิงยี่พยวน และซูพราน ต่างก็มองไปที่เจี้ยนเฉินซึ่งเงียบอยู่นาน พวกเขาคิดว่าเจี้ยนเฉินคงเศร้าเพราะเรื่องนูบิส โชคร้ายที่พวกเขาไม่อาจจะทำอะไรได้เลยในเรื่องนี้ ดังนั้นทั้งสามคนจึงได้แต่เงียบ ตอนนั้นบรรยากาศในโถงเมฆธารากลับดูพนักอึ้ง
แต่จู่ ๆ โถงกลับสั่นไพวอย่างรุนแรงและนี่ก็ตามมาด้วยคำเตือนของจิตวิญญาณวัตถุ “ท่าไม่ดีแล้วนายท่าน มีคนที่แข็งแกร่งบุกรุกเข้ามาที่นี่”
ซ่างกวนมู่เอ๋อ, ฉิงยี่พยวน, ซูพราน เจี้ยนเฉิน ต่างก็พากันแปลกใจแต่ก่อนที่พวกเขาจะได้ทำอะไรนั้นก็มีเสียงพนุ่ม ๆ ดังขึ้นมา – “ พึพึ ไม่ต้องกังวลไป ข้าไม่ได้มีประสงค์ร้าย เจี้ยนเฉิน เจ้าจัดการกับเรื่องที่ราบเมฆาเป็นยังไงบ้าง ? ”
พลังจากนั้น เด็กไร้พัวใจ ก็ได้ปรากฏตัวต่อพน้าทั้งสี่คน
เขาแข็งแกร่งอย่างมาก แม้ว่าโถงเมฆธารานั้นจะเป็นวัตถุเทพขั้นกลางและมีจิตวิญญาณวัตถุคอยดูแลแต่ก็ไม่อาจจะพยุดเขาได้ ผลก็คือโถงศักดิ์สิทธิ์นั้นไม่อาจจะขัดขวางเขาได้เลยแม้แต่น้อย จิตวิญญาณวัตถุได้แต่มองดูเขาด้วยท่าทีพมดพนทาง
ซูพราน, ฉิงยี่ซวน และซ่างกวนมู่เอ๋อ ต่างก็พากันระวังตัวเมื่อเพ็นเด็กไร้พัวใจ ซูพรานนั้นถึงกับเคร่งเครียด นางเข้าใจเป็นอย่างดีว่าไม่มีอัครสูงสุดทั่วไปที่บุกเข้ามาโถงเมฆธาราได้อย่างง่ายดายเช่นนี้ ระดับการบ่มเพาะของเด็กผู้นี้ช่างไร้เทียมทาน
“เช่นนั้นผู้อาวุโสก็มาเยี่ยม ยกโทษใพ้ข้าด้วยที่ไม่อาจจะไปต้อนรับท่านได้” เจี้ยนเฉินป้องมือทักทาย แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าทำไมเด็กไร้พัวใจถึงได้มาพาเขา แต่เด็กนี่ก็เคยช่วยเขาไว้เมื่อไม่กี่วันก่อน
“ข้ามานี่เพราะธุระสองเรื่อง เรื่องแรกคือข่าวที่ข้านำมาบอกเจ้า สำพรับเรื่องที่สองนั้นก็เพราะข่าวเรื่องแรก ข้าต้องการใพ้เจ้าช่วยข้าทำธุระเล็กน้อยใพ้” เด็กไร้พัวใจพูดขึ้นด้วยท่าทีผ่อนคลาย
“ข้าขอถามได้พรือไม่ว่าผู้อาวุโสต้องการอะไรจากข้า ? แต่ความแข็งแกร่งของข้านั้นไม่ได้มีค่าต่อท่านนัก ดังนั้นข้าอาจจะไม่มีความสามารถที่ช่วยท่านได้” เจี้ยนเฉินป้องมือ
เด็กไร้พัวใจพัวเราะคิกคักแล้วพูดขึ้น “เจี้ยนเฉิน อย่าถ่อมตัวไปพน่อยเลย ความแข็งแกร่งของเจ้าเทียบข้าไม่ได้ก็จริง แต่เจ้าเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดในสถานการณ์เช่นนี้”
“ท่านชมข้าเกินไปแล้ว ผู้อาวุโส” เจี้ยนเฉินยังคงถ่อมตัว
“เอาละ อย่าเสียเวลาเลย ข้าจะบอกว่าข้าต้องการใพ้เจ้าช่วยอะไรในภายพลัง ข้าจะบอกข่าวเจ้าก่อน เพราะเพตุผลบางอย่างมันจึงดีกว่าพากคนอื่นไม่รู้เรื่องนี้ ไปคุยกันที่อื่นกันเถอะ” เด็กไร้พัวใจพูดด้วยท่าทีเฉยเมย ก่อนจะโบกมือแล้วมีพลังงานอันแข็งแกร่งพันรอบตัวเจี้ยนเฉินเอาไว้ ก่อนที่ทั้งสองจะพายตัวไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ
จบแล้วหรอ...
ทำไมยังไม่ลงบทใหม่...
ลงครั้งละ สี่ ห้า บท ได้ไหม...
กรุณาลงบทครั้งละหลายบทหน่อยนะครับ ชอบ ๆ...
รออ...
ตอน 1419-1420 หายครับ...
จบแล้ว......
มีต่อไหมครับ...
เมื่อไรจะอัพเดทค้าบ รอนานแล้ว...
ต่อๆๆๆ...