เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 823

ตอนที่ 823: การสกัดแกนอสูร

เจี้ยนเฉินฟื้นตัวจากอาการบาดเจ็บโดยสมบูรณ์ เขาเอาชุดเสื้อผ้าที่สะอาดออกมาจากแหวนมิติและสวมใส่เข้าไป เขายังไม่ได้ไปไหน นั่งลงที่พื้นและหลับตาลงอย่างช้า ๆ เขารอให้รุ่งสางอยู่เงียบ ๆ ในขณะที่เขาก็ระมัดระวังรอบ ๆ ข้างอยู่ตลอด

จริง ๆ แล้วเขาต้องการที่จะกลับไปพบกับหญิงสาวเจ้าเสน่ห์แห่งสวรรค์ แต่การเดินทางในตอนกลางคืนที่มหาสมุทรดวงดาวนั้นไม่ใช่ความคิดที่ดี และหญิงสาวเจ้าเสน่ห์แห่งสวรรค์อาจจะออกจากบริเวณนี้ไปนานแล้ว มันคงยากที่จะตามหานางด้วยขีดจำกัดในการมองเห็นแต่ไม่กี่ร้อยเมตร

“ข้าสงสัยว่าข้าจะสามารถดูดซับพลังงานจากแกนอสูรเพื่อฟื้นฟูพลังบรรพกาลของข้าที่นี่ได้หรือไม่ ? ” เจี้ยนเฉินคิด ทันใดนั้นเอง เขาก็เอาแกนอสูร 2 อันออกมากจากแหวนมิติของเขาและถือมันไว้ด้วยมือหนึ่งข้าง เขาปลุกจิตวิญญาณกระบี่ที่อยู่ในสภาพหลับไหลภายในจิตใจของเขาด้วยไปพร้อม ๆ กันเพื่อที่จะให้พวกเขาช่วยในการสกัดแกนอสูรเพื่อใช้เป็นพลังบรรพกาล

จิตวิญญาณกระบี่พบเห็นสภาพแวดล้อมที่แตกต่างรอบ ๆ ทันทีที่พวกเขาตื่นขึ้นมา ทั้งคู่ปรากฏออกมาข้างนอกพร้อมกันและจ้องไปรอบ ๆ ด้วยความตกใจ สายตาของพวกเขาเป็นประกายด้วยความไม่สบายใจ

“จือหยิง ฉิงโซว โปรดช่วยข้าสกัดพลังบรรพกาลด้วย” เจี้ยนเฉินพูดกับพวกเขาทั้งสอง

พวกเขาดูเหมือนจะไม่ได้ยินที่เจี้ยนเฉินพูด และสำรวจไปรอบ ๆ อย่างต่อเนื่องด้วยสายตาที่สงสัยของพวกเขา

เจี้ยนเฉินเงยหน้ามองไปที่จิตวิญญาณกระบี่เหนือเขาอย่างสงสัยเพราะเขาไม่ได้รับการตอบกลับ เขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกตกอกตกใจหลังจากที่เห็นท่าทางของพวกเขา เขาถาม “จือหยิง ฉิงโซว เจ้าพบอะไรเข้าอย่างนั้นหรือ ? “

เจี้ยนเฉินไม่ได้รับการตอบกลับทันที หลังจากสักพัก เสียงของจือหยิงก็ปรากฏขึ้นในหัวของเขา “นายท่าน ที่นี่มันที่ไหนกัน ? “

“ที่นี่คือมหาสมุทรดวงดาว…” เจี้ยนเฉินอธิบายทุกอย่างที่เขารู้ไปให้กับจิตวิญญาณกระบี่

แววแห่งความสงสัยปรากฏขึ้นที่ใบหน้าของพวกเขาในขณะที่พวกเขากำลังฟังคำอธิบายจากเจี้ยนเฉิน จือหยิงมองไปที่ฉิงโซวแล้วถาม “จือหยิง เจ้ารู้สึกถึงมันหรือไม่ ? “

ฉิงโซวพยักหน้า “ข้าสามารถรู้สึกได้พลังที่คุ้นเคยมากมากจาง ๆ “

“ข้าก็รู้สึกเหมือนกัน แต่มันเบาบางมาก ดังนั้นข้าจึงไม่มั่นใจว่ามันคือพลังอะไร” จือหยิงพูดเสียงแหบแห้ง

เมื่อได้ฟังบทสนทนาของทั้งสองคน เจี้ยนเฉินก็สงสัย เขาถามไปอย่างอยากรู้ “จือหยิง ฉิงโซว พลังงานอะไรที่พวกเจ้าสัมผัสได้หรือ ? มีบางอย่างที่พวกเจ้าคุ้นเคยอยู่ในมหาสมุทรดวงดาวอย่างนั้นหรือ ? “

“นายท่าน พลังงานนั้นเบาบางมาก พวกเราแค่สัมผัสได้ถึงความคุ้นเคยเท่านั้น ดังนั้นเราจึงยังไม่สามารถยืนยันได้ว่ามันคืออะไร” จือหยิงมองไปที่ท้องฟ้าในขณะที่เขาพูดออกมา “มิติของบริเวณนี้เต็มไปด้วยพลังงานแปลก ๆ เหมือนว่ามันสร้างขอบเขตของมันเอง มันแตกต่างจากข้างนอกและมีกฎของตัวเอง”

“สร้างกฎของตัวเอง” เจี้ยนเฉินเข้าใจบางอย่างทันที ไม่สงสัยเลยว่าทำไมความสามารถของเซียนผู้คุมกฎของเขาถึงถูกกดไว้ที่นี่และสัมผัสการรับรู้ของเขายังต่ำลงไปอีก กฎของมิติในเขตนี้นั้นแตกต่างจากข้างนอกมาก มันเหมือนมีกฎเป็นของตัวเอง เป็นขอบเขตที่อิสระ

“นายท่าน ท่านจำเป็นที่จะต้องระวังอย่างมากที่นี่ ข้าสัมผัสได้ถึงพลังแห่งการมีอยู่ที่ทรงพลังหลายดวง พวกมันไม่ใช่สิ่งที่ท่านจะสามารถจัดการได้” ฉิงโซวเตือนด้วยความห่วงใย ก่อนที่จะช่วยเจี้ยนเฉินสกัดพลังบรรพกาลหลังจากที่เขานั่งขัดสมาธิเหนือเจี้ยนเฉิน

แกนอสูร 2 อันถูกสกัดโดยจิตวิญญาณกระบี่อย่างเร็ว และเปลี่ยนเป็นพลังบรรพกาลปริมาณเล็กน้อยมากมากซึ่งเข้าไปในร่างกายของเจี้ยนเฉิน

เจี้ยนเฉินรู้ว่าพลังบรรพกาลเพียงสายเดียวก็ต้องการพลังมหาศาลแล้วจากการสกัด พลังงานในแกนอสูรระดับ 6 สองอันไม่เพียงพอที่จะสกัดได้ถึง 10 สาย แกนอสูรระดับ 6 อาจจะต่ำกว่าระดับ 7 เพียงระดับเดียว แต่ความแตกต่างในความบริสุทธิ์นั้นก็มากมายนัก

เจี้ยนเฉินดูดซึมพลังบรรพกาลปริมาณน้อยเข้าไปหลังจากที่สกัดแกนอสูรระดับ 6 หลังจากนั้น แกนอสูรกองใหญ่ก็ได้ออกมาปรากฏตรงหน้าของเขาทันทีเพียงแค่เขาโบกมือ ส่วนใหญ่เป็นระดับ 5 แต่ก็ยังมีมากอยู่ที่เป็นระดับ 6

แกนอสูรเหล่านี้เขาได้มาจากแหวนมิติจากคนที่เขาฆ่าไป รวมถึงส่วนที่นิกายพยัคฆ์มังกรรวมถึงเซียนผู้คุมกฎของนิกายและบรรพชนตระกูลหงฝูเก็บเอาไว้ เขาได้ทิ้งแกนอสูรจำนวนมากไว้ที่เมืองทหารรับจ้างและกลุ่มสหายของเขาก่อนที่เขาจะจากมา แต่ก็ยังมีแกนอสูรเหลืออยู่เป็นจำนวนมาก

“จือหยิง ฉิงโซว สกัดแกนอสูรพวกนี้ทั้งหมดเลย” เจี้ยนเฉินพูด เขาไม่สามารถที่จะสนใจในการใช้แกนอสูรได้ในตอนนี้ การฟื้นฟูพลังบรรพกาลคือสิ่งที่สำคัญที่สุด ไม่เช่นนั้น เขาคงจะไม่สามารถที่จะปกป้องตัวเองได้ในมหาสมุทรดวงดาว และยิ่งเข้าไปในส่วนลึกไม่ได้เลยเพื่อที่จะเอาละอองดาวและหญ้าน้ำลายมังกร

จือหยิงมองไปที่กองแกนอสูรด้านหน้าเจี้ยนเฉิน “พลังงานที่อยู่ในแกนอสูรเหล่านี้อาจจะไม่มากเท่ายุทธภัณฑ์ผู้คุมกฎแต่มันก็เป็นปริมาณที่มากที่เดียว พวกเราน่าจะสามารถสร้างพลังได้หลายสายถ้าพวกเราสกัดพวกมันจนหมด” จือหยิงโบกมือในขณะที่พูด ทำให้แกนอสูรทั้งหมดลอยตัวขึ้น เขาเริ่มขั้นตอนการสกัด

การมองเห็นค่อย ๆ กลับมาเมื่อค่ำคืนของมหาสมุทรดวงดาวเริ่มจะจากไปในตอนเช้าของวันถัดมา การมองเห็นเริ่มกลับมาที่เกาะอีกครั้งอย่างช้า ๆ

เจี้ยนเฉินค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมาจากที่นั่งของเขาบนทุ่งหญ้าเรียบ ๆ ในมหาสมุทรดวงดาว เขาใช้เวลาช่วงหลังของกลางคืนที่นี่และรอรุ่งอรุณที่ยาวนานให้มาถึง

เจี้ยนเฉินยืนขึ้นและมองไปรอบ ๆ สายตาของเขากลับมาชัดเจนอีกครั้งโดยไม่มีการปิดบังของค่ำคืน เขาสามารถเห็นออกไปได้ไกลสิบกิโลเมตรในที่เปิด เขาไม่ได้อยู่ที่นี่นานนักและตามร่องรอยจากการต่อสู้เมื่อคืนก่อนหน้านี้และตามทางของเขาไปเพื่อที่จะเข้าไปที่ส่วนลึกของมหาสมุทรดวงดาว เขาหวังว่าเขาจะได้พบกับหญิงสาวเจ้าเสน่ห์แห่งสวรรค์ที่ได้แยกจากกันไป มีแต่การเดินทางด้วยกันเท่านั้นที่จะทำให้พวกเขารอดพ้นจากอาคมหารของเซียนผู้คุมกฎไปได้ถ้าพวกเขาหลุดเข้าไปในอาคม

เจี้ยนเฉินรีบไปตามทาง แต่การระมัดระวังของเขาก็ไม่ได้ลดลงไปเลยแม้แต่น้อย เขามองไปรอบ ๆ เพื่อหาร่องรอยของอาคมที่ซ่อนไว้เป็นครั้งคราว

ตลอดทาง เจี้ยนเฉินได้พบกับศพมีชีวิตหลายตัวที่กำลังเดินไปมาอย่างไม่มีเหตุผล พวกมันทั้งหมดเป็นเซียนสวรรค์หรือเซียนผู้คุมกฎ แต่ไม่มีข้อยกเว้นใด เจี้ยนเฉินหลีกเลี่ยงพวกมันทั้งหมดไปไกล โดยไม่เข้าใกล้ภายในรัศมีพันเมตรจากพวกมันเลย เจี้ยนเฉินไม่มั่นใจว่าเขาจะถูกพบเข้าหรือไม่ หากเขาเข้าใกล้มากกว่านี้

2 ชั่วยามต่อมา เจี้ยนเฉินมาถึงที่เขตภูเขา ป่าที่อยู่รอบ ๆ และบนภูเขานั้นมีหมอกบางปกคลุมอยู่บริเวณกว้าง เขามองไปรอบ ๆ ในขณะที่เขาเดิน และไปถึงยังที่ซึ่งเขาแยกตัวจากหญิงสาวเจ้าเสน่ห์แห่งสวรรค์ในไม่ช้า หลังจากนั้นเขาก็เดินเข้าไปต่อ

ทันใดนั้นเอง เจี้ยนเฉินก็หยุดและมองไปที่หินที่สูงเท่าคนที่อยู่ไม่ไกลออกไป บนหินมีพืชที่สูงครึ่งเมตร และที่ก้านของมันมีใบสองใบ และมีดอกไม้สีชมพูอยู่

“นั้นมันทานตะวันอรุณ สมบัติสวรรค์ที่หาได้ยากบนทวีป” เจี้ยนเฉินอุทานออกมาหลังจากที่เขาเห็นดอกไม้ เขาดีใจมาก เขารีบไปที่พืชเพื่อที่จะสำรวจมัน

“ทานตะวันอรุณนี้ดูเหมือนจะโตมาเป็นหมื่นปีแล้วที่นี่ มันเป็นสมบัติสวรรค์หมื่นปี มหาสมุทรดวงดาวเป็นหนึ่งในที่ที่อันตรายที่สุดบนทวีปเทียนหยวน ดังนั้นจึงหาได้ยากมากที่จะมีคนมาที่นี่ มันจะต้องมีสมบัติสวรรค์อยู่บ้างเป็นแน่” เจี้ยนเฉินพึมพำ หลังจากนั้น เขาก็เชื่อมต่อกับวัตถุจิตวิญญาณ และให้เขานำเอาเสือขาวออกมา

เสือขาวถูกเจียนบอกล่วงหน้าก่อนที่มันจะออกมา ดังนั้นมันจึงยังคงสงบนิ่งมากหลังจากที่ออกมาจากมิติของวัตถุเซียน มันดูเหมือนจะรู้สึกได้ว่ามหาสมุทรดวงดาวนั้นแตกต่าง และมองไปรอบ ๆ อย่างต่อเนื่องด้วยสายตาที่เคร่งเครียด

Related