เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 873

ตอนที่ 873: การต่อสู้เพื่อชิ้นส่วนแผนที่ (3)

ฝ่ามือโจมตีที่เหลือทั้งสองจากเซียนราชาของตระกูลฮัวได้ตกลงมาในเวลาเกือบจะพร้อม ๆ กันและตรงที่ที่เดียวกัน หลังจากที่ฝ่ามือลงไปแล้ว กลิ่นอายใดใดก็ตามที่มาจากหลุมลึกก็หายไปโดยสิ้นเชิง ไม่มีใครรู้ว่าเซียนราชาและเซียนผู้คุมกฎร้อยกว่าคนยังมีชีวิตรอดอยู่หรือเปล่า

เซียนผู้คุมกฎชั้นสวรรค์ที่ 7 สามารถที่จะทำให้เซียนราชาชั้นสวรรค์ที่ 1 หรือ 2 ได้รับบาดเจ็บอย่างหนักหรือตายได้ถ้าใช้ทักษะการต่อสู้ระดับเซียน คนร่ายในครั้งนี้คือเซียนราชาไม่ใช่เซียนผู้คุมกฎ ดังนั้นพลังของวิชาต้องสูงกว่าอยู่แล้ว แม้ว่าพวกเขาจะยังไม่ตายแต่พวกเขาคงได้รับบาดเจ็บอย่างเหนือความคาดหมายเป็นแน่

เจดและเซียนราชาอีก 5 คนเคลื่อนที่ออกไปไกลกว่าร้อยกิโลเมตร ในขณะที่พวกเขาสู้และสังเกตการณ์ไปด้วย แต่ละคนตกใจและแสดงท่าทีตกตะลึงออกมา ทั้งหมด แม้แต่คนที่แข็งแกร่งที่สุดอย่างเจดก็ยังไม่สามารถใช้วิชาเซียนระดับเทียนได้ เซียนราชาของตระกูลฮัวนั้นอ่อนแอกว่าพวกเขามากแต่เขาได้เรียนรู้ทักษะเซียนระดับเทียนไปแล้ว มันทำให้พวกเขารู้สึกเหลือเชื่อ

ทักษะเซียนระดับเทียนนั้นไม่ง่ายที่จะทำความเข้าใจ พวกเขาพยายามที่จะทำความเข้าใจแต่พวกเขาก็ทำไม่สำเร็จสักคน ความลึกซึ้งและซับซ้อนของทักษะเซียนระดับเทียนทำให้แม้แต่เซียนราชายังยากที่จะเข้าใจ

“ฮ่าฮ่าฮ่า ข้าอยากจะดูว่าพวกเจ้ายังมีพลังพอที่จะเอาชิ้นส่วนแผนที่ไปได้หรือไม่ ? ” เจดหัวเราะออกมาดัง เซียนราชาที่เข้าใจในทักษะเซียนระดับเทียนทำให้ฝ่ายเขากลับมาได้เปรียบอย่างมาก ซึ่งทำให้เขาปลาบปลื้มอย่างยิ่ง ความสามารถในการป้องกันชิ้นส่วนของแผนที่ของพวกเขาได้เพิ่มขึ้นอย่างมาก

เซียนราชาของตระกูลฮัวมองอย่างเหยียดหยามไปที่หลุมลึกที่เกิดมาจากการโจมตีจากฝ่ามือของเขา “เจ้าต้องจ่ายชดใช้เมื่อเจ้าต้องการเอาสิ่งของไปจากตระกูลฮัวของข้า” จากนั้นเขาก็หันไปหาเจดแล้วพูด “ผู้อาวุโสเจด ให้ข้าช่วยท่านเถิด”

“ไม่จำเป็นหรอก ข้าจะถ่วงพวกนี้เอาไว้ เจ้ารีบไปพร้อมกับชิ้นส่วนแผนที่โดยไว” เจดตอบกลับเสียงดัง

เซียนราชาของตระกูลฮัวลังเลเล็กน้อยก่อนที่จะประสานมือไปที่เจด “ข้าจะขอล่วงหน้าไปก่อน ถ้างั้น ผู้อาวุโสเจด ข้าจะทดแทนบุญคุณของท่านในภายภาคหน้า” หลังจากนั้น เขาก็ไม่ตรึกตรองต่อและบินออกไปไกลทันทีพร้อมกับจอมยุทธที่เหลือของตระกูลฮัว

บางอย่างได้เกิดขึ้นกะทันหัน แสงสีแดงได้แวบผ่านอย่างเงียบ ๆ ผ่านเซียนราชาไป

แสงปรากฏขึ้นมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย มันทำให้เซียนราชาไม่ทันระวังตัวและโดยเฉือนนิ้วชี้ข้างหนึ่งของเขาไป

ความเจ็บปวดทำให้เซียนราชาร้องออกมา อย่างไรก็ตามทันทีที่เขาเห็นว่าเขาสูญเสียนิ้วชี้ไป ท่าทางของเขาก็เปลี่ยนไปอย่างมาก นิ้วนั้นเป็นนิ้วที่เขาสวมแหวนมิติเอาไว้

เซียนราชาของตระกูลฮัวโกรธมาก เขาเกรี้ยวกราดเหมือนสิงโต เขาคำรามออกมาอย่างบ้าคลั่งทันทีและตามนิ้วมือที่กำลังร่วงหล่นของเขาไป เขาต้องการที่จะเอาแหวนมิติคืนมา

แสงสีแดงปรากฏขึ้นอีกครั้ง และคว้าแหวนมิติเอาไว้ก่อนที่เขาจะสามารถเอามันไปได้และบินหนีออกไป

“เจ้ากำลังคิดจะไปไหน ? หยุดเดี๋ยวนี้ ! ” ตาของเซียนราชาแดงก่ำและเขาก็ไล่ตามแสงสีแดงไปด้วยอารมณ์บ้าคลั่ง

“ชิ้นส่วนแผนที่ถูกบางคนชิงไป” จอมมารหยุนเฟิงที่กำลังต่อสู้กับเจดร้องออกมา เขาไม่สนการต่อสู้และไล่ตามแสงสีแดงไป

เซียนราชาคนอื่นก็หยุดการต่อสู้ของพวกเขา และใช้ทักษะเคลื่อนที่เพื่อไล่ตามไป

แสงสีแดงหยุดหลังจากที่เคลื่อนที่ไปร้อยกิโลเมตร หญิงชราหลังค่อมปรากฎขึ้นหลังจากนั้นและนางก็จับนิ้วอยู่ที่มือข้างหนึ่ง นางเอาแหวนมิติออกมาจากนิ้วแล้วโยนนิ้วทิ้งไป นางยิ้มอย่างชั่วร้ายแล้วบ่นออกมา “ชิ้นส่วนแผนที่เป็นของข้า อย่าคิดว่าใครจะเอามันไปได้” ก่อนที่นางจะพูดจบประโยค นางก็เคลื่อนไหวเล็กน้อยและพุ่งออกไปไกล

“หยุดนะ ! ” เจดคำรามแล้วเหวี่ยงหมัดไปที่นาง หมัดใหญ่พุ่งเขาไปหาหญิงชราด้วยคลื่นพลังงานที่พวยพุ่งออกมา

หญิงชราก็อยู่ในระดับ 16 ดาวแค่นางเป็นแค่เซียนราชาชั้นสวรรค์ที่ 5 นางอ่อนแอมากกว่าเจดอยู่เล็กน้อย นางหันไปอย่างรวดเร็วและผลักมือที่แห้งเหี่ยวของนางออกไปอย่างรุนแรงไปปะทะกับพลังงานของหมัดนั่น

เกิดเสียงดังอื้ออึง คลื่นพลังงานกระจายไปทั่วทั้งบริเวณ ไม่เพียงแต่หมัดของเจดจะไม่ทำให้นางช้าลงเท่านั้น นางยังใช้แรงปะทะในการเร่งความเร็วในการหนีของนางไปได้อีก

“ทุก ๆ คน ใจเย็น ๆ ” เสียงชราระเบิดดังออกมารอบ ๆ ชายชราผิวเลือดฝาดในชุดขาว 2 คนปรากฏตัวออกมากะทันหันและกันทางพวกเขาเอาไว้ สองคนนั้นเป็นพวกจอมยุทธมนุษย์ทั้งแปดด้วย

“ใครที่ขวางข้าต้องตาย ! ” เจดคำรามออกมา เขาเข้าไปต่อสู้กับหนึ่งในจอมยุทธมนุษย์ในขณะที่อีกคนกำลังเผชิญหน้าอยู่กับเซียนราชา 5 คนด้วยตัวเขาเพียงคนเดียว แม้ว่าพวกเขาจะอยู่ในข้างที่เสียเปรียบ แต่พวกเขาก็ตั้งใจแค่จะถ่วงเวลาเซียนราชาทั้งหกคนเอาไว้เท่านั้น พวกเขาไม่ต้องการที่จะต่อสู้เป็นตาย

หลังจากที่หนีไปได้หลายกิโลเมตรแล้ว ฉิงยี่หยวนก็หยุดพร้อมกับแหวนมิติ นางหันกลับไปแล้วถอนหายใจยาว นางพึมพำกับตัวเอง “โชคดีที่ข้าให้สองคนนั้นมาช่วยด้วย ไม่งั้นมันคงเป็นไปไม่ได้ที่จะสลัดพวกนั้นหลุดมาได้ ข้าอาจจะต้องจ่ายไปมากแต่ทุกอย่างก็คุ้มตราบใดที่ข้าได้ชิ้นส่วนแผนที่มา”

ตาของฉิงยี่หยวนหยุดนิ่งขณะที่นางพูด นางหันไปด้านข้างของนางทันที และเห็นชายหนุ่ม 2 คนที่ดูเหมือนจะอายุยี่สิบกว่ากว่าบินเข้ามา หนึ่งในนั้นใส่ชุดสีฟ้าพอดีตัวและมีรูปร่างหล่อเหลาและเปล่งกลิ่นอายที่อ่อนโยนออกมา ในขณะที่อีกคนอยู่ในชุดสีทองและหัวเต็มไปด้วยผมสีทอง ท่าทางของเขานั้นภูมิใจในตัวเองอย่างเปิดเผย

นั่นคือเจี้ยนเฉินและนูบิส

“มนุษย์และสัตว์อสูร” ฉิงยี่หยวนพึมพำ นางสามารถบอกได้ว่าทั้งสองเป็นอะไรเพียงแค่มองปราดเดียว

เจี้ยนเฉินและนูบิสเข้าไปหาฉิงยี่หยวนก่อนที่จะหยุดอยู่ห่างร้อยเมตรจากนาง เจี้ยนเฉินมองไปที่นางอย่างสงบและพูดพร้อมป้องมือ “ผู้เยาว์คือหยางยู่เทียน ผู้อาวุโสต้องเป็นส่วนหนึ่งในการต่อสู้แย่งชิงชิ้นส่วนแผนที่เป็นแน่”

ใบหน้าของฉิงยี่หยวนบิดเบี้ยวเมื่อนางได้ยินพวกเขาเอ่ยถึงชิ้นส่วนแผนที่ ใบหน้าที่สวยงามของนางเริ่มเย็นชาและจ้องไปที่พวกเขาทั้งสอง “เจ้าพยายามจะเอาชิ้นส่วนแผนที่ไปจากข้าหรือเปล่า ? เจ้าหนู ข้าจะทำเป็นไม่สนใจความไร้สัมมาคารวะตรงหน้าข้า นี่เพราะว่าพวกเราเป็นเผ่าพันธุ์เดียวกัน ถ้าเจ้าฉลาดล่ะก็ ออกไปซะตอนนี้ ไม่เช่นนั้นอย่าโทษสิ่งที่ข้ากำลังจะทำต่อไปล่ะ”

“ผู้อาวุโสได้แหวนมิติมาก็สักพักแล้ว มันอาจจะว่างเปล่าจริงแต่คนที่อยู่ด้านหลังต้องไม่เชื่อผู้อาวุโสเป็นแน่ พวกเขาจะคิดว่าผู้อาวุโสซ่อนชิ้นส่วนแผนที่เอาไว้ ไม่เพียงแต่ผู้อาวุโสพลาดที่จะชิงมันมาได้เท่านั้น แต่ผู้อาวุโสยังต้องมาถูกไล่ล่าจากพวกจอมยุทธเผ่าพันธุ์ทะเลอีก สถานการณ์ของผู้อาวุโสตอนนี้คงยากที่จะคลี่คลายได้” เจี้ยนเฉินยิ้ม

Related