ตอนที่ 947: ควบคุมยุทธภัณฑ์จักรพรรดิ
เจี้ยนเฉินและนูบิสเดินทางต่อไปด้านล่าง แต่ทางที่จะไปยังชั้นที่เจ็ดก็ถูกป้องกันอยู่จากประตูหินที่แข็งแกร่ง ประตูทำมาจากวัสดุเดียวกันกับที่ใช้ที่คลังสมบัติในชั้นที่สองที่พวกเขาใช้เวลานานมากกว่าที่จะทำลายมันได้ภายใต้การโจมตีจากเซียนผู้คุมกฎชั้นสวรรค์ที่ 9 หลายสิบคนพร้อมทั้งวิชาเซียนระดับเทียนมากกว่ายี่สิบอย่าง
“ข้าอยากรู้ว่าพวกเราจะสามารถผ่านประตูนี้ไปได้ด้วยความแข็งแกร่งของพวกเราในตอนนี้ไหม” เจี้ยนเฉินพึมพำ เขาชักเอายุทธภัณฑ์ราชาออกมาจากแหวนมิติอย่างรวดเร็วและถ่ายพลังบรรพกาลลงไปในนั้น มันเริ่มที่จะเปล่งแสงสีดำออกมาในขณะที่ออร่าแห่งการทำลายล้างเติมเต็มไปทั่วทั้งโถง
ท่าทางของนูบิสเปลี่ยนไปเล็กน้อยในขณะที่เขาถอยไปหลายก้าวอย่างไม่รู้ตัว เขาตกใจเล็กน้อย เจี้ยนเฉินนั้นแข็งแกร่งกว่าเขามากแล้วในตอนที่ไม่มียุทธภัณฑ์ราชา แต่ด้วยยุทธภัณฑ์ราชาที่เขามีแต่ในตอนนี้ นูบิสรู้สึกได้ถึงแรงกดดันอย่างมากจากกลิ่นอายนั้น
นูบิสรู้สึกเหมือนว่าเจี้ยนเฉินเป็นอมตะในตอนนี้
“ในเวลาไม่กี่ปีนี้ เจี้ยนเฉินมาถึงระดับความแข็งแกร่งเดียวกับเขา ถ้ายังเป็นแบบนี้ไปเรื่อย ๆ เขาจะต้องเป็นเซียนจักรพรรดิในเวลาน้อยกว่าร้อยปีแน่แน่ หรืออาจจะน้อยกว่าไม่กี่ทศวรรษก็ได้” นูบิสคิด
ตาของเจี้ยนเฉินหรี่เล็กในขณะที่เขาเป็นหนึ่งเดียวกับกระบี่ ยุทธภัณฑ์ราชาแทงออกไปที่ประตูหินด้วยความเร็วดุจสายฟ้า
บู้ม !
พลังงานที่รุนแรงถูกปล่อยออกมาทันทีและทำลายล้างไปทั่วทั้งบริเวณ มันกระแทกไปที่กำแพงของโถงทำให้มันสั่นไหวเล็กน้อย
การโจมตีของเจี้ยนเฉินทรงพลังเท่ากับการโจมตีของเซียนราชาชั้นสวรรค์ที่ 5 แต่เขาก็ยังไม่สามารถที่จะทำลายประตูได้ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียวแม้ว่าจะเป็นการโจมตีที่ทรงพลังขนาดนั้น ปลายกระบี่ที่แหลมคมฝังอยู่ในประตู ในขณะที่รอยแตกเล็ก ๆ ปรากฏไปทั่วทั้งพื้นผิวของประตู
เจี้ยนเฉินดึงยุทธภัณฑ์ราชาออกมาจากประตู ก่อนที่จะโจมตีกลับเข้าไปอีกครั้งด้วยพลังมหาศาล
ประตูสั่นไหวเบาเบา ในขณะที่รอยแตกกว้างขึ้นและลึกขึ้น
หลังจากนั้น การโจมตีครั้งที่สาม ที่สี่ และที่ห้าก็ตามไปติด ๆ ประตูถูกทำลายหลังจากการโจมตี 5 ครั้ง และเปลี่ยนกลายไปเป็นหินจำนวนนับไม่ถ้วนซึ่งแตกกระจายไปทุก ๆ ที่
เจี้ยนเฉินเก็บกระบี่และยิ้มออกมาอย่างไม่รู้ตัว ถ้าเขามาเจอกับประตูนี้เมื่อหลายปีก่อน เขาคงไม่สามารถที่จะทำลายมันได้แน่ มันใช้เวลานานมากแม้ว่าเซียนผู้คุมกฎหลายสิบคนและวิชาเซียนระดับเทียนกว่ายี่สิบอย่างกระหน่ำเข้าไปอย่างต่อเนื่อง
แต่ในตอนนี้ เขาสามารถทำลายมันได้อย่างง่ายดายด้วยการโจมตี 5 ครั้ง เขารู้สึกพอใจกับความแข็งแกร่งของเขาในตอนนี้มาก
เจี้ยนเฉินและนูบิสลงมายังชั้นที่เจ็ด หลายปีก่อนหน้านี้ พวกเขาก้าวไปอย่างหวาดกลัวในทุกย่างก้าว แต่ในตอนนี้พวกเขาเดินอย่างห้าวหาญ พวกเขาไม่กลัวกับดักใดใดที่ซ่อนอยู่รอบ ๆ นี่เป็นเพราะกับดักไม่สามารถที่จะหยุดพวกเขาได้อีกต่อไป เจี้ยนเฉินสามารถทำลายมันได้ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว
เจี้ยนเฉินและนูบิสเดินลงมาที่ชั้น และตามหายุทธภัณฑ์จักรพรรดิทุกที่ พวกเขามาถึงชั้นที่หนึ่งอย่างรวดเร็ว ก่อนที่จะผ่านทางเข้าหลักของโถงไป
ม่านพลังรอบ ๆ โถงยังคงอยู่ ในขณะที่ศพของเผ่าพันธุ์ทะเลยังคงกลาดเกลื่อนอยู่ด้านนอก พวกเขาแห้งเหี่ยวไปนานแล้ว ในขณะที่กองสัตว์อสูรที่ดุร้ายทั้งหมดได้หายไปแล้ว
เจี้ยนเฉินและนูบิสโจมตีไปที่ม่านพลังอีกครั้งซึ่งทำให้เกิดรอยแยกที่พวกเขาสามารถเข้าไปได้
บู้ม! บู้ม! บู้ม! บู้ม…
พวกเขาได้ยินเสียงอื้ออึงทันทีที่พวกเขาออกมาจากม่านพลัง พร้อมทั้งคลื่นพลังงานที่ทรงพลังด้วย
ตาของเจี้ยนเฉินและนูบิสเบิกกว้างทันที พวกเขาเดาว่านั่นคงเป็นเสียงของยุทธภัณฑ์จักรพรรดิที่กำลังทำอะไรอยู่ มันกำลังโจมตีไปที่ทางเข้าหลักของโถงศักดิ์สิทธิ์อย่างต่อเนื่อง
“เหมือนที่ข้าคิดเลย ยุทธภัณฑ์จักรพรรดิออกไปข้างนอกจริง ๆ ” ตาของเจี้ยนเฉินลุกโชนไปอย่างใจจดใจจ่อ เขาพุ่งไปยังทิศทางที่มีเสียงนั้นทันที
เพราะว่าโถงถูกปกคลุมไปด้วยม่านพลัง มันตัดเสียงทั้งหมดจากภายนอกออกไป นี่เป็นเหตุที่ว่าทำไมพวกเขาทั้งสองถึงสัมผัสอะไรไม่ได้เลยจากด้านนอก ในตอนที่พวกเขาผ่านออกมาจากม่านพลังเท่านั้น พวกเขาจึงสามารถสัมผัสได้ถึงการรบกวนที่เกิดจากยุทธภัณฑ์จักรพรรดิ
แต่เมื่อมันชะงักไปเล็กน้อย เจี้ยนเฉินก็ตามมันทันในที่สุด มือของเขาเคลือบไปด้วยชั้นของพลังบรรพกาลหนาในขณะที่เขาคว้าไปที่ด้ามหนาของยุทธภัณฑ์จักรพรรดิ
ยุทธภัณฑ์จักรพรรดิเริ่มที่จะสั่นไหวอย่างรุนแรง ชั้นของปราณกระบี่ที่ทรงพลังพุ่งออกมาและล้อมเจี้ยนเฉินเอาไว้ และโจมตีไปที่เจี้ยนเฉินอย่างต่อเนื่อง
เสื้อของเจี้ยนเฉินขาดเป็นชิ้น ๆ ในตอนนั้น รอยขาวปรากฏไปทั่วร่างของเขาเนื่องจากปราณกระบี่ของยุทธภัณฑ์จักรพรรดิ
ร่างบรรพกาลขั้นที่ 3 ทำให้เจี้ยนเฉินสามารถทนการโจมตีจากเซียนราชาชั้นสวรรค์ที่ 3 ได้ แม้ว่ายุทธภัณฑ์จักรพรรดิจะแข็งแกร่ง แต่มันก็ยากที่จะทำให้เจี้ยนเฉินบาดเจ็บได้เมื่อไม่มีใครควบคุมมันอยู่
“เหมือนจะเป็นเพราะวิญญาณนี้ถึงทำให้ยุทธภัณฑ์จักรพรรดิถึงมีความเฉลียวฉลาดอยู่ในระดับนี้ มันน่าจะถูกทิ้งเอาไว้โดยเจ้าของคนก่อน” เจี้ยนเฉินเข้าใจในทันที และเขาก็ตระหนักว่าทำไมยุทธภัณฑ์จักรพรรดิถึงทำพฤติกรรมแบบนั้นก่อนหน้านี้ มันเป็นเพราะสัญชาตญาณของวิญญาณ สัญชาตญาณที่จะหลีกเลี่ยงอันตราย การกระทำของมันไม่ได้มีจุดประสงค์อะไร
“หดตัวลง ! ” เจียนตะโกนออกมา ยุทธภัณฑ์จักรพรรดิหดตัวลงอย่างเร็ว และเปลี่ยนเป็นดาบยาว 1.3 เมตร และมีความกว้าง 2 นิ้ว มันเปล่งประกายไปด้วยกลิ่นอายที่ทรงพลัง
“เจี้ยนเฉิน ในที่สุดเจ้าก็ได้ยุทธภัณฑ์จักรพรรดิมา” นูบิสพูดอย่างยินดีในขณะที่เขาวิ่งมา โอกาสที่พวกเขาจะทำลายทางเข้าของศูนย์ควบคุมของโถงศักดิ์สิทธิ์ได้เพิ่มขึ้นอย่างมากด้วยการมียุทธภัณฑ์จักรพรรดิในตอนนี้
ใบหน้าของเจี้ยนเฉินก็เต็มไปด้วยความยินดีด้วย เขาโบกมือ ปราณกระบี่ที่น่ากลัวก็พุ่งออกไปทันทีไปที่ม่านพลัง
ปราณกระบี่กับม่านพลังปะทะกัน และรูใหญ่ก็เกิดขึ้นอย่างเงียบ ๆ หลังจากนั้น ปราณกระบี่ก็พุ่งต่อไปโดยไม่มีทีท่าว่าพลังจะลดลง
บู้ม ! ทั่วทั้งโถงสั่นไหวอย่างรุนแรง มันไม่ใช่แค่โถงนี้ แม้แต่ทั่วทั้งโถงศักดิ์สิทธิ์ยังได้รับผลกระทบ และแกว่งไปมาเบา ๆ
“ยุทธภัณฑ์จักรพรรดินี้มีผลต่อม่านพลังโดยธรรมชาติ ดังนั้นม่านพลังจึงอ่อนแอลงไปมากต่อหน้าปราณกระบี่นี้” เจี้ยนเฉินยินดีและตกใจในขณะที่เขาเห็นทุกอย่างที่เกิดขึ้น
“พระเจ้า เจี้ยนเฉิน การโจมตีนั้นเท่ากับชั้นสวรรค์ที่ 6 หรือที่ 7 เป็นอย่างน้อยเลยนะนั่น” นูบิสเต็มไปด้วยความตกใจ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ
จบแล้วหรอ...
ทำไมยังไม่ลงบทใหม่...
ลงครั้งละ สี่ ห้า บท ได้ไหม...
กรุณาลงบทครั้งละหลายบทหน่อยนะครับ ชอบ ๆ...
รออ...
ตอน 1419-1420 หายครับ...
จบแล้ว......
มีต่อไหมครับ...
เมื่อไรจะอัพเดทค้าบ รอนานแล้ว...
ต่อๆๆๆ...