เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 1015

แค่พวกเขาไม่กี่คน แม้แต่แค่เข้าไปเสียบที่ฟันของหยางเฟิงนั้นยังไม่พอเลย

เย่หรงหรี่ตามอง แล้วเอ่ยยิ้มเย็นชา “ในเมื่อใช้วิธีปกติแล้วมันไม่ได้ งั้นก็ใช้ทางที่มันไม่ปกติสิ！”

เมื่อได้ยินดังนั้น

แต่ละคนนั้นต่างก็ร่างกายสั่น

เพราะว่าพวกเขานั้นรู้ชัดเจนว่า ความอาฆาตนั้นได้ปกคลุมพวกเขาเอาไว้แล้ว

ทันใดนั้น

ในตอนที่ไม่มีการเตือนก่อนล่วงหน้านั้น

ด้านหลังของเย่หรงทันใดนั้นได้มีเงาคนหนึ่งเพิ่มมา

เขาโผล่ตอนไหนนั้น ไม่มีใครทราบ

เขาโผล่ตอนไหนนั้น ก็ไม่มีใครทราบ

รุ้เพียงว่า เงาคนนี้นั้น ราวกับผีปีศาจที่ตอนนี้นั้นได้ปรากฏตัวอยู่ภายด้านหลังของเย่หรง

เย่หรงเอ่ยเบาๆ “ดาร์กไนท์ ข้าจะมอบภารกิจให้เจ้าสามอย่าง！”

“อันดับแรก ฆ่าเจ้าเถียนเฟยที่ทรยศนั่น ส่วนคนอื่นที่ทรยศตระกูลเย่ จะต้องไม่ตายดี！”

“อันดับสอง เอาบริษัทเอไลซ่า กรุ๊ปกลับมา นี่เป็นกิจการของตระกูลเย่ ใครก็ขโมยไปไม่ได้”

“อันดับสาม ฆ่าเจ้าหยางเฟิงให้ข้าสะ ดับมอดตระกูลเย่ทั้งเมืองตงไห่ ข้าจะทำให้ทุกคนรู้ว่า ทำให้ตระกูลเย่ตระกูลเย่ฟอเรนท์ไม่พอใจนั้น ต่อไปจะเกิดอะไรขึ้น？”

เมื่อสิ้นเสียงลง

ก่อนที่จะได้มีความอาฆาตนั้นได้พุ่งออกมาจากตัวของเย่หรง

ส่วนคนที่นั่งคุกเข่าอยู่ที่พื้นนั้น ราวกับว่าหายใจกันถี่ขึ้น

แต่ว่าพวกเขานั้นพยายามกลั้นหายใจ ไม่กล้าที่จะส่งเสียงใดๆออกมา

ร่างกายของพวกเขานั้นอดบังคับไม่ให้สั้นไม่ได้

เพราะว่าพวกเขานั้นไม่คิดเลยว่า เย่หรงนั้นจะส่งเทพมรณะนั้นกลับไป！

และพลังอำนาจของตระกูลเย่ใน เกาะดาวนั้น ก็นับว่าเป็นที่รวมตัวของปรมาจารย์ แล้ว

เย่หรงนั้นสามารถที่จะหาปรมาจารย์ได้ ที่จะสามารถต่อสู้กับตระกูลเย่ในเมืองตงไห่

แต่ว่า เย่หรงกลับส่งเจ้าคนนั้นไป ……

ดาร์กไนท์！

คนที่ใช้ชีวิตอยู่ในความมืดคนเดียวมาทั้งชีวิต！

ตระกูลเย่จึงสามารถที่จะตั้งอยู่ที่เกาะดาวได้！

สามารถที่จะเป็นตระกูลใหญ่นั้น ความสามารถของดาร์กไนท์นั้นไม่สามารถจะขาดได้！

เพราะว่าศัตรูทุกคนของตระกูลเย่นั้น ต่างก็โดน ดาร์กไนท์ ฆ่าตายไปกันหมด！

เพียงแค่ดาร์กไนท์ลงมือ ไม่มีใครนั้นสามารถที่จะมีชีวิตรอดมาได้！

ในเกาะดาว

“ตระกูลเย่แห่งตงไห่？ในปีนั้นไม่ใช่เป็นเพียงแค่ตระกูลเล็กๆในเมืองจงโจว！”

“แต่วันนี้กลับมาแตะต้องคิ้วของ ตระกูลเย่ฟอเรนท์？ถึงแม้จะเป็นต้นตระกูลเดียวกันแล้วมันจะทำไม？”

“ในเมื่อเป็นเช่นนี้ งั้นอย่าหาว่าข้านั้นโหดเหี้ยมก็แล้วกัน！”

เมื่อเอ่ยจบ ดวงตาทั้งสองข้างของเย่หรงนั้นปรากฏถึงความโหดเหี้ยม

ตอนแรกตระกูลตระกูลเย่ฟอเรนท์ที่แยกออกมาจากเมืองต้าเซี่ยนั้น เป็นเพราะแค่สถานการณ์บังคับ

ตระกูลเย่แห่งเมืองตงไห่นับว่าเป็นอะไรกัน？

หากจะพูดให้ไม่น่าฟังหน่อย แม้แต่สายเลือดตระกูลเย่นั้นก็ยังนับกันไม่ได้

เป็นได้แค่สายเลือดห่างๆ ห่างๆ ห่างๆเฉยๆ ……

ดังนั้นเมื่อมดที่มาจากตระกูลธรรมดา กล้าที่จะมาฆ่าลูกชายของตนเอง ？

หรือว่าพวกเขาอยากที่จะหาเรื่อง？

ในขณะเวลาเดียวกัน

บริษัทเฟิงเมิ่งกรุ๊ป สาขาเมืองหู้ไห่

“คุณหยาง ขอร้องท่านละ ช่วยข้าด้วย！ช่วยข้าด้วย！”

ในวันนี้

เถียนเฟยนั้นรับวิ่งเข้ามาหาหยางเฟิงอย่างตื่นกลัว ก่อนที่จะมาคุกเข่าต่อหน้าเขา แล้วร้องไห้ขี้มูกโป่งออกมา