เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 1023

ฟึบ!

กริชที่แหลมคมเล่มหนึ่งพลันปรากฏขึ้นในมือของดาร์กไนท์ในทันที

กริชนี้แตกต่างจากมีดสั้นทั่วไป เนื่องจากใบมีดของกริชพลันเต็มไปด้วยฟันปลา!

กริชนี้มีชื่อที่โด่งดังในเกาะดาว ซึ่งพวกมันถูกเรียกว่าเรียกว่าหลางหยา!

ครั้งหนึ่ง.

ดาร์กไนท์ใช้กริชเขี้ยวเสือเล่มนี้ ฆ่าผู้คนไปนักต่อนักแล้ว

ในตอนนี้เอง ก็ถึงคราวของหยางเฟิงแล้วเหมือนกัน!

หลังจากที่เกิดการปะทะกันถึงสองครั้งแล้วนั้น

ดาร์กไนท์จึงรับรู้ได้เป็นอย่างดีว่า ความแข็งแกร่งของหยางเฟิงไม่ได้ด้อยไปกว่าตัวเขาเองเลย

เขาจึงไม่กล้าคิดที่จะประมาทอีก

ในครั้งนี้ เขาจึงตัดสินใจที่จะทุ่มทุกอย่างออกมา เพื่อที่จะปลิดชีพของหยางเฟิงในคราเดียว!

เมื่อเห็นดาร์กไนท์พุ่งเข้ามาหาเขาราวกับหมาบ้านั้น ความเย้ยหยันพลันปรากฏขึ้นที่มุมปากของหยางเฟิงในทันที

หากเป็นคนธรรมดาที่พบกับดาร์กไนท์นั้น พวกเขาคงจะต้องตกตายลงไปอย่างไม่ต้องสงสัย

น่าเสียดายที่ศัตรูที่ดาร์กไนท์พบในครั้งนี้ คือหยางเฟิง

หยางเฟิงที่เป็นเทพสงครามอันดับหนึ่งในต้าเซี่ยนั้น

เขาจะมาถูกดาร์กไนท์ฆ่าตายอย่างง่ายดายได้อย่างไรกัน?

หากว่าเขาจะถูกฆ่าตายได้อย่างง่ายดายขนาดนั้น

หยางเฟิงคงจะไม่มีชีวิตอยู่มาจนถึงทุกวันนี้แน่ ๆ !

ภายในพริบตาเดียวดาร์กไนท์ก็มาอยู่ตรงหน้าหยางเฟิงในทันที

ความไวของดาร์กไนท์ราวกับลมพายุที่โหมกระโชก

"ไปตายซะ!"

เสียงคำรามของดาร์กไนท์พลันประกาศกร้าวออกมา

กริชในมือของเขาแทงเข้าไปที่หัวใจของหยางเฟิงด้วยความเร็วดุจสายฟ้า

ในขณะที่

ดาร์กไนท์เห็นว่ากริชในมือของเขากำลังจะแทงเข้าไปในหัวใจของหยางเฟิงนั้น

ในครั้งนี้

หยางเฟิงไม่รอดจากเงื้อมมือของเขาไปอย่างแน่นอน!

ในช่วงขณะนั้น

จู่ๆ ใบหน้าของดาร์กไนท์ก็พลันเปลี่ยนไปในทันที

ปัก!

พลันได้ยินเสียงที่คมชัด

หยางเฟิงพลางชักกระบี่หลงเฉวียนออกมาจากเอวของเขา!

ชิ่ง!

เมื่อกระบี่หลงเฉวียนถูกชักออกมาจากฝักนั้น ราวกับเขาได้ยินเสียงคำรามดังออกมาอย่างก้องกังวานในทันที

“นอกเสียจากว่าแกจะฆ่าฉันไม่อย่างนั้น ฉันก็ไม่คิดจะยอมแพ้ต่อแกแน่นอน!”

ดาร์กไนท์ร้องคำรามออกมา

เขาเป็นถึงนักฆ่ารัตติกาลที่เก่งกาจ คิดจะให้เขายอมจำนนต่อคนง่าย ๆ ได้อย่างไรกัน?

"จัดไปตามคำขอ!"

หยางเฟิงไม่ได้พูดพร่ำทำเพลงใด ๆ อีก พร้อมทั้งตวัดกระบี่หลงเฉวียนในมือของเขาฟันไปที่คอของดาร์กไนท์ในทันที

เมื่อคิดมาถึงตรงนี้

ดาร์กไนท์ที่กำลังหลับตารอคอยความตายด้วยความสิ้นหวังนั้น

ในขณะเดียวกัน

ความตายที่เขารอคอยกลับมาไม่มาถึง ดาร์กไนท์อดไม่ได้ที่จะลืมตามองด้วยความสงสัย

เขาพลันเห็นกระบี่หลงเฉวียนในมือของหยางเฟิง ยังคงวางอยู่บนคอของเขาเช่นเดิม

ทว่ากลับเป็นเส้นผมของเขาที่ร่วงหล่นมามากมายแทน!

ในตอนนี้ หยางเฟิงกลับไม่ได้ฆ่าดาร์กไนท์ เขาเพียงทำการตัดปอยผมของดาร์กไนท์ออกแทน

"แก……"

ดาร์กไนท์พลันตกอยู่ในความงุนงง

ทำไมหยางเฟิงถึงไม่ฆ่าเขา?

ก่อนที่ดาร์กไนท์จะพูดจบนั้น

หยางเฟิงจึงเอ่ยถามขึ้นมาอีกครั้ง ด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า "ฉันจะให้โอกาสครั้งสุดท้าย จะยอมจำนนหรือจะยอมตาย?"