เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 1043

“ไม่ฆ่าหยางเฟิงทิ้ง ก็ยากจะกำจัดความแค้นในใจฉันออกไป”

“คนในสำนักหงทั้งหมดจงฟังคำสั่ง ใครที่ฆ่าหยางเฟิงได้ จะได้เป็นเจ้าสำนักหงคนต่อไป！”

เห็นทีเย่หรงจะบ้าเข้าขั้นไปแล้ว！

เพื่อฆ่าหยางเฟิงให้ได้ เขาถึงขั้นงัดตำแหน่งเจ้าสำนักหงออกมา

สิบเจ้าแก๊งใหญ่ จ้องเขมือบตำแหน่งเจ้าสำนักหงอยู่นานแล้ว

พอได้ยินคำพูดของเย่หรง

สิบเจ้าแก๊งใหย่ก็คลุ้มคลั่งอย่างสิ้นเชิง

พวกเขาส่งยอดฝีมือนับไม่ถ้วนไปยังตงไห่อย่างต่อเนื่อง

แต่ผลปรากฏเพียงอย่างเดียวคือ คนทั้งหมดที่ถูกส่งออกไปเหมือนก้อนหินจมลงทะเลลึก ไม่มีข่าวคราวอะไรเลย！

ชั่วพริบตา

คนทั้งหมดในสำนักหง เหมือนถูกน้ำเย็นรดลงบนศีรษะจนได้สติ

พวกเขารู้ว่า คนของเขาไม่สามารถบุกเข้าตงไห่ได้เลย

ไม่ว่าจะส่งคนไปเท่าไหร่ก็มีแต่ไปแล้วไม่ได้กลับ！

ฉับพลัน

สำนักหงทั้งสำนักก็ตกอยู่ในความหวาดผวา

พอได้ยินว่าตัวเองต้องถูกส่งไปยังตงไห่ก็ป่วยขึ้นมาในทันใด

บางคนตกใจจนยอมออกจากสำนักหงก็ไม่ยอมไปตงไห่！

พอเห็นสถานการณ์เป็นเช่นนี้

เย่หรงก็โมโหจนตัวสั่น

“หยางเฟิง！”

เย่หรงคำรามขึ้นมา แค้นจนอยากจะสับหยางเฟิงเป็นหมื่นเป็นพันชิ้น！

ทว่าต่อให้เขาคลุ้มคลั่งแค่ไหนก็ไม่มีประโยชน์

คนของสำนักหงถูกหยางเฟิงฆ่าทิ้งจนกลัวกันหมดแล้ว

ไม่มีใครกล้าไปตงไห่อีกแล้ว

ต่อให้เป็นเขา——

ก็ไม่กล้าไปตงไห่อีกครั้ง！

เพราะกำลังของหยางเฟิงช่างแข็งแกร่งเหลือเกิน

คราวก่อนที่ไปตงไห่ เขาก็ถูกหยางเฟิงตัดแขนขาดไปหนึ่งข้าง

ถ้าไปตงไห่อีกครั้ง

เกรงว่า แม้แต่ชีวิตนี้ก็จะรักษาไว้ไม่อยู่！

ในขณะเดียวกัน

ตงไห่

สำนักงานใหญ่ฟงเมิ่งกรุ๊ป

ดาร์กไนท์ชะงักไปชั่วขณะ

เขานึกไม่ถึงว่าหยางเฟิงจะส่งเขาไปลอบสังหารเย่หรง

ชั่วขณะนั้นเขาไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไร

ไม่ว่ายังไงก็ตาม เย่หรงก็เป็นเจ้านายเก่าของเขา

ให้เขาไปฆ่าเย่หรง……

เขาทำไม่ลงจริง ๆ

“ทำไม？นายไม่กล้าหรือรำลึกเจ้านายเก่าเลยไม่อยากไป？”

หยางเฟิงมองดาร์กไนท์เหมือนจะยิ้มแต่ก็ไม่ยิ้ม

ในสายตาฉายประกายเข่นฆ่าขึ้นมา

ครั้งนี้ให้ดาร์กไน์ไปลอบฆ่าเย่หรง

เป็นบททดสอบที่หยางเฟิงให้กับดาร์กไนท์

แม้ดาร์กไนทืจะสวามิภักดิ์กับเขาแล้ว

แต่หยางเฟิงก็ยังไม่วางใจ

ให้เขาไปลอบฆ่าเย่หรงเป็นบททดสอบที่ดีที่สุด

ถ้าดาร์กไนท์ไปฆ่าเย่หรงจริง ๆ เช่นนั้นก็แสดงว่า เขาสวามิภักดิ์ต่อตนจริง ๆ

ต่อไปก็มอบงานสำคัญให้เขาได้ ให้เขาอยู่ข้างกายเย่เมิ่งเหยียน คุ้มครองเย่เมิ่งเหยียน！