เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 1156
แต่ละคนคละคลุ้งไปด้วยออร่าดำ ราวกลับผีร้ายที่ปีนขึ้นมาจากนรก
“พร้อมแล้ว！”
“พร้อมแล้ว！”
“พร้อมแล้ว！”
“ดีมาก！”
ปีศาจหงอพยักหน้าเอ่ยอย่างพอใจ： “ในเมื่อพร้อมกันแล้ว สงครามครั้งนี้ เราต้องกำจัดหยางเฟิง ชิงชิ้นส่วนภาพมงกุฎมังกรมาให้ได้！”
“กำจัดหยางเฟิง！ ชิงชิ้นส่วนภาพมงกุฎมังกร！”
“กำจัดหยางเฟิง！ ชิงชิ้นส่วนภาพมงกุฎมังกร！”
“กำจัดหยางเฟิง！ ชิงชิ้นส่วนภาพมงกุฎมังกร！”
ลูกสมุนกุ่ยเหมินกว่าหมื่นคนกู่ร้องพร้อมเพรียงกัน
หลังจากที่ผู้คุมกฎสิบล้มเหลวในการประลองบู๊
เส้นทางที่วางอยู่ตรงหน้าปีศาจหงอมีเพียงเส้นทางเดียว
นั่นก็คือนำพวกกองกำลังที่มีอยู่ทั้งหมดของกุ่ยเหมิน โจมตีตงไห่สุดตัว ฆ่าหยางเฟิง！
จากนั้นก็แย่งชิ้นส่วนภาพมงกุฎมังกรในมือหยางเฟิง จึงจะสำเร็จภารกิจที่เจ้าสำนักยมบาลมอบให้เขาทำ！
“ไป！”
ปีศาจหงอกวักมือ
สมุนกุ่ยเหมินกว่าหมื่นคนมุ่งหน้าไปยังเขตตงไห่ด้วยไอสังหารคละคลุ้ง
เวลานี้เอง
ผู้คุมกฎใหญ่ก็เอ่ยปากถามว่า： “หัวหน้าสำนัก จะจัดการผู้คุมกฎสิบยังไง？”
ปีศาจหงอมองผู้คุมกฎสิบที่ถูกมัดอย่างหนาแน่นด้วยหางตาเอ่ยอย่างไม่แยแสว่า： “ส่งคนสองคนไปดูเขาไว้ ไว้รอฉันฆ่าหยางเฟิงแล้วค่อยมาคิดบัญชีกับเขา！”
“ครับ！”
ผู้คุมกฎใหญ่จัดสมุนกุ่ยเหมินไว้สองสามคนเฝ้าผู้คุมกฎสิบไว้
ยังไงผู้คุมกฎสิบก็ถูกซัดจนบาดเจ็บแล้ว คิดว่าคงควักลูกไม้อะไรออกมาไม่ได้！
ในเวลารวดเร็ว
ปีศาจหงอกับพวกก็จากไปอย่างอึกทึก
พอเห็นเงาหลังปีศาจหงอกับพวกจากไปแล้ว ผู้คุมกฎสิบก็อดถอนใจไม่ได้
เขาไม่รู้ว่าครั้งนี้ ปีศาจหงอกับพวกไปแล้วจะแพ้หรือชนะ？
ถ้ากุ่ยเหมินชนะ อย่างนั้นตัวเขาต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย！
หากสมมุติว่ากุ่ยเหมินแพ้ อย่างนั้น……
ฉับพลัน
นัยน์ตาของผู้คุมกฎสิบก็ฉายแววความหวัง！
ในเวลาพริบตา
เมฆดำก็ปกคลุมไปทั่วทั้งเมือง！
ทั่วทั้งตงไห่ตกสู่ความสงัดจนน่าขนลุก
ที่โผล่พรวดออกมาก็คือทูตอันดับหนึ่งแห่งสำนักยมบาลที่เคยไปมาหาสู่กับเขาสองสามครั้งนี่！
เขานึกไม่ถึง
เจ้าสำนักกุ่ยเหมินก็คือทูตอันดับหนึ่งแห่งสำนักยมบาล！
ซึ่งก็ทำให้หยางเฟิงอดประหลาดใจเงียบ ๆ ไม่ได้
ดูท่าทางศักยภาพของสำนักยมบาลแข็งแกร่งกว่าที่เขาคิดเอาไว้มาก
ไม่อย่างนั้นเป็นถึงเจ้าสำนักกุ่ยเหมินทำไมต้องยอมอดสูอยู่ใต้คนอื่นด้วย？
“เหอะ ๆ！”
น้ำเสียงเย้ยหยันต่อหน้าหยางเฟิง
ปีศาจหงอแสยะหัวเราะแล้วเอ่ยว่า： “นายจะเรียกฉันว่าอะไรก็ได้ ฉันแค่คิดไม่ถึงว่านายจะรู้ว่าฉันมา！”
ตั้งแต่มาถึงตงไห่ เขาก็กบดานมาตลอด
อีกทั้งก็พยายามปิดบังมาตลอดการเดินทาง
แต่ดูจากท่าทางตอนนี้
หยางเฟิงเหมือนรู้แต่แรกแล้วว่าเขาจะมา
จึงประมาทศักยภาพของหยางเฟิงไม่ได้เลย！
“ชิ！”
เห็นแต่สีหน้าไม่แยแสของหยางเฟิงเอ่ยว่า： “นายคิดว่า ส่งผู้คุมกฎสิบมาทั้งบุกรุก ทั้งร่วมงานประลองบู๊แล้วฉันจะไม่รู้ว่านายจะมาไม้ไหน？”
“นายคิดว่าตัวเองเก่งที่จัดแบ่งลูกสมุนกุ่ยเหมินเข้ามา！แต่นายลืมไปว่า ต่งไห่แห่งนี้เป็นถิ่นของฉัน นับตั้งแต่นาทีที่นายเข้ามาสู่ตงไห่ก็อยู่ในการจับตาดูของฉันแล้ว ฉันรู้การเคลื่นไหวของนายอย่างทะลุปรุโปร่ง！”
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพสงครามพิทักษ์โลก
อ่านไม่ได้ครับ...