เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 1158
“ฆ่าสิ！”
“ฆ่าพวกสุนัขเหล่านี้ให้ตาย！”
“บุกเข้าไป！”
……
เสียงตะโกนฆ่า！
เสียงคำราม！
เสียงโหยหวน！
ดังไปทั่วผืนฟ้าทั่วแผ่นดิน
ฝ่ายหนึ่งมีคนจำนวนมาก ต่างกันเป็นสิบเท่า
ส่วนอีกฝ่ายพละกำลังแข็งแกร่ง คนเดียวต้านร้อยคนได้
ทั้งสองฝ่ายเพิ่งเริ่มสงครามเดือดก็ฆ่ากันจนเลือดสาดกระเซ็น！
สภาพแต่ละคนเหมือนคลุ้มคลั่ง
กระบี่ดาบในมือ ส่องประกายแวววาว ฆ่าล้างกันไม่หยุด！
แต่สรุปแล้วคือ
กำลังของกลุ่มกุ่ยเหมินแข็งแกร่งกว่า
อย่างไรเสียสาวกสำนักบู๊นับแสน ก็เพิ่งมาจากทั่วสารทิศเข้าร่วมกัน ส่วนใหญ่พละกำลังดีแย่คละเคล้ากันไป
“อ๊าก！”
“อ๊าก！”
“อ๊าก！”
ชั่วพริบตา
ในเวลาสั้น ๆ เพียง 10 นาที
สาวกสำนักบู๊แต่ละคนถูกฆ่าคาที่ กรีดร้องโหยหวน
แต่กลุ่มกุ่ยเหมินก็ไม่ได้สบายหมือนกัน
ยังไงจำนวนของสาวกสำนักบู๊ก็เหนือกว่า
สิบคนโจมตีสมุนกุ่ยเหมินหนึ่งคน
ต่อให้กำลังของสมุนกุ่ยเหมินแข็งแกร่งก็ต้องคุกเข่า！
ภายในเวลาสั้น ๆ
กุ่ยเหมินก็เสียหายสาหัส！
พอเห็นตรงนี้
ดวงตาทั้งคู่ของปีศาจหงอก็แดงก่ำ
สมุนกุ่ยเหมินเหล่านี้ ล้วนเป็นหัวกะทิในกุ่ยเหมิน
แต่ละคน เขาต้องเสียทรัพยากรนับไม่ถ้วนเพื่อฝึกฝนด้วยตัวเขาเอง
ส่วนสาวกสำนักบู๊ของหยางเฟิง
ส่วนใหญ่เป็นเพราะความลุ่มหลงในชิ้นส่วนภาพมงกุฎมังกรจึงมอบตนให้สำนักบู๊เอง
หลายคนเป็นพวกคดในข้องอในกระดูก ไม่ได้มีใจเป็นหนึ่งเดียวกับหยางเฟิง
ดังนั้นหยางเฟิงจึงตายได้
เขาตายไม่ได้！
“ฆ่า！”
เสียงคำรามขึ้น
ปีศาจหมงชักดาบกุ่ยโถวออกมา
มีดเล่มนี้ส่องประกายแวววาวจนน่าขนลุก！
ทุกครั้งที่ฟันลงไป ล้วนเป็นหัวคนที่กระเด็นออกมา
ในชั่วพริบตา
“อ๊าก！”
“อ๊าก！”
“อ๊าก！”
ขณะเดียวกัน
องครักษ์มังกรพันกว่านายที่ทำหน้าที่หน่วยปฏิบัติการก็กวาดมีดในมืออย่างไม่เกรงใจ ฆ่าฟันสาวกสำนักบู๊ที่กล้าหนี
ฉับพลัน
สมุนสำนักบู๊เกือบพันคนที่หลบหนีก็ถูกฆ่าตายคาที่
ในเวลาพริบตา
โลหิตก็นองเป็นแม่น้ำ
ศพกองเป็นภูเขา
เสือขาว องครักษ์มังกรกับพวก ก็เลียริมฝีปากอย่างหฤโหด
ราวกับย้อนกลับไปยังนาทีที่ยกทัพจับศึกครั้งนั้น！
ในสนามรบ
การหลบหนี เท่ากับการหักหลังใหญ่หลวงต่อเพื่อนร่วมชาติ！
ผู้หลบหนี ฆ่าไม่เว้น！
และเมื่อเผชิญการเข่นฆ่าที่น่ากลัวเช่นนี้ของเสือขาวกับพวก สาวกสำนักบู๊ที่คิดจะหลบหนีก็ถูกเขย่าขวัญจนยอมสยบ！
พวกเขาตะลึงอยู่กับที่ กำอาวุธในมือแน่นโดยไม่รู้ว่าจะบุกหรือจะถอยดี？
เสือขาวกวาดตาดูพวกเขาอย่างเย็นชาสักพักแล้วเอ่ยด้วยเสียงดังว่า： “แม่ทัพมีคำสั่ง ใครก็ตามที่หนีเอาตัวรอด ให้ฆ่าไม่เว้น！”
“ผมขอออกจากสำนักบู๊！”
“ถูกต้อง พวกเราขอออกจากสำนักบู๊！”
“สงครามนี้มันช่างน่ากลัวเหลือเกิน พวกเราไม่อยากตาย พวกเราอยากออกจากสำนักบู๊！”
พอได้ยินคำของเสือขาว
สาวกที่คิดหนีจากสำนักบู๊เหล่านั้น ก็ตะโกนกันขึ้นมา
พวกเขาถูกฆ่าจนกลัวกันหมดแล้ว
สมุนกุ่ยเหมินเหล่านั้นไม่กลัวตายกันเลย ฆ่าคนไม่กะพริบตา
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพสงครามพิทักษ์โลก
อ่านไม่ได้ครับ...