เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 531

"ค่ะ!"

เพียะ!

สวีโหย่วหรงตบตนเองอย่างแรง

สีหน้าแสดงออกถึงการสำนึกผิด!

ความเจ็บปวดแสบร้อน แผ่ซ่านไปทั้งแก้ม!

ในเวลาเดียวกัน

ความเกลียดชังที่เธอมีต่อหยางเฟิง ไม่มีอะไรเทียบได้!

เธอไม่เข้าใจเลย!

หยางเฟิงทำกับเธอถึงขนาดนี้

ทำไมหนิงชิงเฉิงยังคงปกป้องหยางเฟิงอยู่?

เดิมทีสวีโหย่วหรงไม่เข้าใจเลย

แม้ว่าหยางเฟิงจะให้หนิงชิงเฉิงไปตาย!

เธอก็คงจะไม่ลังเลเลยแม้แต่น้อย!

ตำแหน่งของหยางเฟิงในใจเธอ ไม่มีวันที่จะถูกแทนที่ได้!

เห็นสีหน้าที่ผ่อนคลายลงของหนิงชิงเฉิง สวีโหย่วหรงจึงถอนหายใจอย่างโล่งอก และเอ่ยถามอย่างระมัดระวัง : "คุณหนูคะ ตอนนี้เราจะไปไหนกันเหรอคะ?"

"ไปสนามบิน! กลับบ้าน!"

หนิงชิงเฉิงมีสีหน้าเย็นชา

ทว่ามุมปากยกยิ้มขึ้นมา

เหมือนกับดอกไม้ ที่บานสะพรั่งในฤดูหนาว!

โดดเดี่ยวและเย่อหยิ่ง......

ในเวลานี้

เฟิงเมิ่งกรุ๊ป

หยางเฟิงมาที่ห้องท่านประธาน

เย่เมิ่งเหยียนกำลังทำงานอยู่

หยางเฟิงมองเธออย่างเงียบๆ ความอบอุ่นในใจค่อยๆ ไหลรินออกมา

ความทุกข์ยากเมื่อห้าปีที่แล้ว ลำบากมากมายเพียงใด

ตอนนี้ความรักที่หยางเฟิงมีต่อเย่เมิ่งเหยียน ก็ลึกซึ้งเท่านั้น!

เย่เมิ่งเหยียนพบความผิดปกติ จึงเงยหน้าขึ้น

เธอเห็นหยางเฟิงยิ้มแหยๆ กับตนเอง ความเขินอายปรากฏขึ้นบนใบหน้า : "ที่รัก คุณมาแล้ว!"

"คุณดูสิ นี่คือกลยุทธ์การพัฒนาต่อไปของเฟิงเมิ่งกรุ๊ปที่ฉันเขียนเอาไว้"

เมื่อพูดจบ เย่เมิ่งเหยียนก็ส่งข้อมูลในมือให้หยางเฟิง

"แผนการขึ้นเหนือ?"

หยางเฟิงมองเย่เมิ่งเหยียน และพูดอย่างประหลาดใจ : "คุณจะขึ้นเหนือเหรอ?"

เย่เมิ่งเหยียนพยักหน้า : "ถูกต้อง! ตอนนี้เฟิงเมิ่งกรุ๊ป ได้บุกเบิกตลาดทางตอนใต้ของต้าเซี่ยเกือบจะหมดแล้ว ต่อไปก็จะขึ้นเหนือไปจงโจว"

"ถึงอย่างไรจงโจว ก็เป็นศูนย์กลางทางเศรษฐกิจและวัฒนธรรมต้าเซี่ยของเรา เฟิงเมิ่งกรุ๊ปจะต้องผ่านไปไม่ช้าก็เร็ว!"

เฟิงเมิ่งกรุ๊ปในตอนนี้ ได้ควบคุมตลาดของหู้ไห่ จินหลิง และฉงโจว

ตลาดทางตอนใต้ของต้าเซี่ยส่วนใหญ่ อยู่ภายใต้การควบคุมของเฟิงเมิ่งกรุ๊ป

นึกถึงตรงนี้

หยางเฟิงก็โอบกอดเย่เมิ่งเหยียน พูดเบาๆ ว่า : "ที่รัก คุณต้องการขึ้นเหนือเพราะฉันใช่ไหม? เพราะว่าหนิงชิงเฉิงมาหาคุณใช่ไหม?"

เย่เมิ่งเหยียนก้มหน้าอย่างเขินอาย : "ที่รัก คุณรู้หมดแล้วเหรอ?"

หยางเฟิงพยักหน้าแล้วกล่าวว่า : "ถูกต้อง หนิงชิงเฉิงมาหาฉัน......"

ได้ฟังคำพูดนี้

ใบหน้าเย่เมิ่งเหยียน ก็ปรากฏความกลัวขึ้นมา

หยางเฟิงรู้ว่าเย่เมิ่งเหยียยกลัวอะไร

เขาใช้นิ้วแตะจมูกของเย่เมิ่งเหยียนเล็กน้อย รอยยิ้มที่ลึกซึ้งและรักใคร่เอ็นดูผุดขึ้นในดวงตาของเขา : "คุณวางใจเถอะ ฉันไม่สามารถถูกหนิงชิงเฉิงลักพาตัวไปได้หรอก!"

ฉันเป็นสามีของคุณ!"

"ชั่วชีวิตนี้ นอกจากคุณแล้ว ผู้หญิงอื่นใด ฉันไม่สามารถอยู่ด้วยกันกับเธออย่างแน่นอน! "

ได้ยินคำพูดนี้

ดวงตาทั้งคู่ของเย่เมิ่งเหยียน ก็ค่อยๆ แดงก่ำขึ้นมา

หลังจากที่ได้ยินว่าหนิงชิงเฉิงมาหาหยางเฟิง

อันที่จริงเธอก็รู้สึกกลัวเล็กน้อย!

เธอกลัวว่าหนิงชิงเฉิงจะแย่งหยางเฟิงไป

ถึงอย่างไรหนิงชิงเฉิง ก็ดีกว่าตนเองอยู่แล้ว

แม้ว่าเย่เมิ่งเหยียนไม่อยากจะยอมรับ

แต่ว่าเธอจำใจจะต้องยอมรับ ว่าหนิงชิงเฉิงสวยกว่าเธอ และมีเสน่ห์มากกว่า!