เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 598

สีหน้าของจางเทียนซานก็เปลี่ยนหลายครั้ง

ท้ายที่สุด

พอเขากัดฟันก็ดึงดาบยาวบุกออกไปแล้ว

เป็นอย่างที่ไป๋หลิงหลงพูดมา

พวกเขาได้โอนอ่อนไปตามสถานการณ์แล้ว ไม่มีทางเลือกอื่น

ถ้าหากเวลานี้ไม่ขึ้นไป

เกรงว่าหลังเรื่องก็ต้องตาย！

คนเป็นข้าราชการกลัวที่สุดคือไม่รักตัวเอง！ ไม่รู้ตัวเอง！

มองเห็นจางเทียนซานและไป๋หลิงหลงสองคนก็ขึ้นไปสนามรบแล้ว

มุมปากของหยางเฟิงก็เปิดเผยรอยยิ้มที่พอใจออกมา

ถ้าหากจางเทียนซานและไป๋หลิงหลงสองคนขี้ขลาดมากรักตัวกลัวตาย

เขาจะไล่พวกเขาออกไปเลยทันที

ในสายตาของหยางเฟิง ข้างกายของเขาไม่ต้องการคนไร้ค่า！

“เด็กน้อย นายอย่าแข็งอย่างนั้นได้ไหม？ นั่นเป็นนักบู๊นับหมื่นคน ถ้าหากลูกน้องของนายสูญเสียทั้งหมดจะทำยังไง？”

เย่หลงถามด้วยสีหน้าที่กังวล

เขาคิดไม่ถึง

ลูกน้องของหยางเฟิงกลุ่มนี้คิดไม่ถึงว่าจะไม่กลัวตาย

อีกทั้งยังเชื่อมั่นต่อหยางเฟิงมาก！

กล้าใช้หนึ่งร้อยคนเล็ก ๆ มาท้าสู้กลุ่มที่เข้มแข็งทั่วโลก

หรือพวกเขาคิดจริง ๆ ว่านักบู๊นับหมื่นคนนี้ต่างก็เป็นคนที่มีฝีมืออ่อนหัดเหรอ？

“ฮิ ๆ ！”

หยางเฟิงหัวเราะเบา ๆ พูดว่า“นายท่าน คุณก็รอดูแล้วกัน！ ลูกน้องของผมตั้งแต่ไหนมาไม่เคยทำให้ผมผิดหวัง！”

พูดจบ

ดวงตาทั้งคู่ของหยางเฟิงก็มองไปทางสนามรบ

จากในดวงตาของเขาแสดงความมั่นใจที่ไม่มีที่สิ้นสุดออกมา！

เขากับเสือขาว！

เขาและองครักษ์มังกร！

ต่างก็เป็นเพื่อนร่วมรบเคียงบ่าเคียงไหล่มาหลายปี

พวกเขาเคยพบเจอห่ากระสุนปืนที่นับไม่ถ้วนมาแล้ว

เป็นสถานการณ์ที่ยิ่งอันตรายกว่าตอนนี้อีก เคยเจอมานับครั้งไม่ถ้วน

หยางเฟิงจำไม่ค่อยได้แล้ว

ไม่รู้เท่าไหร่ที่เขาฝ่าอันตรายตามเพื่อนร่วมรบเหล่านี้แล้ว

เขาเคยจำได้

มีครั้งหนึ่งชนเผ่ากลุ่มน้อยที่ห่างไกลภาคใต้ล่วงล้ำเข้ามา เคลื่อนไหวทหารสามแสน

ข้างกายของหยางเฟิงมีองครักษ์มังกรเพียงสามพันคน

ถึงแม้เป็นอย่างนี้

องครักษ์มังกรสามพันคนก็อยู่ภายใต้การนำของเขา มีความกล้าหาญไม่กลัวตาย ฆ่าเขาอย่างไม่เกรงกลัว

สุดท้าย

ทหารใหญ่สามแสนของชนเผ่ากลุ่มน้อยที่ห่างไกลก็พังทลาย

พวกเขาต่างก็เป็นปรมาจารย์แต่ละสำนักพรรคใหญ่ของโลกบู๊ เคยได้รับความอัปยศอดสูอย่างนี้เมื่อไหร่？

“ฆ่าพวกเขาให้ตายทั้งหมด！ ให้พวกเขารู้ความร้ายกาจของสำนักพรรคใหญ่โลกบู๊ของพวกเรา！”

“ใช่！ ฆ่าพวกเขาแล้ว จากนั้นค่อยฆ่าหยางเฟิงไอ้ปากอัปมงคลคนนั้น！”

“เจ้าพันธมิตรบู๊ภาคใต้อะไร？ วันนี้ พวกเราก็จะเอาเขาหั่นเป็นหมื่น ๆ ชิ้น！”

……

ทันใดนั้น

เสียงด่าสูงเทียมฟ้า

สำหรับหยางเฟิง พวกเขาก็ไม่สดชื่นนานแล้ว

คนเลวคนนี้นับตั้งแต่มาที่หมู่บ้านตระกูลเย่

วันแรกก็ฆ่าเพื่อนร่วมโลกบู๊นับร้อยคนของพวกเขาแล้ว

ยังด่าทุกคนล้วนเป็นขยะ！

ถ้าหากไม่ใช่สนใจถึงชิ้นส่วนม้วนภาพมกุฎมังกร พวกเขาก็ฆ่าเขานานแล้ว！

ตอนนี้

ในที่สุดชิ้นส่วนม้วนภาพมกุฎมังกรก็กำเนิดออกมาแล้ว

และหยางเฟิงมีเพียงแค่หนึ่งร้อยคน！

วันนี้

ก็เป็นเวลาตายของเขา！

พวกเขาต้องใช้เลือดสดของหยางเฟิงชะล้างความอัปยศของพวกเขา！

พวกเขาต้องการให้หยางเฟิงรู้อะไรที่เรียกว่าเหนือฟ้ายังมีฟ้า เหนือคนยังมีคน！