เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 622

พอคนตกลงไป ก็ถูกแทงทุกในทันที

มีคนหล่นลงไปหลายคน และก็กลายเป็นถังหูลู่เสียบไม้ในทันใด!

ภายนอกฝูงชน

ผู้คุมกฎสิบและเหลิงฉานก็มองอย่างตกตะลึงไปตามๆ กัน พร้อมกับรู้สึกขนหัวลุก!

กับดักค่ายกลที่มีอยู่เต็มไปหมดและไม่มีที่สิ้นสุดนี้ ถึงอยากจะป้องกันก็ทำไม่ได้!

ถ้าหากไม่ใช่เพราะพวกเขาระวังตัวอย่างดี

ปล่อยให้พวกกองหนุนไร้ประโยชน์เหล่านี้ลุยไปก่อน

เกรงว่าตอนนี้พวกเขาน่าจะได้กลับบ้านเก่าไปแล้ว!

“แม่งเอ้ย พวกกุ่ยเหมินและศูนย์พันธมิตรบู๊นี่มันฉลาดนัก ดันส่งให้พวกกองหนุนนี่มาตายก่อน!”

ไม่ไกลจากที่เกิดเหตุ

จางเทียนซานและไป๋หลิงหลง กำลังซ่อนตัวอยู่ในความมืดเพื่อสังเกตการณ์อยู่

เมื่อเห็นว่าศัตรูอย่างศูนย์พันธมิตรบู๊ไม่มีใครตายสักคน ในใจทั้งสองก็รู้สึกเสียดายเล็กน้อย

ไป่หลิงหลงเหลือบมองจางเทียนซาน และกล่าวว่า "เจ้าไปก่อน ไปรายงานข่าวคราวของที่นี่ให้เจ้าพันธมิตรหยางทราบ!"

“ฉันจะอยู่ต่อ เฝ้าสังเกตความเคลื่อนไหวที่นี่ต่อไป!”

“อืม!”

หลังจากพูดคุยกันแบบง่ายๆ

เงาร่างหนึ่งแวบผ่านไป

ณ ขณะนี้

นักบู๊เหล่านั้นก็หนีกลับมาแล้ว แต่ละคนต่างพากันตื่นตกใจจนเสียขวัญไปหมด

บนหน้าแต่ละคน ล้วนปรากฏความรู้สึกดีใจที่โชคดีรอดตายมาได้!

เดิมทีห้าพันคน

สุดท้าย ถูกสังหารจากกับดักค่ายกลไปสองพันกว่าคน

ตอนนี้ที่หนีกลับมาได้ มีเพียงประมาณ 3,000 คนเท่านั้น

ตรงหน้า

กองเต็มไปด้วยศพ

โดยเฉพาะที่พวกคนที่ตกลงไปในหลุมขนาดใหญ่

ศพนอนอัดกันแน่นอยู่เต็มหลุม

เวทนา!

ช่างโหดร้ายและน่าเวทนายิ่งนัก!

แม้ว่านักบู๊เหล่านี้จะฆ่าคนมามากมาย

แต่เมื่อเห็นพี่น้องคนโลกบู๊จำนวนมากมาตายต่อหน้าตนเอง ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกเศร้าโศก

หลายคนก็แสดงสีหน้าเสียใจออกมา

หากรู้ว่าจุดจบจะน่าเวทนาเช่นนี้ พวกเขาก็จะไม่มาแต่แรก

“ผู้คุมกฎ พวกเราควรทำยังไงดีครับ”

หลี่ซู่และคนอื่นๆ ต่างก็มีสีหน้าที่ดูหวาดกลัว

“เฮ่อ! หยางเฟิงนี่มันโหดร้ายเกินไปจริงๆ!”

เหลิงฉานอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจเบาๆ ออกมา

แม้ว่าเหลิงฉานจะคุ้นชินกับความเป็นความตายอยู่แล้ว

แต่ชีวิตของผู้คนนับพันหายไปต่อหน้าต่อตาในทันที

ตลอดทางมีศพอยู่เต็มพื้นไปหมด

เลือดชุ่มอาบพื้นดิน

แม้แต่ดินโคลนก็เปลี่ยนกลายเป็นสีเลือด

ดีที่ค่ายกลและกับดักทั้งหมด ถูกพวกกองหนุนทำลายไปหมดแล้ว

เย่ชิวและคนอื่นๆ มาถึงจุดที่หยางเฟิงตั้งแคมป์อยู่ก่อนหน้านี้

ทุกคนล้วนถอนหายใจอย่างโล่งอก

เย่ชิวหันกลับมาและพูดกับผู้คุมกฎสิบว่า “ผู้คุมกฎ ทุกอย่างปลอดภัยดีครับ!”

ได้ยินเช่นนั้น

สีหน้าของผู้คุมกฎสิบก็ผ่อนคลายลง

กุ่ยเหมินและศูนย์พันธมิตรบู๊นำผู้คนเดินเข้าไป

นักบู๊ที่เหลืออยู่ แต่ละคนก็ตามเดินมาด้วยความหวาดกลัว

เมื่อถึงพื้นที่ว่าง

และมองไปที่เนื้อย่างสีทองอร่ามบนกองไฟ ทุกคนก็อดไม่ได้ที่จะกลืนน้ำลาย

จ๊อกๆ!

หลายคนถึงกับมีเสียงท้องร้องดังออกมา

ทุกคนล้วนหิวกันมาทั้งวันแล้ว

และต่างก็หิวโซกันจนท้องร้อง

ตอนนี้มาเห็นเนื้อย่างที่หอมและแสนอร่อยขนาดนี้ ใครจะอดใจไหว?

แม้แต่ผู้คุมกฎสิบและเหลิงฉาน ต่างก็อดไม่ได้ที่จะแอบกลืนน้ำลายอยู่