เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 624

ยิ่งเดินเข้าไปใกล้

หยางเฟิงก็ยิ่งตกใจมากขึ้นไปอีก

เขารู้สึกเหมือนกับว่าตัวเองตัวเล็กลงเรื่อยๆ

แต่หลุมฝังศพนี้ก็ดูเริ่มใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ ราวกับภูเขาที่สูงใหญ่

เย่หลงเดินไปแนะนำไป: "นี่คือหลุมฝังศพของอาจารย์ แต่การเข้าจะเข้าไป ต้องผ่านขึ้นบันไดสวรรค์ก่อน!"

"ขึ้นบันไดสวรรค์?"

หยางเฟิงถามด้วยความสงสัย

เย่หลงชี้ไปที่ใจกลางสุสานที่อยู่ข้างหน้า: “เห็นหินที่เป็นขั้นๆ เหล่านั้นไหม? ขั้นบันไดหินเหล่านั้นก็คือบันไดสวรรค์!”

“ขั้นบันไดหินเหล่านี้ถูกตัดจากหินอุกกาบาตโดยอาจารย์ มีแรงโน้มถ่วงที่น่าสะพรึงกลัว… อยากจะขึ้นไปข้างบน ไม่ใช่เรื่องที่ง่ายเลย!”

หยางเฟิงตาเป็นประกายมองไปที่ด้านหน้า

ยิ่งดูนาน เขาก็ยิ่งรู้สึกตกใจ!

จากขั้นบันไดเหล่านี้ เขากลับรู้สึกว่าเหมือนว่ากำลังมองดูทางช้างเผือกอยู่!

“ท่านแม่ทัพ ขอให้กระผมลองดูเถอะครับ!”

“เจ้าพันธมิตร ให้ข้าลองดีกว่า!”

เสือขาว จางเทียนซานและคนอื่นๆ ล้วนก้าวออกมา

ทุกคนต่างก็กระตือรือร้นอยากที่จะลองดู

หยางเฟิงใช้นิ้วชี้ไปที่จางเทียนซาน: "เจ้าลองดู!"

"ได้ขอรับ!"

จางเทียนซานสีหน้าตื่นเต้น

ถึงเวลาที่จะได้แสดงความสามารถของตัวเองแล้ว!

ฟิ่ว!

เขารีบวิ่งพุ่งไปอย่างทนรอไม่ไหว

เสือขาวและไป๋หลิงหลง ต่างก็ปรากฏความไม่พอใจบนหน้าของพวกเขา

ทำไมถึงให้จางเทียนซานไป?

หยางเฟิงยิ้มแต่ไม่ได้พูดอะไร

เสือขาวเป็นคนสนิทของเขา

ส่วนไป๋หลิงหลงเมื่อเทียบกันแล้ว ก็รู้จักดูตาม้าตาเรือมากกว่า

การขึ้นบันไดสวรรค์นี้ ต้องไม่ธรรมดาแน่ๆ!

ให้จางเทียนซานไปลองดูก่อนแล้วกัน

ด้วยความรวดเร็ว

จางเทียนซานก็มาถึงขั้นบันไดหิน

เขารู้ว่า

เมื่อเทียบกับเสือขาวและไป๋หลิงหลงแล้ว เขาไม่ถือว่าเป็นคนสนิทของหยางเฟิง

หากต้องการได้รับความไว้วางใจจากหยางเฟิง เขาก็ต้องพยายามให้มากขึ้นกว่านี้

ยิ่งไปกว่านั้น

เขาก็ไม่เห็นว่าขั้นบันไดพวกนี้จะมีอันตรายอะไร

อะไรคือปีนบันได?

มันก็เป็นแค่การพูดเกินจริงเท่านั้นเอง!

จางเทียนซานสูดหายใจเข้าลึก หลังจากนั้นก็ก้าวขาขึ้นไปหนึ่งก้าว

พอเริ่มก้าวขึ้นไปก้าวแรกแล้วไม่ได้รู้สึกผิดปกติอะไร

จางเทียนซานจึงถอนหายใจด้วยความโล่งอก

ต่อมา

มันเพิ่มขึ้นเป็นทวีคูณอย่างน่ากลัวตามหลักตามหลักคณิตศาสตร์!

แม้ว่าจางเทียนซานจะเป็นผู้แข็งแกร่งอยู่ในระดับแดนปรมาจารย์

แต่เขาในขณะนี้

ก็แทบจะทนไม่ไหวแล้ว!

สีหน้าของหยางเฟิงเปลี่ยนเป็นจริงจังขึ้นมา

จางเทียนซานกัดฟัน และพยายามจะก้าวขึ้นไปต่อ

เขาอยากใช้ความสามารถเพื่อพิสูจน์ตัวเองให้หยางเฟิงเห็น

เมื่อก้าวขึ้นไป

อ๋า!

ทันใดนั้น

มีเสียงกรีดร้องดังขึ้น

และพบว่าจางเทียนซานกลิ้งตกบันไดสวรรค์ลงมาในสภาพที่น่าสังเวช...

มีมือที่มั่นคงช่วยพยุงจางเทียนซานไว้

เขายืนขึ้นมา อย่างเก้อเขินและจนใจ: "ขอโทษด้วยครับ เจ้าพันธมิตร บันไดสวรรค์นี้แปลกจริงๆ ทุกครั้งที่ขึ้นไปสูงขึ้นหนึ่งขั้น แรงโน้มถ่วงจะเพิ่มขึ้นเป็นเท่าตัว ข้าเดินไปได้แค่ 25 ขั้นเท่านั้น..."

พูดจบ

ดวงตาของจางเทียนซานก็แสดงความท้อใจออกมา

เดิมทีเขาต้องการที่จะแสดงฝีมือให้ดี

แต่ไม่คาดคิดว่า

กลับตกมาอยู่ในสภาพน่าเวทนาเช่นนี้!

หยางเฟิงตบไหล่เขาและปลอบว่า: “ไม่เป็นไร!”

ในเวลาเดียวกัน