ถ้าหากหยางเฟิงตายแล้ว
พวกเขาไม่เพียงไม่มีวิธีสร้างสำนักขึ้นมาใหม่
อีกทั้ง
พวกเขาก็จะตาย!
ทันใดนั้น
ในใจของพวกเขาก็อดไม่ได้ที่จะเศร้ารันทดขึ้นมา!
ในกลุ่มคน
มีเพียงเย่หลงที่มีสีหน้าเงียบสงบ
เขาคิดไว้นานแล้วว่าหยางเฟิงจะเป็นอย่างนี้
เพียงเห็นเย่หลงส่ายหน้าแล้วถอนหายใจเบา ๆ พูดว่า“หยางเฟิง ไม่รู้ว่านายจะสามารถยืนหยัดต่อไปได้หรือเปล่า? บรรพบุรุษเคยพูดไว้ว่า ถ้าหากสามารถเป็นคนแรกที่ปีนยอดสุดได้ก็จะมีความโชคดีใหญ่! มีความเป็นไปได้มากว่าจะได้รับการเกิดใหม่!”
“หยางเฟิง ฉันหวังว่านายสามารถยืนหยัดต่อไป! ไม่งั้นฉันทำได้เพียงสู้ตายแล้ว!”
ถ้าหากหยางเฟิงตายแล้ว
เย่หลงถึงแม้สละชีวิตแก่ของตัวเองนี้แล้วก็ต้องปกป้องชิ้นส่วนม้วนภาพภาพมกุฎมังกร
แต่ในใจของเขา
แอบมีความรู้สึกเล็ก ๆ
เขาคิดว่า
หยางเฟิงไอ้เด็กคนนี้คงไม่ได้ตายง่ายอย่างนั้นอย่างเด็ดขาด!
สุภาษิตพูดไว้
คนดีอายุสั้น คนเลวอยู่พันปี!
เหมือนหยางเฟิงคนชั่วเลวทรามชนิดนี้ที่ทำให้คนเกลียดและกลัว
จะตายไปอย่างง่าย ๆ ได้ยังไงล่ะ?
“ฮ่า ๆ ๆ !”
จู่ ๆ
หลี่ซู่หัวเราะเสียงดังขึ้นมา“พวกนายไม่ต้องดันทุรังแล้ว! หยางเฟิงได้ตายไปแล้ว! วันสุดท้ายของพวกนายมาถึงแล้ว!”
พูดถึงสุดท้าย
หลี่ซู่มีท่าทางกัดเขี้ยวเคี้ยวฟัน
เพราะแขนของเขาก็คือถูกเสือขาวตัดขาด
ความแค้นนี้เขาจะต้องชำระแน่นอน!
“แม่งหุบปากเหม็น ๆ ซะ!”
“ถ้าหากแกกล้าเหยียดหยามท่านแม่ทัพอีก กูจะฆ่าแกแล้ว!”
ได้ยิน
เสือขาวจู่ ๆ ก็โกรธจัดมาก
กริ๊ง!
เสียงดังชัดเสียงหนึ่ง
เสือขาวดึงมีดรบที่เอวออกมาแล้ว
กริ๊ง!
กริ๊ง!
กริ๊ง!
……
สักพัก
องครักษ์มังกรทั้งหมดต่างก็ดึงมีดรบที่เอวของตัวเองออกมาแล้ว
พวกเขาแต่ละคนก็จ้องมองหลี่ซู่และคนอื่น ๆ อย่างดุร้ายเหมือนจะเขมือบ
ท่านแม่ทัพเป็นความศรัทธาของพวกเขา!
ถ้าหากหลี่ซู่กล้าเหยียดหยามหยางเฟิงอีก
พวกเขาถึงแม้จะตาย
ถึงแม้คนเดียวสู้หนึ่งร้อยคน
ก็ต้องถึงก่อนเวลาจวนตัว
เอาหลี่ซู่หั่นเป็นหมื่น ๆ ชิ้น!
เหมือนฝันร้ายที่ไม่มีวิธีที่จะกำจัดออกไปอย่างนั้น!
เห็นสภาพการณ์นี้
เสือขาวฮึอย่างเย็นชา“พวกขยะ ก็อาศัยอย่างพวกแกก็กล้าเหยียดหยามท่านแม่ทัพ! ใครกล้าพูดจามั่วสั่วอีก กูจะเอามันไปทำพิธีเซ่นไหว้ก่อน!”
เพ้ง!
พูดจบ
มีดหนึ่งของเสือขาวฟันลงไปบนก้อนหินใหญ่ก้อนหนึ่งที่อยู่ด้านหน้าอย่างดุร้าย
เสียงดังสนั่น
ก้อนหินใหญ่ทั้งลูกก็แตกเป็นเสี่ยง ๆ !
มองเห็นที่นี่
ทุกคนต่างก็อดไม่ได้ที่จะมีสีหน้าเปลี่ยน
เสือขาวคนนี้
คือน่ากลัวมาก!
“ไป พวกเราไปช่วยท่านแม่ทัพ!”
เสือขาวพอสะบัดมือ
“ครับ!”
องครักษ์มังกรทั้งหมดร้องตระโกนเสียงดังพร้อมกัน!
พวกเขาคือองครักษ์มังกร
เดิมทีก็คือองครักษ์ส่วนตัวของหยางเฟิง
ตอนนี้หยางเฟิงเป็นตายไม่รู้
พวกเขามีหน้าที่ความรับผิดชอบ ยิ่งมากกว่าความสมัครใจของตัวเองคือต้องการไปช่วยท่านแม่ทัพ !
แม้ว่าจะตาย!
พวกเขาก็ต้องตายตามความศรัทธาของตัวเอง!
หยางเฟิงเป็นเสาหินของประเทศ!อาวุธที่สำคัญของประเทศ!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพสงครามพิทักษ์โลก
อ่านไม่ได้ครับ...