ไม่เพียงแต่ฆ่าเหลิงฉาน
แถมยังปัดความผิดให้ตัวเองอีก
แต่ทว่าหยางเฟิงไม่ได้สนใจอะไรทั้งสิ้น
ต่อให้เขาฆ่าเหลิงฉานแล้วมันยังไงต่อล่ะ?
อย่างไรก็ตามทุกคนก็ต้องตายที่นี่อยู่ดี
“อ้าก ผู้คุมกฎสิบเสียชีวิตแล้ว พวกเรารีบหนีกันเถอะ!”
“รีบหนีไป! หากไม่หนี พวกเราจะตายกันหมด!”
“หนีเร็ว!”
หลังจากที่เหลิงฉานตาย
ความสมดุลทางจิตใจของคนศูนย์พันธมิตรโลกบู๊ก็พังทลายลงทันที
เหลิงฉานคือปรมาจารย์ที่แข็งแกร่งที่สุดของพวกเขา
ตอนนี้เหลิงฉานได้ตายไปแล้ว
หากพวกเขายังอยู่ที่นี้ ก็เหมือนการรนหาที่ตาย
ทันใดนั้น
คนของศูนย์พันธมิตรบู๊พลันรีบทยอยเคลื่อนทัพหนี
เมื่อเห็นดังนั้น
เสือขาวจะพลาดโอกาสดีๆอย่างการกำราบคนเลวที่กำลังพ่ายแพ้ให้สิ้นซากไปได้อย่างไร!
เขาหัวเราะเสียงดังพลางพูดว่า “ฮ่าฮ่าฮ่า พี่น้องข้า คนของศูนย์พันธมิตรบู๊สูญเสียความมั่นใจแล้ว ฆ่าพวกมันให้หมด!”
“ฆ่ามัน!”
“ฆ่ามัน!”
“ฆ่ามัน!”
องครักษ์มังกรนับร้อยค่อยๆคำรามอย่างดุเดือด
คนของศูนย์พันธมิตรบู๊หนีกระเจิงจนแถวกองทัพแตก
เมื่อเห็นดังนั้น
ดวงตาของผู้คุมกฎสิบพลันแดงก่ำ
เขาคิดไม่ถึงเลยว่า เหลิงฉานจะเสียชีวิต
ตอนนี้คนของศูนย์พันธมิตรบู๊สติเตลิดไปหมดแล้ว
กุ่ยเหมินของพวกเขาก็ยากที่จะต้านทานได้ฝ่ายเดียว
หากไม่ถอยทัพตอนนี้ เกรงว่าคงตายอยู่ที่นี้ทั้งหมด
แต่หากจะถอยทัพเช่นนี้ เขาก็ยังไม่วางใจ
หากรู้ว่าชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกรยังอยู่ว่ามือของหยางเฟิง
ฟิ้ว!
ฟิ้ว!
ฟิ้ว!
ทันใดนั้น
ก็มีเงาคน2-3ร่าง
ที่รีบรุดเข้าไปในหลุมฝังศพโดยไม่มีการลังเล
ทุกคนตกตะลึง
ตามด้วยความประหลาดใจ
นี่คือคนตระกูลหนิง
หากพูดตามความรู้สึก
หยางเฟิงคือศัตรูของทุกคน
ทุกคนล้วนเป็นสหายร่วมรบ
หนิงชิงเฉิงรู้สึกเหนื่อยหน่าย
ในหัวใจของเธอไร้ข้อกังขาใดๆ
ในมุมมองของเธอ
ไม่ว่าจะเป็นเหลิงฉานหรือผู้คุมกฎสิบ พวกเขาก็ไม่คู่ควรที่จะเป็นเศษฝุ่นใต้เท้าของหยางเฟิงด้วยซ้ำ
จะสามารถต่อกรกับหยางเฟิงได้อย่างไร
สวีโหย่วหรงที่อยู่ด้านข้างมีสีหน้ากังวล
ชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกรถูกหยางเฟิงเอาไปแล้ว
ถ้าไม่ลงมือตอนนี้
นั่นก็หมายความว่าการมาทำภารกิจครั้งนี้ล้มเหลว
เธอรีบก้าวไปข้างหน้าพลางพูดอย่างกังวลว่า “คุณหนู มาร่วมมือกับกุ่ยเหมินเพื่อแย่งชิงชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกรด้วยกันเถอะ!”
เมื่อได้ยินดังนั้น หนิงชิงเฉิงหันมองด้วยสายตาอันเยือกเย็นพลางพูดว่า “ไสหัวไป!นี่ไม่ใช่สิ่งที่เจ้าควรจะพูด!”
ทันใดนั้น
สวีโหย่วหรงพลันรู้สึกสับสน
เธอกำหมัดแน่น ในใจโกรธแค้นดั่งไฟสุมอก
เธอถูกตำหนิโดยหนิงชิงเฉิงหลายครั้งติดต่อกัน
เป็นเพราะเจ้าหยางเฟิงนี่คนเดียว
นี่ทำให้เธอต้องเก็บเศษหน้าที่แตกของตนเองที่พื้น
อย่างไรก็ตามหนิงชิงเฉิงก็เป็นคุณหนูคนโตของตระกูลหนิง
เธอจึงไม่กล้าต่อต้านใดๆทั้งสิ้น
ทำได้เพียงเก็บไฟแห่งความโกรธาไว้ในใจ
เมื่อเห็นว่าหนิงชิงเฉิงไม่ขยับเขยื้อน ผู้พิทักษ์ทั้งสิบพูดเสียงดังว่า "คุณหนูใหญ่ มาร่วมมือกันเถอะ! ไม่เช่นนั้น หยางเฟิงจะใช้ประโยชน์จากมัน..."
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพสงครามพิทักษ์โลก
อ่านไม่ได้ครับ...