เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 769

ล้วนเป็นไอ้สารเลวพวกนี้ที่ตบตาตนเอง

ไม่เพียงแต่ทำให้ตนเองสูญเสียเงินหนึ่งร้อยล้าน

แต่ยังทำให้คุณหนูตบหน้าตนเองหลายต่อหลายครั้งขนาดนั้น

ทำให้ตนเองกลายเป็นตัวตลกโดยสิ้นเชิง!

ถ้าหากบัญชีนี้ไม่ได้รับการกู้คืน

เช่นนั้นในอนาคตเธอจะทำอย่างไร?

เห็นสายตาที่ราวกับจะฆ่าคนของสวีโหย่วหรงแล้ว

ฟ่านเจี้ยนก็หดหัวด้วยความหวาดผวา

เขาเอาเงินหนึ่งร้อยล้านของสวีโหย่วหรงไป

ไม่เพียงแต่ทำงานไม่สำเร็จ

แต่กลับใช้กลอุบายกับเธอเล็กน้อย ค่อนข้างไร้คุณธรรมจริงๆ

"ไม่ทราบว่าประธานหนิงเข้ามาหาฉันที่นี่ มีธุระอะไรเหรอ?"

เย่เมิ่งเหยียนชิงเอ่ยปากก่อน

หนิงชิงเฉิงชำเลืองมองใบหน้าที่แดงก่ำของเย่เมิ่งเหยียน

ในฐานะที่เป็นผู้หญิง แน่นอนว่าเธอรู้ว่านั่นคืออะไร

ลึกๆ ในดวงตาทั้งคู่ของนาง ปรากฏความอิจฉาริษยาเล็กน้อย

เพียงแต่ความอิจฉาริษยานี้ ปรากฏเพียงแค่แวบเดียว และสีหน้าของเธอก็กลับมาเป็นปกติอย่างรวดเร็ว

หนิงชิงเฉิงยิ้มแล้วกล่าวว่า: "วันนี้ฉันเข้ามากล่าวอำลากับคุณ!"

"อำลา?"

เย่เมิ่งเหยียนขมวดคิ้ว

"ครั้งนี้ ฉันพ่ายแพ้แล้ว แต่ว่าฉันไม่ยอมรับความพ่ายแพ้หรอก!"

"เพราะคนที่ฉันพ่ายแพ้ ไม่ใช่คุณ!"

"แต่ก็ไม่เป็นไร กลยุทธ์ทางตอนใต้ของชิงเฉิงกรุ๊ปได้ล้มเหลวลงแล้ว!"

"ตงไห่แห่งนี้พวกเราอยู่ต่อไปไม่ได้แล้ว ฉะนั้นพวกเราจึงเตรียมออกจากตงไห่!"

หนิงชิงเฉิงไม่ได้ปิดบังความคิดแต่อย่างใด

แต่กลับพูดออกมาโดยตรง

เธอพ่ายแพ้แล้วจริงๆ

แต่เธอไม่ยอมรับว่าตนเองพ่ายแพ้ให้เย่เมิ่งเหยียน

เพราะคนที่เธอพ่ายแพ้คือหยางเฟิง!

เพียงแต่พ่ายแพ้ก็คือพ่ายแพ้ ไม่มีอะไรต้องพูดยาก

ฉะนั้นหนิงชิงเฉิงจึงตรงไปตรงมาอย่างมาก

ในเมื่อพ่ายแพ้แล้ว

เช่นนันเธอก็จะต้องจากไป

ถึงแม้จะไม่จากไป

ที่ตงไห่นี้ ไม่มีที่ยืนสำหรับชิงเฉิงกรุ๊ปของเธอ

ได้ฟังคำพูดของหนิงชิงเฉิง

เย่เมิ่งเหยียนก็ไม่ได้โกรธเคือง

ได้ยินคำพูดของเย่เมิ่งเหยียน

หนิงชิงเฉิงก็หัวเราะ

"เช่นนั้นฉันจะรอดูคุณอยู่ที่จงโจว หวังว่าคุณจะไม่ทำให้ฉันผิดหวังนะ!"

เฟิงเมิ่งกรุ๊ปทางตอนเหนือเหรอ?

ล้อเล่นหรือเปล่า?

หนิงชิงเฉิงไม่แยแสโดยสิ้นเชิง

จงโจวคืออาณาจักรของเธอ

เฟิงเมิ่งกรุ๊ปกล้ามาเหรอ?

เธอจะทำให้เฟิงเมิ่งกรุ๊ปมาแล้วไม่ได้กลับอีกเลย!

พูดจบ

หนิงชิงเฉิงก็มองไปยังหยางเฟิง

เพียงแค่เห็น เธอก็กล่าวด้วยสีหน้าที่ขมขื่นว่า: "พี่เฟิง คุณช่างลำเอียงจริงๆ ทำไมคุณถึงช่วยเหลือแต่เย่เมิ่งเหยียน แต่ไม่ช่วยเหลือฉันเลยล่ะ? หรือว่าคุณมีคนใหม่แล้ว ก็ลืมคนเก่าอย่างฉันไปเลยเหรอ?"

แค่กๆๆ!

ได้ยินเช่นนี้

หยางเฟิงก็ไอขึ้นมาอย่างรุนแรง

แม่งเอ้ย!

คำพูดของหนิงชิงเฉิงผู้นี้ กลายเป็นความน่าสะอิดสะเอียนขนาดนั้นตั้งแต่เมื่อไรกัน?

อีกทั้งยังสองแง่สองง่ามขนาดนี้อีก!