เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 815

หยางเฟิงเท้าหนึ่งก็ถีบประตูกระจกจนแตกละเอียดแล้วทันที

“แม่งต่างก็เงียบให้กูหน่อย！”

ทันใดนั้นหยางเฟิงคำรามด้วยความโกรธเสียงหนึ่งแล้ว

เสียงดังกึกก้อง ระเบิดดังข้างหูแต่ละคน

ทันใดนั้นทุกคนตกใจมาก

ไม่นานทุกคนก็เงียบลงมาทันที

ทุกคนหันหน้ามามองไปทางหยางเฟิงแล้ว

หยางเฟิงเดินมาถึงด้านหน้าของหวางเปียวเลยทันที พูดด้วยหน้าที่เย็นชาว่า“ก็คือนายที่พาคนมาสร้างเรื่องวุ่นวายใช่ไหม？”

“แกเป็นใคร？”

หวางเปียวมองหยางเฟิงอยู่พูดด้วยใบหน้าที่ดูถูก

“ฮึ ๆ ！”

หยางเฟิงหัวเราะเบา ๆ เสียงหนึ่งพูดว่า“ฉันเป็นใคร？ กูเป็นคนของเฟิงเมิ่งกรุ๊ป！”

“แกก็คือคนของเฟิงเมิ่งกรุ๊ป？”

ได้ยินหยางเฟิงเป็นคนของเฟิงเมิ่งกรุ๊ป

ทันใดนั้นหวางเปียวก็เปลี่ยนเป็นหยิ่งผยองขึ้นมาแล้ว

เขาพูดด้วยใบหน้าที่ชั่วร้าย“พวกพ้องของฉันกินสินค้าเฟิงเมิ่งกรุ๊ปของพวกแกโดนพิษจนตายแล้ว เฟิงเมิ่งกรุ๊ปของพวกแกจะต้องหาคำอธิบายให้พวกเรา！จะต้องชดเชยเงินให้พวกเรา！”

“ใช่แล้ว！ ชดเชยเงิน！”

“ชดเชยเงิน！”

“ชดเชยเงิน！”

ลูกน้องเหล่านั้นที่หวางเปียวพามา แต่ละคนก็ร้องตะโกนเสียงดังขึ้นมาแล้ว

มองเห็นที่นี่

สองดวงตาของหยางเฟิงเปิดเผยแสงเย็นออกมา

เขามองแวบเดียวก็ดูออกแล้วหวางเปียวคนนี้ก็คือหัวหน้าของนักเลงคนหนึ่ง

มองท่าทางของพวกเขาเหมือนกันทั้งหมด

เรื่องชนิดนี้น่าจะทำมาไม่น้อย

คนอย่างนี้หยางเฟิงเดิมทีก็ไม่เห็นอยู่ในสายตา

เพียงแต่คนชนิดนี้เป็นคางคกปีนขึ้นบนหลังเท้า กัดคนไม่ตายแต่ทำให้คนสะอิดสะเอียน！

“คนนี้ก็คือพวกพ้องของนายเหรอ？”

หยางเฟิงหันเดินไปทางศพแล้ว

“คนเลว แกอยากที่จะทำอะไร？”

“รีบขวางเขาไว้ให้ฉัน！”

มองเห็นหยางเฟิงต้องการเข้าใกล้ศพ สีหน้าของหวางเปียวก็เปลี่ยนไปมากทันทีเขารีบร้องตระโกนเสียงดังเสียงหนึ่ง

ศพของตาแก่อายุเจ็ดสิบปีคนหนึ่งก็พูดว่าเป็นพวกพ้องของนาย？

แกแม่งพูดจามั่ว ๆ เถอะ！

กลุ่มคนที่ล้อมดูมองเห็นศพต่างก็ตะลึงงันแล้ว

ก่อนหน้านี้เพราะศพคลุมด้วยผ้าขาวอยู่ดังนั้นทุกคนต่างก็ไม่ได้สังเกต

ตอนนี้หยางเฟิงเปิดผ้าขาว

ทุกคนต่างก็มองเห็นชัดเจน ศพนี้ที่แท้เป็นตาแก่ที่อายุเจ็ดสิบแปดสิบปีคนหนึ่ง！

ได้ยินคำพูดของหยางเฟิง

สีหน้าของหวางเปียวก็แดงขึ้นมาในทันทีแล้ว

ศพนี้เป็นเขาที่เอามาตามสบายจากห้องเก็บศพของโรงพยาบาลจริง ๆ

เดิมทีเขาอยากที่จะหาศพของคนหนุ่ม

แต่สมัยนี้จะมีคนหนุ่มตายมากอย่างนั้นที่ไหนกัน？

ไม่รู้จะทำยังไง เขาทำได้เพียงเอาศพของตาแก่ที่อายุเจ็ดสิบกว่าปีมาคนหนึ่งแล้ว

เดิมทีคิดว่าคลุมผ้าขาวก็ไม่มีคนกล้าไปเปิด

คิดไม่ถึงหยางเฟิงคนเลวอย่างนี้มาแล้ว เอาผ้าขาวเปิดออกเองเลย！

มองเห็นสายตาของคนรอบ ๆ ที่สงสัย

หวางเปียวฮึเสียงหนึ่งอย่างเย็นชาพูดว่า“พวกเราคือคบเพื่อนต่างวัยกันได้ไหม？ สรุปแล้วพวกพ้องของฉันก็คือกินสินค้าเฟิงเมิ่งกรุ๊ปของพวกแกแล้วตาย！ ดังนั้นพวกแกเฟิงเมิ่งกรุ๊ปจะต้องรับผิดชอบพวกเรา！”