เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 834

ซิ่ว!

ทันใดนั้นเสือเขาแปลงเป็นเงาและพุ่งเข้าหา เฉินหาวและคนอื่น ๆ

เมื่อเห็นว่าเสือขาวแค่คนเดียวก็กล้าโจมตีพวกอันธพาลหลายสิบคนเฉินเฉิงก็รู้สึกโกรธ

เขาตะโกนว่า: "จัดการมัน! ฆ่ามันให้ตาย!"

"ครับ นายน้อย!"

“พี่น้องมากับข้า!”

"ฆ่า!"

เฉินหาวและคนอื่นๆวิ่งเข้าหาเสือขาวทันที

บูม!

บูม!

บูม!

...

เสียงดังเป็นชุด

สามนาทีต่อมา

เฉินหาวและคนอื่นๆทั้งหมดนอนอยู่บนพื้นและคร่ำครวญด้วยความเจ็บปวด ไม่มีใครลุกขึ้นยืนได้

"นี่……"

เฉินเฉิงตะลึง

เขามองดูเสือขาวด้วยสายตาสยดสยอง

เสือขาวบิดข้อมือแล้วพูดด้วยอย่างเหยียดหยาม “กลุ่มขยะ กล้าอวดดีต่อหน้าท่านแม่ทัพรนหาที่ตายชัดๆ!”

พูดจบเสือขาวก็ยืนอยู่ข้างหลังหยางเฟิงด้วยความเคารพ

หยางเฟิงเงยหน้ามองเฉินเฉิงที่กำลังตกตะลึงและถามด้วยรอยยิ้มว่า "นายน้อยเฉิน ตอนนี้เราจะพูดคุยเรื่องชดใช้ค่าเสียหายได้หรือยัง？"

เฉินเฉิงสูดหายใจลึกกัดฟันพูดว่า: “หยางเฟิงแกต้องการอะไรกันแน่?”

"ง่ายมากทุกอย่างที่ฉันต้องการอยู่ที่นี่"

เมื่อกล่าวเช่นนั้นหยางเฟิงโยนสัญญากับฉบับหนึ่งให้เฉินเฉิง

เฉินเฉิงดูสัญญาและสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปอย่างมาก

“แกต้องการโรงงานตระกูลเฉิน？” เขามองหยางเฟิงอย่างเหลือเชื่อ

หยางเฟิงพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม: “ถูกต้อง! แค่คุณยินดีมอบโรงงานตระกูลเฉินฉัน เรื่องนี้วันนี้ฉันจะลืมให้หมด!”

หยางเฟิงมองเฉินเฉิงซึ่งนอนอยู่บนพื้นด้วยความเจ็บปวดและถามด้วยรอยยิ้มเย้ยหยันว่า "เป็นอย่างไรบ้าง เปลี่ยนใจแล้วหรือยัง?"

เฉินเฉิงนอนอยู่บนพื้นหน้าของเขาซีดราวกับกระดาษ

เมื่อกี้มันน่ากลัวมาก เสือขาวไม่ใช่คน!

หักแขนของเขาหลายสิบครั้งต่อกัน

สำหรับเฉินเฉิงทุกครั้งมันเจ็บเหมือนตายทั้งเป็น

จนกระทั่งเฉินเฉิงทนไม่ไหวเสือขาวจึงหยุด

เฉินเฉิงนอนอยู่บนพื้นและพูดด้วยใบหน้าเศร้าโศก: "ไม่ใช่ว่าฉันไม่อยากให้คุณ แต่ฉันไม่มีสิทธิ์ตัดสินใจ! โรงงานนี้เป็นของพ่อฉัน มีเพียงลายเซ็นพ่อฉันเท่านั้นที่สามารถโอนโรงงานนี้ให้กับคุณได้!"

เมื่อได้ยินคำพูดของเฉินเฉิงหยางเฟิงก็พูดอย่างเฉยเมย: “ถ้าอย่างนั้น! งั้นคุณก็โทรหาพ่อของคุณและให้เขามาเซ็นชื่อทันที!”

มาถึงขั้นนี้แล้ว

เฉินเฉิงไม่กล้าขัดคำสั่งของหยางเฟิง

เพราะหยางเฟิงเป็นคนบ้า ถ้าไม่ทำตามที่เขาบอก

ใครจะไปรู้ว่ามันจะทำอะไรบ้าๆ?

เฉินเฉิงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาอย่างสั่นๆและโทรหาพ่อของเขา