เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 853

"แต่……"

สวีโหย่วหรงลังเลอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า "แต่ฟ่านเจี้ยนผู้จัดการเฟิงเมิ่งกรุ๊ปติดต่อกับผู้ถือหุ้นรายใหญ่ของชิงเฉิงกรุ๊ปอย่างใกล้ชิดและต้องการซื้อหุ้นจากพวกเขา ... "

"อะไรนะ?"

เขาไม่รอให้สวีโหย่วหรงพูดจบ

หนิงหวูเชวลุกขึ้นทันที

หากเฟิงเมิ่งกรุ๊ปซื้อหุ้นของชิงเฉิงกรุ๊ปในตลาดหุ้นเขาไม่จำเป็นต้องกังวล

แต่ถ้าเฟิงเมิ่งกรุ๊ปซื้อหุ้นจากผู้ถือหุ้นรายใหญ่หนิงหวูเชวก็นั่งไม่ติด

ตระกูลหนิงถือครองหุ้นของชิงเฉิงกรุ๊ปแค่สี่สิบเปอร์เซ็น

ยี่สิบเปอร์เซ็นต์ของหุ้นอยู่ในตลาดหุ้น

ส่วนที่เหลืออีกสี่สิบเปอร์เซ็นต์อยู่ในมือของผู้ถือหุ้นรายใหญ่

หากเฟิงเมิ่งกรุ๊ปได้ซื้อหุ้นซึ่งอยู่ในมือของผู้ถือหุ้นเหล่านี้

ถ้าอย่างนั้นเฟิงเมิ่งกรุ๊ปก็ครองหุ้นได้หกสิบเปอร์เซ็นต์และกลายเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ที่สุดของชิงเฉิงกรุ๊ป!

ถึงตอนนั้น

ตระกูลหนิงจะมีอำนาจอะไรในชิงเฉิงกรุ๊ป?

คาดว่าทั้งชิงเฉิงกรุ๊ปจะกลายเป็นบริษัทย่อยของเฟิงเมิ่งกรุ๊ป!

หนิงหวูเชวตะโกนทันที: "รีบถ่ายทอดคำสั่งของฉันให้ผู้ถือหุ้นรายใหญ่มาประชุมผู้ถือหุ้นที่บริษัท!"

“ใครไม่มาอย่าหาว่าฉันโหดเหี้ยม!”

พูดจบ

สีหน้าของหนิงหวูเชวเต็มไปด้วยความโกรธแค้น

เขาไม่ทีทางปล่อยให้ผู้ถือหุ้นเหล่านี้ขายหุ้นให้กับเฟิงเมิ่งกรุ๊ปเด็ดขาด

ไม่ว่าจะต้องฆ่าคนเพิ่มอีกกี่คนเขาก็ไม่สน

สวีโหย่วหรงยืนอยู่ตรงนั้นด้วยใบหน้าสับสน

เห็นสวีโหย่วหรงนิ่งเฉย

หนิงหวูเชวตะโกนเสียงดัง “แกหูหนวกหรือไง ยังยืนอยู่ทำไม ยังไม่รีบไปแจ้งผู้ถือหุ้นรายใหญ่ให้มาประชุมผู้ถือหุ้นที่บริษัท!”สวีโหย่วหรงพูดทันทีด้วยสีหน้าเศร้าสร้อย “คุณชาย ก่อนหน้าที่ฉันจะมาที่นี่ ผู้ถือหุ้นรายใหญ่ทุกคนโทรมา! พวกเขาบอกว่าหุ้นของพวกเขาขายให้กับเฟิงเมิ่งกรุ๊ปแล้วและตั้งแต่วันนี้พวกเขาไม่ใช่ผู้ถือหุ้นของชิงเฉิงกรุ๊ปอีกต่อไป!”

“พวกเขาประกาศถอนตัวจากการประชุมผู้ถือหุ้นของชิงเฉิงกรุ๊ปและยังบอกด้วยว่าต่อไปถ้าคุณชายจะจัดการประชุมผู้ถือหุ้นไม่ต้องติดต่อพวกเขาให้ไปติดต่อเฟิงเมิ่งกรุ๊ปโดยตรง” .."

จริงๆแล้ว

สวีโหย่วหรงยังมีบางอย่างที่ไม่ได้พูด

ก่อนหน้านี้ในการประชุมผู้ถือหุ้นหนิงหวูเชวฆ่าคนไม่เลือกหน้า

หนิงหวูเชวกัดฟันทันที

หากรู้ว่าไอ้พวกนี้จะทรยศตระกูลหนิง

ไม่ว่ายังไงก็ไม่มีทางเก็บพวกมันไว้!

หลังจากนั้น

เขาไร้เรี่ยวแรงจะลุกขึ้น

“พังแล้ว！”

"ชิงเฉิงกรุ๊ปพังหมดแล้ว!"

"ชิงเฉิงกรุ๊ปพังหมดแล้ว!"

หนิงหวูเชวนั่งบนเก้าอี้ด้วยสีหน้าที่เคร่งเครียด

ตอนนี้เขาจะมีความเย่อหยิ่งเหมือนในที่ประชุมผู้ถือหุ้นเมื่อสองสามวันก่อนได้อย่างไร

เขาเหมือนคนขี้แพ้ที่สั่นเทาไร้เรี่ยวแรง!

เมื่อเห็นท่าทางของหนิงหวูเชว

สายตาของสวีโหยวหรงก็ดูถูกเหยียดหยาม