เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 861

เขาเกลียดหนิงชิงเฉิงใจจืดใจดำเกลียดที่เธอไม่สนใจพี่น้อง!

“เอาล่ะ พอได้แล้ว!”

ตอนนี้หนิงเหลยถิงทนดูต่อไปไม่ไหวแล้ว

เขาดุหนิงหวูเชว: "หวูเชวแกทำผิดเองยังขอให้น้องสาวไปขอร้องหยางเฟิง แกหาเรื่องใส่ตัวเองไม่ใช่หรือ？"

"พ่อ……"

ไม่ทันที่หนิงหวูเชวจะพูดจบ

หนิงเหล่ยถิงตะโกนเสียงดัง: “ออกไปจากที่นี่ นับตั้งแต่นี้ไม่อนุญาตให้แกออกจากบ้านตระกูลหนิงตั้งแต่วันนี้!”

หนิงหวูเชวกัดฟัน

แต่คราวนี้เขาไม่มีอะไรจะทำ

เขายืนขึ้นเหลือบมองหนิงชิงเฉิงอย่างมุ่งร้ายแล้ววิ่งไปทางประตู!

มองหลังหนิงหวูเชวที่เดินออกไป

หนิงเหลยถิงถอนหายใจเบาๆเหมือนตัวเขาแก่ลงสิบปี

ครั้งหนึ่งเขาเคยคาดหวังกับหนิงหวูเชวไว้มาก

ไม่คิดว่าหนิงหวูเชวทำให้เขาผิดหวังมากขนาดนี้

ดูแล้วตระกูลหนิงในอนาคตคงต้องฝากไว้ในมือหนิงชิงเฉิง

หนิงเหลยถิงหันไปมองหนิงชิงเฉิงและกล่าวว่า "ชิงเฉิงพ่อคิดว่าแกควรไปหาหยางเฟิง!"

“พ่อคะ พ่อขอให้หนูไปหาพี่เฟิงทำไม หนูบอกแล้วว่าพี่เฟิงไม่ฟังหนูเลย...”

ไม่ทันหนิงชิงเฉิงจะพูดจบหนิงเหลยถิงก็พูดขัดจังหวะ

เขาพูดอย่างเคร่งขรึม: "ชิงเฉิง แกรู้ไหมว่าชิงเฉิงกรุ๊ปมีความหมายกับตระกูลหนิงของเราอย่างไร？"

“แม้ว่ามองผิวเผินชิงเฉิงกรุ๊ปเหมือนเป็นของตระกูลหนิงของเรา แต่จริงๆแล้วมันมีความสัมพันธ์ที่สำคัญมาก!”

“ตอนนี้ชิงเฉิงกรุ๊ปหลุดไปจากมือของเราแล้ว นี่ไม่เพียงแต่จะทำให้ตระกูลหนิงของเราเสียหายอย่างมาก แต่ตระกูลหนิงของเราจะตกอยู่ในอันตรายด้วย!”

“ขณะเดียวกันชิงเฉิงกรุ๊ปตกไปอยู่ในมือของหยางเฟิง ซึ่งมันไม่ใช่เรื่องดีสำหรับหยางเฟิง แกไปคุยกับหยางเฟิงและบอกถึงความอันตรายของมัน ฉันเชื่อว่าเมื่อหยางเฟิงรู้ความลำบากจะยอมถอนตัว!"

……

ได้ยินสิ่งนี้

เมื่อได้ยินเช่นนั้นหนิงชิงเฉิงกัดริมฝีปากของเธอ

เงานี้ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากท่านฝง

ท่านฝงกล่าวด้วยความเคารพ: “นายท่าน!” หนิงเหลยถิงเหลือบมองฝงและกล่าวว่า “คราวที่แล้วข้าให้เจ้าไปตงไห่เพื่อลอบสังหารหยางเฟิง! แต่เจ้าทำพลาดแล้วก็กลับมาบอกฉันว่าหยางเฟิงเป็นเทพมังกร เจ้าพูดจริงหรือ?”

เมื่อพูดถึงหยางเฟิง

ท่างฝงก็ใจสั่น

เขาพยักหน้าอย่างเคร่งขรึมและพูดว่า: "นายท่าน สิ่งที่ข้าน้อยพูดเป็นความจริง หยางเฟิงเป็นเทพมังกรจริงๆ! พลังของเขาน่าสะพรึงกลัว แม้ข้าน้อยจะไม่รู้ทำไมหยางเฟิงถึงซ่อนตัวอยู่ในตงไห่และยินดีเป็นเขยแต่งเข้า?”

“แต่ตอนนี้หยางเฟิงเดินทางจากตงไห่มาจงโจว ซึ่งหมายความว่าเทพมังกรได้ออกจากถ้ำแล้ว !”

“หยางเฟิงเป็นคุณชายที่ถูกตระกูลหยางทอดทิ้ง ไม่ว่าเขาจะเกี่ยวข้องกับตระกูลหยางหรือไม่ก็ตาม แต่นี่เป็นวิกฤตครั้งใหญ่สำหรับตระกูลหนิงของเรา!”

“นายท่าน ท่านต้องระวังตัว!”

ได้ยินเช่นนี้

หนิงเหลยถิงตะลึงไปครู่หนึ่งและไม่พูดอะไรสักคำ

สีหน้าของเขายังคงเปลี่ยนไปเรื่อยๆ

จากความสงสัยเป็นความตระหนกและความลังเลไม่แน่ใจ...