เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 9

หยางเฟิงทำสีหน้าเบื่อหน่าย ทำไมตนเองพูดความจริง จึงไม่มีใครยินดีที่จะเชื่อตนเอง ?

ตอนนี้เอง มีชายหญิงคู่หนึ่งเดินเข้ามา

ชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่หน้าตาหล่อเหลา

ผู้หญิงดูสง่างามอย่างยิ่ง

“หลันจื่อกับโจวห้าวกลับมาแล้ว”

หลันจื่อเป็นลูกสาวของหลันเฟิง เป็นพี่สาวของเย่เมิ่งเหยียน

โจวห้าวเป็นสามีของหลันจื่อเป็นคุณชายของตระกูลโจวแห่งตงไห่

ตระกูลโจวเหมือนกับตระกูลเย่ ต่างก็เป็นตระกูลอันดับรองของตงไห่ มีอิทธิพลยิ่งกว่าตระกูลหลัน !

คนของตระกูลหลันทั้งหมด ลุกยืนขึ้นในทันที แม้แต่หลันเจิ้นเอง ใบหน้าก็เต็มไปด้วยรอยยิ้ม

เมื่อเทียบกับท่าทีเย็นชาที่มรต่อหยางเฟิงก่อนหน้านี้ แตกต่างกันราวฟ้ากับดิน

หลันเฟิงพูดขึ้นด้วยรอยยิ้มทันที : “ลูกสาว ลูกเขย รีบมานั่งเร็วเข้า”

ขณะที่พูด หลันเฟิงผายมือไปทางหยางเฟิงแล้วพูดว่า : “ฉันจะแนะนำให้พวกเธอรู้จัก หยางเฟิงคนนี้ก็คือลูกเขยของตระกูลเย่ผู้มีชื่อเสียง เมื่อครู่เขาพูดว่า เขาเป็นท่านแม่ทัพอะไรสักอย่าง แม้แต่ผู้บัญชาการของเขตรักษาการณ์ตงไห่พบหน้าเขา ยังต้องทำความเคารพ ลูกมีความรู้กว้างขวาง รู้ไหมว่าอะไรคือท่านแม่ทัพ?”

หลันจื่อหัวเราะออกมาทันที : “พ่อคะ พ่อกำลังพูดล้อเล่นอยู่หรือเปล่า ? ท่านผู้บัญชาการเป็นบุคคลสำคัญของต้าไห่เรา ส่วนท่านแม่ทัพอะไรนั่น หนูไม่เคยได้ยินด้วยซ้ำ”

“เย่เมิ่งเหยียน ชั่วดีเธอก็เป็นน้องสาวฉัน ทำไมผู้ชายที่เธอรอมาตลอดห้าปี ถึงกลายเป็นคนเสียสติไปได้ ?”

ตอนนี้เอง

เย่เมิ่งเหยียนมีสีหน้าอับอาย จนอยากจะแทรกแผ่นดินหนี

ส่วนหยางเฟิงกลับมีสีหน้าไม่แยแส

ก็แค่พวกคางคกขึ้นวอ ที่ไม่รู้จักฟ้าสูงแผ่นดินต่ำ

โจวห้าวถือกล่องของขวัญที่วิจิตรงดงามมาหนึ่งกล่อง แล้วยื่นให้แก่หลันเจิ้น : "คุณปู่ ครั้งนี้ผมเตรียมของขวัญมาเล็กน้อย หวังว่าจะถูกใจคุณปู่นะครับ"

พูดจบ โจวห้าวก็เปิดกล่องออก ด้านในเป็นพระพุทธรูปทองคำหนึ่งองค์

"นี่มัน......"

เมื่อเห็นพระพุทธรูปทองคำ หลันเจิ้นก็ตาลุกวาวทันท

หลันจื่อที่ยืนอยู่ข้าง ๆ พูดขึ้นด้วยความภูมิใจ : "คุณปู่คะ พระพุทธรูปทองคำองค์นี้ โจวห้าวยอมจ่ายเงินกว่าหนึ่งล้านหยวน เพื่อมอบให้คุณปู่เป็นพิเศษเลยนะคะ"

คนของตระกูลหลัน ต่างอุทานออกมาด้วยความตกตะลึงในทันที

หนึ่งล้านหยวน ร่ำรวยจริง ๆ

ใบหน้าของหลันเจิ้นเต็มไปด้วยรอยยิ้มแล้วพูดว่า : "โจวห้าว นายช่างมีน้ำใจจริง ๆ"

โจวห้าวพูดด้วยรอยยิ้ม : "ขอแค่ถูกใจคุณปู่ก็พอครับ !"

หลันจื่อหันมองหยางเฟิงแล้วถามว่า : "นายเป็นถึงท่านแม่ทัพอะไรนั่น ไม่รู้ว่าเตรียมของขวัญอะไรมาให้คุณปู่กันแน่ ? ยังไม่รีบนำออกมาให้ทุกคนดูอีก"

หลันจื่อเดินเข้าไป แล้วเปิดกล่องของขวัญที่หยางเฟิงนำมา ด้านในมีพระโพธิสัตว์กวนอิมหยกหนึ่งองค์

"นี่ต้องเป็นของปลอมแน่นอน ขยะเช่นนี้ยังจะกล้านำมาให้คุณปู่อีก ?"

พูดจบ หลันจื่อก็โยนพระโพธิสัตว์กวนอิมหยกลงถังขยะ

เย่เมิ่งเหยียนเห็นดังนั้น ก็แสดงความโมโหทันที

ของที่ตนเองและหยางเฟิงเลือกสรรมาอย่างยากลำบาก กลับถูกหลันจื่อโยนลงถังขยะ

เธอเสียใจจนอยากจะร้องไห้ออกมา

“นายพูดเช่นนี้หมายความว่าอย่างไร หรือจะบอกว่านายก็คือบุคคลสำคัญคนนั้น ?” โจวห้าวถามพลางขมวดคิ้ว

หยางเฟิงพยักหน้าแล้วพูดว่า : “ถูกต้อง ผมก็คือบุคคลสำคัญคนนั้น เป็นเทพสงครามอันดับหนึ่งของประเทศต้าเซี่ย !”

“ฮ่า ๆ ๆ !”

เมื่อได้ยินคำพูดนี้ ทุกคนก็หัวเราะร่าออกมา

“เสียสติไปแล้วจริง ๆ !”

“เทพสงครามอันดับหนึ่งของประเทศต้าเซี่ยหรือ ? นายรู้ไหมว่าเทพสงครามอันดับหนึ่งของประเทศต้าเซี่ยคือใคร ? เขาคือผู้นำของดินแดนตะวันออกเฉียงเหนือเชียวนะ ในมือมีทหารกล้านับล้านที่คอยป้องกันชายแดนอยู่ ถือเป็นเสาหลักของประเทศ ! จะเป็นไอ้สวะอย่างนายไปได้อย่างไร !”

“พี่สาวช่างน่าสงสารจริง ๆ ที่ต้องแต่งงานกับคนไม่ได้แจ็กรื่องเช่นนี้ !”

“เย่เมิ่งเหยียน ต่อไปเธออย่าพาเจ้าบ้านี่ออกมาข้างนอกอีกนะ น่าอับอายจริง ๆ !”

หลันเจิ้นหันมองหนังซินด้วยความรังเกียจ : “ฉัน หลันเจิ้น ไปก่อกรรมทำเข็ญอะไรไว้ ถึงได้มีลูกสาวเช่นนี้ได้ ? แต่งงานกับพวกสวะ แม้แต่ลูกเขยก็ยังเป็นพวกสติไม่ดีอีก ช่างทำให้ตระกูลหลันของเราต้องอับอายขายหน้าจริง ๆ”

หลันซินและเย่ไห่ก้มหน้าก้มตา ด้วยใบหน้าถอดสี

วันนี้เป็นวันที่ครอบครัวของพวกเขาอับอายมากที่สุด

เย่เมิ่งเหยียนที่นั่งอยู่ตรงมุมห้อง เมื่อต้องเผชิญหน้ากับการดูถูกเยาะเย้ยต่าง ๆ นานาจากคนตระกูลหลัน ก็นิ่งเงียบไม่พูดจา และไม่อาจกลั้นน้ำตาเอาไว้ได้อีกต่อไป

เธอหันมองหยางเฟิง จู่ ๆ ก็รู้สึกผิดหวังในใจ

เดิมทีเย่เมิ่งเหยียนคิดว่า การกลับมาของหยางเฟิงในครั้งนี้ คงจะทำให้ตนเองมีความสุขได้

แค่คิดไม่ถึงเลยว่า หยางเฟิงกลับคุยโวโอ้อวดต่อหน้าทุกคนเช่นนี้

เหมือนกับตัวตลกไม่มีผิด ทำให้ตนเองต้องอับอายขายหน้าถึงที่สุด

โจวห้าวหันมองหยางเฟิงแล้วแสยะยิ้ม : “นายพูดว่านายคือบุคคลสำคัญไม่ใช่หรือ ? เจ็ดวันหลังจากนี้ คุณหม่าตงอภิมหาเศรษฐีตงไห่ จะจัดงานเลี้ยงต้อนรับท่านเทพมรณะโดยเฉพาะ ถ้าหากนายคือบุคคลสำคัญคนนั้นจริง ฉันหวังว่าถึงตอนนั้นจะเห็นนายนะ”