เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 949
“เขามาที่ตระกูลหยางเพียงเพื่อเตือนตระกูลหยุนเท่านั้น ในขณะเดียวกัน เขาก็ต้องการจะดูว่าตระกูลหยุนมีปฏิกิริยาอย่างไรบ้าง”
ฟู๋โป๋ถามด้วยความสงสัย: "แล้วตระกูลหยุนจะมีปฏิกิริยาอะไรมั้ย?"
สีหน้าของหยางติ่งเทียนเปลี่ยนไปในทันที
“มีข่าวลือว่า หยุนจงเฮ่อ ผู้นำตระกูลคนก่อนของตระกูลหยุนยังมีชีวิตอยู่ ก็ไม่รู้ว่าข่าวนี้จริงเท็จอย่างไร?”
“หากหยุนจงเฮ่อยังมีชีวิตอยู่ งั้นคราวนี้ก็มาดูกันว่า เขาจะสามารถอดทนไม่โมโหจนกระโดดออกมาได้หรือไม่?”
พอพูดถึงตรงนี้
หยางติ่งเทียนก็มีท่าทีราวกับว่า เขากำลังเผชิญหน้ากับศัตรูที่น่ากลัวอยู่
เห็นได้ชัดว่า เขาหวาดกลัวหยุนจงเฮ่อผู้นี้มาก!
หยุนจงเฮ่อเป็นผู้นำตระกูลคนก่อนของตระกูลหยุน ว่ากันว่าความแข็งแกร่งของเขาเมื่อสิบปีก่อนถือว่าแข็งแกร่งมาก
ถึงขั้นว่าขาข้างหนึ่งก้าวเข้าไปในระดับแดนแปรเทพแล้ว
ถึงวันนี้ก็ผ่านไปสิบปีแล้ว
หากหยุนจงเฮ่อผู้นี้ยังมีชีวิตอยู่ ความแข็งแกร่งของเราน่าจะอยู่ในระดับแดนแปรเทพอย่างเต็มตัวแล้ว
หากเป็นเช่นนั้นจริง จงโจวจะต้องเกิดการนองเลือดครั้งใหญ่อย่างแน่นอน!
ในเวลาเดียวกัน
ณ บ้านตระกูลหยุน!
"ว่าอะไรนะ? หลงกูเฉิงไปที่บ้านตระกูลหยางมา!"
"ใช่แล้วครับ ผมเห็นกับตาตัวเองเลย หลงกูเฉิงขนของขวัญเต็มสิบคันรถไปที่บ้านตระกูลหยาง โดยบอกว่าเป็นการขอบคุณที่หยางติ่งเทียนช่วยชีวิตลูกชายของเขา!"
เมื่อได้ยินเช่นนี้ สีหน้าของหยุนตงหยางก็ไม่ดีมาก
“แล้วคุณชายล่ะ? ไอ้ลูกชายไม่รักดีนั่นหายไปไหนแล้ว?”
“คุณชาย เขา...”
ตึง!
หยุนตงหยางใช้มือตบลงบนโต๊ะอย่างแรง และทั้งโต๊ะก็แตกเป็นเสี่ยงๆ
เขาตะโกนเสียงดังด้วยความโกรธ: "นี่มันเวลาไหนแล้ว! แกยังมาอ้ำๆ อึ้งๆ ชักช้ากับฉันอีก! รีบบอกฉันมาเร็วๆ!"
“คุณชายเขาหนีออกจากจงโจวไปแล้วครับ!”
เมื่อเห็นว่าหยุนตงหยางกำลังโกรธ
คนรับใช้ก็ไม่กล้าที่จะปิดบังอีกต่อไป
“สารเลว!ไอ้สารเลวนี่!”
“ก่อเรื่องใหญ่ขนาดนี้ เขานึกว่าเอาตัวเองหนีไปแล้ว ก็จะรอดปลอดภัยงั้นเหรอ?”
หยุนตงหยางด่าเสียงดัง ดวงตาปรากฏแสงความเยือกเย็นออกมา
ตอนนี้เขาแทบทนไม่ไหวที่จะฆ่าหยุนเฟยฉางด้วยมือของเขาเอง!
และเพราะหยุนเฟยฉางรู้ว่า ตัวเขาเองก่อเรื่องไว้ใหญ่ขนาดไหน จึงได้หนีไป!
แม้ว่าเขาจะเป็นคุณชายของตระกูลหยุน
แต่ใครจะไปรู้ หยุนตงหยางอาจจะเลือกฆ่าเขาเพราะความชอบธรรมก็ได้?
และมีเศษหินกลิ้งลงมาจากปลายยอดของถ้ำอย่างไม่ขาดสาย
ยากที่จะจินตนาการได้ว่า นี่เกิดจากการกระทำของมนุษย์!
หยุนตงหยางเดินเข้าไป ด้วยรู้สึกว่าหัวใจของเขากำลังเต้นแรงราวกับจะกระโดดออกมา
แม้ว่าตรงหน้าจะเป็นพ่อของเขา
แต่ในสายตาของเขา
พ่อของเขาเป็นเหมือนกับมังกรที่ดุร้าย
ที่สามารถกินคนได้ทุกเมื่อ!
หยุนจงเฮ่อกำลังปล่อยหมัดของเขา
จากร่างกายเขา มีเสียงคำรามของเทพมังกรดังออกมา
แต่ละหมัดกำลังบดขยี้หินยักษ์อย่างต่อเนื่อง
และทำให้เหล่าหินแกรนิตที่แข็งแกร่งมากๆ เหล่านั้นแตกเป็นเสี่ยงๆ
สิ่งที่เห็นตรงหน้าทำให้หยุนตงหยาง อดไม่ได้ที่จะรู้สึกหวาดกลัวจนตัวสั่น
แต่เขาไม่พูดไม่ได้
"ท่านพ่อ!"
หยุนตงหยางเดินเข้าไปหา และพูดอย่างกล้าๆ กลัวๆ : "ลูกไม่รักดีของผม หยุนเฟยฉางก่อเรื่องใหญ่แล้ว พวกเราน่าจะปิดบังต่อไปไม่ได้อีกแล้ว!"
ตูม!
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพสงครามพิทักษ์โลก
อ่านไม่ได้ครับ...