เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 964
ทั้งสองกอดกันร้องไห้
โดยเฉพาะหยางติ่งเทียน
น้ำตาของเขาไหลออกมาด้วยความสำนึกผิด!
เขาทำผิดต่อผู้หญิงคนหนึ่งแล้ว
จะทำผิดต่อผู้หญิงอีกคนไม่ได้
ตอนนั้นหากถ้าไม่ใช่เพราะเขาแม่ของหยางเฟิงคงไม่ตาย
ตอนนี้เขาจะมองดูผู้หญิงอีกคนหนึ่งมาตายเพราะเขาต่อหน้าต่อหน้าได้อย่างไร!
ขณะหยางเฟิงไม่รู้จะพูดอะไร
เขามีความรู้สึกที่มากมาย
ผ่านไปสักครู่หนึ่ง
"เฮ้อ……"
หยางเฟิงถอนหายใจ
"ตอนแม่กำลังจะตาย แม่ขอให้ยกโทษให้คุณ!"
“ถ้าฉันฆ่าคุณแม่คงไม่มีความสุข!”
“ผู้หญิงซื่อบื่อคนนั้นขณะที่กำลังจะตาย ยังคิดถึงแต่คุณและพูดถึงแต่คุณ!”
หยางเฟิงมองไปที่หยางติ่งเทียน
ความคิดถึงที่มีต่อแม่ทำให้น้ำตาเขาไหลออกมาอย่างควบคุมไม่ได้
เขาอยากจะฆ่าหยางติ่งเทียนจริงๆ
ผู้ชายคนนี้ไม่ได้ปกป้องเขาและแม่
ถ้าไม่ใช่เพราะเขา
แม่ของเขาคงจะไม่ตายเช่นกัน!
แต่……
เขาไม่สามารถฆ่าหยางติ่งเทียนได้
เพราะหยางติ่งเทียนเป็นพ่อของเขา
เพราะแม่ไม่อยากให้เขาฆ่าพ่อตัวเอง!
"อ๊าาา!"
"หรูเยียน! หรูเยียน!"
"ฉันขอโทษ! ฉันขอโทษ! ฉัน หยางติ่งเทียนมันไม่ใช่คน!"
"อ๊าอ๊าอ๊าอ๊าอ๊า..."
ได้ยินเช่นนี้
หยางติ่งเทียนชายผู้เด็ดเดี่ยวแน่วแน่ อดไม่ได้ที่จะตะโกนร้องไห้ออกมาทันที!
ผู้หญิงที่ฉันรักมากที่สุด
แม้แต่ขณะที่เธอกำลังจะตาย เธอยังคงคิดเผื่อเขา ยังคิดที่จะปกป้องเขา!
ไร้ค่า!
ฉันมันไร้ค่า!
เขาไม่สามารถปกป้องผู้หญิงที่รัก
เขาอยู่ในบ้านหลังนี้นานเกินไปไม่ได้!
บ้านหลังนี้ มีความทรงจำที่เลวร้ายมากเหลือเกิน...
หยางติ่งเทียนเงยหน้าขึ้น
เขาอยากจะพูดอะไรบางอย่าง
เขาอยากจะเรียกหยางเฟิงให้หยุด
แต่เขาไม่รู้จะพูดอย่างไร
เขารู้ดีว่า
เฟิงเออร์ของเขา! ลูกชายแท้ๆของเข้า! ลูกชายคนเดียวของเขา!
ไม่มีทายกโทษให้เขาอย่างแน่นอน!
การตายของแม่
มันเป็นปมที่แก้ยากของหยางเฟิงมาตลอด...
สักพัก
ร่างของหยางเฟิงก็หายไปในความมืด
มองหลังของหยางเฟิงที่จากไป
หยางติ่งเทียนหายใจเข้าลึก ๆ
“ลูกชาย พ่อไม่เก่งเท่าแก! พ่อไม่เก่งเท่าแก!”
“ทั้งหมดเป็นเพราะฉันเป็นพ่อไม่ดี จึงทำให้แกรักเย่เมิ่งเหยียนอย่างสุดหัวใจหรือ?”
“แกอย่าผิดพลาดเหมือนพ่อ แกไม่อยากให้เย่เมิ่งเยียนเป็นเหมือนแม่แก!”
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพสงครามพิทักษ์โลก
อ่านไม่ได้ครับ...