เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 970

“พั่นพั่น เป็นอะไรไป”

หยางเฟิงดูกังวล

“พ่อครับ ผม...”

ไม่ทันที่หยางพั่นพั่นจะพูดจบ

โทรศัพท์ถูกกระชากออกไป

ฮ่าๆ!

ปลายสายมีเสียงหัวเราะแปลกๆและเขาถามเสียงแหบแห้งว่า "หยางเฟิงใช่ไหม?"

“แกเป็นใคร ทำไมคุณถึงจับลูกสาวของฉันไป”

หยางเฟิงกัดฟัน

“ไม่ต้องกังวล ฉันคือผู้คุมกฎเก้าของกุ่ยเหมิน!”

"อยากช่วยลูกสาวเหรอ ง่ายมาก!"

“รีบกลับไปตงไห่ แล้วส่งชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกรมาให้ฉัน!”

“มิฉะนั้น ฉันจะฆ่าลูกสาวแก!”

ได้ยินว่าอีกฝ่ายเป็นคนของกุ่ยเหมิน

หยางเฟิงตกใจมาก

เพราะเขารู้ดีว่ากุ่ยเหมินเป็นอย่างไร

คนของกุ่ยเหมินล้วนเป็นคนบ้า

พวกเขาจะทำทุกวิถีทางเพื่อให้บรรลุเป้าหมาย

พั่นพั่นอยู่ในมือของพวกมัน

เท่ากับว่ามีความเสี่ยงสูงมาก?

อ๊าอ๊าอ๊า!

ไอ้พวกสวะ

พวกมันรนหาที่ตายจริงๆ!

สีหน้าของหยางเฟิงเกิดความอาฆาตทันที: "หากพวกแกกล้าทำร้ายลูกสาวฉันแม้แต่ปลายนิ้ว ฉันจะฆ่ากุ่ยเหมินของพวกแกให้หมด!"

"จริงเหรอ งั้นฉันจะรอแก!"

“จำไว้ ฉันมีเวลาให้แกแค่สามวัน! ถ้าภายในสามวันแกยังไม่กลับมาตงไห่ และคุณส่งชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกรให้ฉัน งั้นรอรับศพลูกสาวของแกได้เลย .."

พูดจบ

ตู๊ดตู๊ด!

มีเสียงตู๊ดๆจากปลายสาย

"ฮัลโหล!ฮัลโหล!!!"

"สมควรตาย!"

เขาได้ยินอีกฝ่ายวางสาย

สีหน้าของหยางเฟิงเปลี่ยนเป็นสีซีด เขาออกแรงเพียงเล็กน้อย โทรศัพท์ทั้งเครื่องก็บิดเบี้ยวและกลายเป็นผงในทันที!

“ที่รัก เกิดอะไรขึ้น”

เมื่อเห็นหยางเฟิงยับยั้งอารมณ์ไม่อยู่เย่เมิ่งเหยียนรีบถามทันที

หยางเฟิงสูดลมหายใจเข้าลึกๆ: "พั่นพั่น ฉันถูกลักพาตัว!"

พรึ่บๆๆ!

มีเสียงใบพัดเฮลิคอปเตอร์

เฮลิคอปเตอร์ติดอาวุธสิบลำมุ่งตรงไปยังตงไห่!

ขณะเดียวกัน

ชานเมืองตงไห่

ในโรงงานร้างแห่งหนึ่ง

"เด็กน้อยไม่ต้องกังวล!"

“เดี๋ยวพ่อแม่ของหนูมาฉันจะปล่อยหนูไป!”

ผู้คุมกฏเก้าวางสายโทรศัพท์

เขามองหยางพั่นพั่นด้วยใบหน้าหยอกเย้า

นับตั้งแต่หยางเฟิงออกจากตงไห่

ผู้คุมกฎเก้าที่แอบซุ่มอยู่หลายวัน ในที่สุดก็ได้โอกาส

หลังจากที่หยางพั่นพั่นเลิกเรียน

ผู้คุมกฎเก้าเคลื่อนไหวอย่างรุนแรง โดยฆ่าองครักษ์สองสามคนที่ดูแลพั่นๆทันที

แล้วลักพาตัวหยางพั่นพั่นมาที่นี่!

ผู้คุมกฏเก้าเชื่อว่า

หากหยางเฟิงไม่อยากให้ลูกสาวตาย