ฟีนิกซ์นิพพาน-การแก้แค้นของเจ้าหญิง นิยาย บท 582

ไปนอกเมือง?

หยุนชางขมวดคิ้วด้วยความงุนงงเล็กน้อย ไปนอกเมืองทำไม? หยุนชางคิดอย่างละเอียด จู่ๆก็ลุกขึ้นยืนขึ้น และตบด้ามจับของเก้าอี้ "ข้ารู้แล้ว! ขบวนแห่ศพ คือขบวนแห่ศพของหลิ่วฮูหยิน"

ทันทีที่เสียงลดลง เฉี่ยนจั๋วก็มาพูดข้างหูของหยุนชาง โดยบอกว่าองครักษ์ที่ไปสืบค้นในจวนหลิ่วกลับมาแล้ว

หยุนชางรีบเรียกเข้ามา องครักษ์ลับกล่าวอย่างรวดเร็วว่า "พระชายา ข้าน้อยได้รับคำสั่งไปจวนหลิ่วเพื่อตามหาสาวรับใช้ข้างกายหลิ่วฮูหยิน แต่พบว่าศพของหลิ่วฮูหยินยังคงตั้งอยู่ในบ้านที่ค่อนข้างอยู่ห่างไกลออกไป"

ศพของหลิ่วฮูหยินยังอยู่ในบ้าน แล้วใครอยู่ในโลงศพของขบวนแห่ศพ?

หัวใจของหยุนชางกระตุกและรีบพูดกับฮวากั๋วกงและหลิวหมิงว่า "เร็วเข้า ผู้บัญชาการหลิว นำกองทหารอวี้หลินไปตรวจค้นจวนหลิ่ว ท่านตาโปรดไปหยุดขบวนแห่ศพด้วยเจ้าค่ะ"

ฮวากั๋วกงและหลิวหมิงรีบตอบรับ และรีบออกจากห้องโถงดอกไม้

สีหน้าของหยุนชางดูไม่ค่อยดีนัก และหัวใจของนางก็เต้นแรง หลังจากนั้นไม่นาน นางก็ยืนขึ้นและพูดว่า "ไม่ ข้าต้องไปดูสักหน่อย"

กั๋วกงฮูหยินรีบคว้าตัวหยุนชางและกล่าวว่า "ใครไปก็ได้ แต่เจ้าไปไม่ได้เจ้าไม่คิดๆกับร่างกายตัวเอง ไม่ต้องห่วงอะไรทั้งนั้น เรื่องมันถึงขั้นนี้แล้ว ตาจะพาชิงเหยียนกลับมาอย่างปลอดภัยแน่นอน"

หยุนชางทำไม่ได้ จึงนั่งลงอีกครั้ง ผ่านไปสักพัก กั๋วกงฮูหยินก็นั่งนิ่งไม่ได้ ลุกขึ้นพูดกับหยุนชางว่า "ข้าต้องเข้าวัง ทางฝั่งฮองเฮาก็ต้องมีคนไปอธิบายสถานการณ์"

หยุนชางครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก็รู้สึกว่าถ้าฮองเฮาไม่รู้อะไรเลย เกรงว่าเมื่อถึงตอนนั้นความเกลียดชังที่มีต่อจวนรุ่ยอ๋องจะเพิ่มมากขึ้นอีก จึงตอบรับอย่างแผ่วเบา

ในโถงรับรอง เหลือเพียงหยุนชางและคนใช้ในจวนเท่านั้น

เฉี่ยนจั๋วเอนตัวลงและพูดเบาๆว่า "ในห้องโถงไม่มีเตาถ่านแล้ว พระชายากลับไปรอที่ห้องเถอะเพคะ"

หยุนชางส่ายหัว "วันนี้จะมีข่าวคราวกลับมา และมีหลายอย่างที่ข้าต้องจัดการ ฉะนั้นข้าจะรอในห้องโถงนี่"

เฉี่ยนจั๋วทำอะไรไม่ได้ จึงสั่งให้คนรับใช้เตรียมเตาถ่านมาสองสามเตามาวางที่ห้องโถง จากนั้นให้คนนำเตาขนาดเล็กสำหรับต้มชา แล้วต้มชาผลไม้ส่งไปให้หยุนชาง

หยุนชางพบว่านางจับแขนเสื้อไว้แน่น และฝ่ามือของนางมีรอยเล็บแล้ว เมื่อนางปล่อยมือและรับถ้วยชา หยุนชางดื่มชาอย่างเหม่อใจ หลังจากดื่มชาไปหนึ่งถ้วย นางก็ลุกขึ้นยืนอีกครั้งและพึมพำว่า "ไม่ได้การ ข้ายังไม่สบายใจ ข้าต้องไปดู"

เมื่อเห็นท่าทีของหยุนชาง เฉี่ยนจั๋วก็ไม่ได้เกลี้ยกล่อมนางอีกต่อไป ให้คนเตรียมรถม้า แล้ววางเบาะหนาไว้ในรถม้า และสั่งให้องครักษ์ลับหลายร้อยคนติดตาม และจึงช่วยพยุงหยุนชางขึ้นรถม้า

ขบวนแห่ศพจะวนรอบเมืองหนึ่งรอบ และด้วยความเร็วที่ปกติจะไม่ได้เร็วเกินไป หากเคลื่อนขบวนเร็วเกินไปก็จะดึงดูดความสนใจของผู้คนได้อย่างแน่นอน หลังจากที่หยุนชางและคนอื่นๆ เดินทางไม่ไกลจากเมืองมากนัก พวกเขาได้ยินเสียงของเสียงอวมงคลพร้อมกับเสียงร้องไห้แผ่วเบา

และบนโต๊ะสังเวยข้างทางที่จวนหลิ่วตั้งอยู่ข้างถนน เมื่อขบวนแห่ศพผ่านไป ขี้ผึ้งหอมที่จุดนั้นก็ไม่ได้ไหม้ไปมากนัก

หลังจากที่ หยุนชางและคนอื่นๆเดินทางมาสักพัก พวกเขาเห็นเงาของธงเรียกวิญญาณอย่างเลือนลาง ฮวากั๋วกงและทหารยังมาไม่ถึง เกรงว่าจะใช้เวลาสักระยะในการสั่งกองทหาร

หยุนชางครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วเดินออกจากรถม้า สวมหมวกผ้าคลุม และเดินตามขบวนแห่ศพไปชั่วขณะหนึ่ง ขบวนแห่ศพยาวมาก แถวคดเคี้ยว ห่างจากด้านหน้าไปแถวหลังประมาณหนึ่งลี้

หลังจากเดินไปในเวลาหนึ่งเค้อ ก็ได้ยินเสียงกีบม้าดังมาจากด้านหลังอย่างแผ่วเบา หยุนชางหันกลับไปและเห็นว่าฮวากั๋วกงมาพร้อมกับทหารรักษาพระองค์

ดูเหมือนว่ามีคนเห็นทหารองครักษ์ และขบวนแห่ศพก็เร่งความเร็วขึ้นเล็กน้อย แต่ไม่ว่าจะเร็วยังไงก็ถูกฮวากั๋วกงล้อมมาจากด้านข้างอย่างรวดเร็วและหยุดขบวน

หยุนชางและเฉี่ยนจั๋วมองหน้ากันและรีบถอยจากด้านข้างอย่างเงียบๆ พวกเขาเห็นหลิ่วจิ้นสวมชุดขาว ที่มีสีหน้าเพิ่งร้องไห้เสร็จ แต่ในขณะที่เขาชี้ไปที่ฮวากั๋วกงก็มีเส้นเลือดที่หน้าผากของเขา และพูดด้วยเสียงอันดัง "เจ้าทำอะไร มาทำเช่นนี้ไม่กลัวฟ้าผ่าหรือไง"

ฮวากั๋วกงยิ้มเยาะเย้ย ไม่อ่อนข้อ "คำพูดเหล่านี้ ควรเป็นข้าถามเจ้ามากกว่า หลิ่วจิ้น เจ้านี่มันทำผิดครรลองครองธรรม!" หลังจากพูดโดยไม่มองหลิ่วจิ้น เขาก็โบกมือแล้วพูดว่า "ค้น!"

"เดี๋ยวก่อน! ทันใดนั้น มีเสียงหนึ่งดังขึ้น หยุนชางลืมตาขึ้นมอง เห็นหลิ่วหยินเฟิงก้าวออกจากขบวนแห่ศพ และเดินไปที่แถวหน้ากล่าวว่า "ฮวากั๋วกงที่ นำทหารองครักษ์มาหยุดขบวนแห่ศพแม่บุญธรรมของข้าน้อย ไม่ว่าด้วยเหตุผลใดๆ ควรจะให้คำอธิบายบ้าง"

สีหน้าของฮวาพอใจเล็กน้อยและเขาเยาะเย้ย "ตลก!"

หยุนชางไม่อยากให้ฮวากั๋วกงเกิดความขัดแย้งกับหลิ่วหยินเฟิง ดังนั้นจึงพูดอย่างรวดเร็วว่า "ท่านตา ท่านพาทหารไปค้นเถอะ ให้ข้าอธิบายให้คุณชายหลิ่วฟังเอง"

ทุกคนจึงสังเกตเห็นหยุนชางที่กำลังเดินเข้ามาอย่างเงียบๆ ฮวากั๋วกงก็ขมวดคิ้ว "ทำไมเจ้าถึงมาอยู่ที่นี่ได้ วุ่นวาย!"

องครักษ์ลับรีบวิ่งเข้าไปสองคนอย่างรวดเร็ว ดึงหลิ่วจิ้นขึ้นและคุมตัวเขาไปที่ด้านข้าง

ทหารองครักษ์เข้าไปใกล้โลงศพ และภายในชั่งขณะ พวกเขาก็จัดการคนแห่ศพใกล้กับโลงศพ ฮวากั๋วกงรีบไป กระโดดขึ้นไปบนรถขนโลง และเปิดโลงศพออก เพียงแค่มองดู เมื่อเผชิญหน้ากับบุคคลที่อยู่ในโลงศพเขาก็ขมวดคิ้วทันที

เมื่อเห็นสิ่งนี้ หยุนชางก็เดินไป มี เฉี่ยนจั๋วช่วยพยุงหยุนชางขึ้นไปบนรถขนโลง หยุนชางมองเข้าไปในโลงศพ แต่เห็นหญิงแปลกหน้านอนอยู่ในโลงศพ นางอายุประมาณสามสิบหรือสี่สิบปี ผิวเป็นสีขาวซีด หยุนชางขมวดคิ้ว ยื่นมือออกและสัมผัสใบหน้าของหญิงสาวคนนั้น แต่ไม่รู้สึกถึงการปลอมแปลงใดๆ

หยุนชางขมวดคิ้วและได้ยินหลิ่วจิ้นหัวเราะออกมาด้วยความสะใจเล็กน้อยในเสียงหัวเราะของเขา "ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า ในโลงมีอะไรที่พวกเจ้าอยากหาหรือไม่ อย่างที่ข้าพูด พวกเจ้าบังอาจมากนัก ข้าจะหพวกเจ้าชดใช้"

หยุนชางหันไปมอง เห็นสีหน้าของหลิ่วจิ้นที่นิ่งสงบ "แต่ข้าได้ยินว่าวันนี้เป็นพิธีฝังศพของหลิ่วฮูหยิน เหตุใดคนที่อยู่ในโลงจึงไม่ใช่หลิ่วฮูหยิน?"

หลิ่วจิ้นยิ้มเยาะ "เกรงว่าพระชายารุ่ยจะฟังผิดแล้ว ฮูหยินของข้าและสนมที่ต่างเสียชีวิต แต่มันเป็นกฎของขุนนางของแคว้นเซี่ย ฐานะยิ่งสูงส่ง ตั้งศพไว้ที่จวนจะยิ่งต้องใช้เวลามากกว่าใครแน่นอนว่าฮูหยินของข้าควรจะตั้งศพมากกว่าหนึ่งเดือน มีแต่สนมคนนี้เท่านั้นที่ต้องจัดเหมือนคนทั่วๆไป เก็บเจ็ดวันก็จะต้องแห่ศพ"

หยุนชางขมวดคิ้ว รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ แต่ว่าคนที่นอนอยู่ในโลง ไม่ใช่คนที่พวกเขาคิดเลยสักคน

เมื่อคิดเช่นนี้ หยุนชางก็ลงจากรถขนโลงและวนไปรอบๆรถโดยไม่พูด

หลิ่วจิ้นโกรธจริงจัง "วันนี้พวกเจ้าหยุดขบวนแห่ศพของจวนหลิ่ว แต่ทว่าวันนี้ข้ารีบที่จะทำพิธีฝังศพ จะไม่ถือสาพวกเจ้า รอข้าจะกลับจวน จะต้องเข้าวังให้พวกเจ้าชดใช้ราคาแพง"

ฮวากั๋วกงมีสีหน้าที่ไม่พอใจ บ่นพึมพำ "เจ้าต้องการเข้าวังหาใครมากำจัดข้าหรือ?"

หลิ่วจิ้นก็พูดอย่างเย็นชาเช่นกัน "ยังไม่รีบปล่อยข้า"

หยุนชางไม่ได้พูดอะไร เพียงแค่เดินวนโลงศพอีกครั้ง ใช้มือของนางเคาะเบาๆที่ด้านล่างของโลงศพและรถขนฏลง หลังจากเคาะแล้วมีเสียง "ตง"

หยุนชางขมวดคิ้วและเคาะอีกสองสามครั้ง หันศีรษะอย่างครุ่นคิดและมองไปที่หลิ่วจิ้น จะเห็นว่าแม้ว่าเขาจะโต้เถียงกับฮวากั๋วกง แต่ดวงตาของเขามักจะมองมาที่นางแบบไม่มีมูล

หยุนชางเงียบไปครู่หนึ่ง และหันไปหาทหารองครักษ์ที่ยืนอยู่ข้างๆ "ยกโลงศพออกจากรถขนโลง ยกศพด้านในขึ้นมา และดูว่าโลงศพมีแบ่งชั้นหรือไม่ แล้วดูว่ารถขนโลงนั้นมีช่องหรือไม่ เมื่อครู่ข้าลองเคาะแล้ว เสียงมันผิดปกติ"