Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย... อย่าท้าทายกัปตัน นิยาย บท 102

พอเจแปนส่งรายละเอียดไฟลท์มาให้ ฉันก็กดส่งต่อให้เลขาทันที ก่อนจะพิมพ์ชื่อนามสกุลไคล์และวันเดือนปีเกิดเขาไปด้วย จนตอนนี้ในรถเงียบกริบ..เพราะก้านแก้วมันหลับไปแล้ว เหลือแต่ไคล์นั่นแหละที่ขับรถอยู่

"ไคล์พรุ่งนี้ไปสิงคโปร์นะ.."

"ครับ? ป้าไปเหรอ? ไปทำอะไร?"

"ไปเที่ยวกัน ไปกับไคล์นั่นแหละ" พอฉันเรียกเขาว่า 'ไคล์' เขาก็หันมามองฉันแวบนึง..แล้วขับรถต่อ

"เรียกน่ารักนะเนี่ย..ได้ๆ งั้นเดี๋ยวผมจองตั๋วให้^^"

"ไม่ต้อง..ฉันสั่งเลขาจองตั๋วให้แล้ว" ไคล์มองฉันอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เขากุมมือฉันไปหอมด้วย

"ไม่กลัวเครื่องบินเหรอ?^^"

"ใกล้แค่นี้เอง อีกอย่างแฟนเป็นนักบิน ฉันต้องทำตัวให้ชินป่ะ-_-"

"ครับ เริ่มจากใกล้ๆก่อนเนอะ แต่เสียดายที่ไม่ได้ขับให้นั่ง^^" ฉันไม่ตอบแค่หันไปยิ้มให้เขา ก่อนที่จะมีเสียงหมูหมากาไก่ดังขึ้นจากเบาะหลัง จนฉันกับไคล์หันขวับไปมอง

"จะอวดผัวก็บอกมาเถอะ" !!!?

"อะไรอีก้าน! เออ..ว่าแต่พรุ่งนี้มึงว่างไหม? ไปสิงคโปร์กัน กูจะแนะนำน้องสะใภ้ให้รู้จัก นางเป็นแอร์บินด้วยพรุ่งนี้ "

"ไม่ไป ถ้าแนะนำผู้ชายว่าไปอย่าง" พูดจบมันก็นอนฟุบลงอีกครั้ง และเงียบตลอดทางจนเรามาถึงคอนโด

หลังจากฉันแยกกับก้านแก้วมาอยู่ห้องไคล์..ก็รีบอาบน้ำทำตัวเองหอมๆ ก่อนจะเดินไปที่เตียงนอน..แล้วเห็นไคล์คุยโทรศัพท์กับใครไม่รู้

เขาคุยไปมองฉันไป..และยิ้มให้ ไม่มีพิรุธที่จะรีบวางสายใดๆทั้งสิ้น

"เออ มึงแลกสิ...บินเจ็ดโมงเช้า กูได้ข่าวว่าเจแปนก็บินนะเว้ย กูเช็คแล้วๆถึงเช้า..ไฟลท์กลับตีหนึ่ง ออกเที่ยวได้นิดหน่อย แต่เปิดโรงแรมค้างคืนไม่ได้ ฮ่าๆ ชั่วคราวเหรอวะ พูดเป็นม่านรูดไป..."

ไคล์เอามือปิดปากทันที เขาคงลืมว่าฉันยืนหัวโด่อยู่

แม่ง..ไปบ่อยสินะอีม่านรูดเนี่ย แต่ช่างเถอะฉันไม่เก็บมาทะเลาะหรอก เพราะมันเป็นอดีตชาติที่แล้วของเขา

"พูดไม่ได้ เดี๋ยวกูซวย แค่นี้นะ..แลกให้ได้ล่ะ"

แล้วไคล์ก็วางโทรศัพท์...โยนไปอีกฝั่ง ก่อนเขาจะคลานเข่าบนเตียงมากอดฉัน..และซุกจมูกโด่งๆมาที่ท้อง แต่ซุกๆไม่นานเขาก็หยุดและผละออก ก่อนจะเปลี่ยนเป็นเอามือลูบท้องฉัน แล้วเงยหน้าขึ้นมาแทน

"ไม่ได้เจอกันสองวัน ทำไมพุงป่องขึ้น^^"

"ท้องอืด-_-" เขาหัวเราะแล้วซุกหน้าเข้าอีกครั้ง ..แถมครั้งนี้จุ๊ปหนักๆที่ใต้สะดือด้วย

"จุ๊ป! ~นึกว่ามีไคล์น้อยซะอีก ^^"

"เร็วไปป่ะ เออ..ไคล์ เจแปนบอกนักบินเสี่ยงไข่ฝ่อจริงเหรอ?-_-" ไคล์เงยหน้ามองฉันแต่ไม่ตอบ เขาดึงฉันขึ้นมานอนกอดบนเตียงแทน

พอได้กอดเขาก็หอมซ้ายหอมขวา จุ๊ปจนครบ..และจบที่ริมฝีปากฉัน

จุ๊ป~

"อืม..เสี่ยง แต่ผมไม่ฝ่อนะ...ลองไหม เผื่อคืนนี้ติด^^"

"บ้า ก็..เร็วๆดิพรุ่งนี้ไปสิงคโปร์เช้า-///-" ไคล์หัวเราะแล้วเขี่ยจมูกฉันเล่น ก่อนเขาจะกระชากผ้าห่มคลุมโปงและจู่โจมถกชุดนอนฉันขึ้นทันที

มือไม้กัปตันไคล์ไม่ธรรมดา พอเขาจับขาฉันแยกออกจากกันได้ก็เริ่มลูบไล้ตามน้องสาวฉัน ก่อนจะโน้มลงประกบจูบลูบคลำ และขยี้ตุ่มกระสันฉัน..จนฉันครางอู้อี้ในลำคอ

"อื้อ~~" มือว่างๆฉันรีบจับมือเขา เพราะตอนนี้มันทรมานยิ่งกว่าการได้แผดเสียงกระเส่าออกมา ยิ่งเขาใช้ทั้งปากและมือครอบงำจุดไวต่อปรารถนา ฉันยิ่งอยากให้เขาใส่และกระแทกบั้นท้ายฉันหลายๆที

ฉันจึงรีบส่งมือเกี่ยวกางเกงนอนเขา ก่อนจะสาวแก่นกายที่แข็งแกร่งรูดเล่นขึ้นลงช้าๆ และจูบตอบเขาไปด้วย

จนตอนนี้..เสียงครางดังอู้อี้ในลำคอ ดังจนเขาถอนจูบลงไปซุกไซร้ตามซอกคอและเนินอกฉัน แล้วเมื่อฉันปล่อยแก่นกายใหญ่เป็นอิสระอีกครั้ง เขาก็รีบคว้ามันกดและดันเข้าไป...

ปึก!

ฉันตื่นไปสนามบินตั้งแต่ตีห้า ง่วงมากแต่ต้องแต่งตัวจัดเต็มไปเหยียบหน้าคน แล้วพอไปถึงก็เช็คอินทันที กัปตันไคล์ข้างๆเขาเลยถือโอกาสเปิดตัวฉัน...ให้พนักงานและเพื่อนที่ทำงานรู้จัก

"แฟนสวยมากค่ะกัปตัน แต่งเมื่อไหร่อย่าลืมการ์ดนะคะ^^" ฉันรีบควงแขนเขา ยิ้มนิดๆหน่อยๆเดี๋ยวเขาจะหาว่าหยิ่ง

"โอเคครับ การ์ดได้ทุกคนไม่ต้องห่วง^^" พอเช็คอินเสร็จจะเดินออกไป ฉันก้มหน้านิดหน่อยเพื่อเป็นการบอกลา ก่อนจะเดินไปตรวจสัมภาระผ่านตม.ไทย เพื่อไปเข้าเกตต่อ

พอผ่านฉันก็แวะดู Duty free หาเรื่องใช้เงินเล่น ..ก่อนจะหันไปเห็นเจแปนไกลๆ ที่ออร่าขาวผ่องกว่าใครแถวนั้น ตอนนี้เธอกำลังเดินตรวจสัมภาระอีกช่องกับอิไม้ พร้อมกับกลุ่มลูกเรือคนอื่นๆ ที่แน่นอน!!

มีนังกวางด้วย

และเมื่อเจแปนยกมือไหว้..โบกมือทักทายฉัน แม่นั่นก็หันขวับมามอง นางทำหน้าตกใจมาก..แถมหน้าซีดเผือด ซีดแบบบรัชออนที่ปัดคุมไม่อยู่แล้ว

พอมันมองฉัน ฉันก็กระตุกยิ้มที่มุมปากทันที ก่อนที่จะดึงมือไคล์มาจับ...แล้วกดสายตาต่ำๆมองเหยียดมันตั้งแต่หัวจรดเท้า

"มีอะไร..กลัวเหรอ? ไม่ต้องกลัว...ไอ้ไม้ขับดี^^" ฉันกระตุกไหล่หนึ่งข้าง..เบะปากรับรู้ เพราะตายังจ้องจิกนังกวางอยู่

"อื้ม บังเอิญดีนะ..ทำไมต้นไม้ได้ขับ"

"ก็ผมบอกมันแลกไฟลท์เมื่อคืน มันไปจีบเจแปนใหม่ แต่เราไปเพิ่มความหวานกันนะ^^"

พอไคล์กระซิบบอกข้างหู ฉันก็หันมาสนใจเขาแทน

"อื้ม งั้นสิงคโปร์นี้ แสดงความเป็นผัวให้เต็มที่เลยนะ โดยเฉพาะบนเครื่อง"

"จัดให้ ตรงนี้เลยไหม"

ฟอด~!

"บ้า! ไคล์-///-" ฉันจับแก้มแล้วหันขวับไปตีเขา ที่อยู่ๆก็หอมไม่บอกไม่กล่าวจนคนแถวนั้นมอง ก่อนที่ไคล์เขาจะรีบโอบเอวฉัน แล้วเดินตรงไปที่เกตพร้อมกับรอยยิ้ม

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย... อย่าท้าทายกัปตัน