ฉันหันกลับไปมองตามเสียง และมองไคล์ด้วยสายตาที่ฉันเอง..ก็ไม่เข้าใจ จะยังเอายังไงล่ะ!? เรากลับมาอยู่สภาพเดิมอีกแล้ว สภาพที่ไม่ลงลอยและแข็งกระด้างใส่กัน!
ทำไมเขาต้องทำตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของฉัน และหักหน้าฉันกับพ่อกลางงาน ทั้งที่ตัวเองก็มั่วและคั่วหญิงไม่รู้กี่คน!! ฉันคิดว่าฉันแคร์เขาที่สุดนะ
แต่ตอนนี้ไม่ล่ะ...
"แกไงไคล์ แกมันเด็กเมื่อวานซืน เด็กที่มั่วยิ่งกว่าหมา-_-!" ฉันกัดฟันก่นด่าด้วยอารมณ์ ฉันไม่คิดหรอกว่ามันจะมีผลอะไรตามมา คิดแต่ว่า..วันนี้ฉันต้องชนะเขา
"โอ้ย..เจ็บจัง ถ้าเป็นแบบนั้น ป้ามาชอบผมทำไมครับ?^^"
"......" ฉันยืนนิ่งกำมือแน่น ใช่...ฉันชอบเขาตอนที่เขามั่วนั่นแหละ ฉันโง่เอง ตอนนี้เปอร์เซ็นต์ทฤษฎีของหมอธันวาหยุดฉันไม่ได้แล้ว ฉันลดมันลงทุกอย่าง..จนไคล์เดินเข้ามาใกล้ๆฉัน และถามย้ำอีกรอบ
"ตอบผมมาสิ..ว่าป้าหลงชอบผู้ชายมั่วๆอย่างผมทำไม?^^"
"เพราะเด็กกร้านโลกแบบนาย น่าจะสนองความต้องการฉันได้-_-!!"
เขายิ้มที่มุมปาก ก่อนจะก้าวยาวๆมาชิดตัวฉันทันที ..ตอนนี้หน้าเราห่างกันไม่ถึงคืบ เขาใช้สายตาที่มีความขุ่นเคือง..ไล่มองแก้มและคอที่แห้งผาดฉัน
"หึ ที่เห็นนิ่งๆเงียบๆ...ป้าก็เงี่-นเก่งเหมือนกันนะ^^" ฉันกำมือแน่น คำนี้มันหมายถึงอะไรวะ...แบบนั้นรึป่าว? ฉันต้องคิดอะไรออกสิ อย่ายอมเขา! เพราะฟังๆแล้วมันเป็นคำด่าแน่นอน
"ฉันเงี่-นเก่งมานานแล้ว ถ้าสมองมีรอยยัก..น่าจะรู้"
ไคล์แสยะยิ้มที่มุมปาก ก่อนจะเดินมาชิดตัวฉันอีก..จนฉันค่อยๆก้าวถอยหลัง และถอยตามที่เขาก้าวมาชิดตัวฉัน ทีละก้าว..ทีละก้าว จนหลังไปชนกับรถสปอร์ทสีดำคันนึง
ปึก!!
พอร่างใหญ่เขาเห็นโอกาส...เขาก็ไม่รีรอ รีบใช้ตัวแนบชิด..ดันฉันติดกับรถ ก่อนเขาจะค่อยๆปล่อยลมหายใจอุ่น รดร้อนผ่าวที่ข้างหู วูบวาบ..วูบวาบแค่สองครั้ง มือไม้ฉันก็อ่อนละทวย ทิ้งช่อดอกไม้พังๆนั่นลงพื้นทันที
ฟรึบ!
"อะไรครับ ถึงกลับมือไม้อ่อนเลย..."
"อิเด็กเลว...ออกไปห่างๆฉัน-///-"
"เด็ก? หึ..ป้าเกิดก่อนผมปีเดียว ก็รู้นี่..ว่าของผมโตเร็ว (กระซิบ) โตเร็วกว่านมป้าอีกนะ"
เขาพูดพลางกดเอว..ลงแนบตัวฉัน จนฉันสัมผัสถึงอะไรแข็งๆข้างล่าง คราวนี้เป็นอะไรล่ะ..กุญเเจรถ กระเป๋า หรือ....
"ไคล์ ออกไปห่างๆฉัน-//-" เขาไม่ตอบ แต่เอาแขนดันฉันหลบออกจากบานประตู ก่อนจะเอื้อมมือไปสัมผัส Smart Lock และเปิดประตูรถออก..ผลักฉันเข้าไป!!
"อิไคล์!" ปึก!
ทุกอย่างรวดเร็วมาก แค่พริบตาเดียวเท่านั้น...ร่างใหญ่ก็เข้ามาคร่อมตัวฉันแล้ว ก่อนเขาจะกดแขนสองข้างที่ปัดป่ายลงเบาะสีแดง...และค่อยๆโน้มลงมา
ตึก ตึก ตึก ตึก...เสียงหัวใจฉันมันดังมาก ไม่รู้เพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์หรือเพราะคนตรงหน้า ที่เขาค่อยๆโน้มลง..ปล่อยลมหายใจอุ่นๆพ่นตามซอกคอช้าๆ แถมยังใช้จมูกโด่งถูตามคางและแก้มซ้ายขวาฉัน
บ้าจริง....
"เงียบ..เคลิ้มเหรอ? อย่าอวดเก่งนักเลย ผมถอดของป้าได้แค่ปลายนิ้ว" ฉันเปิดตาที่หลับพริ้มขึ้นทันที ..ก่อนจะเพ่งมองเขาผ่านความมืดสลัวๆ จนเห็นเขาเอื้อมไปกดปุ่มสตาร์ทรถ
"ใครกันแน่ที่อวดเก่ง"
แคว้ก!! ฉันไม่คิดเลยว่ามันจะรวดเร็วขนาดนี้ มือที่เขาเอื้อมไปกดปุ่มสตาทร์รถเมื่อกี้ อยู่ๆก็กระชากชุดราตรีฉัน จนสายเดีี่ยวที่ไหล่..มันขาดออกจากกัน!
"ไคล์ แกมันเด็กเลว!"
"แค่นี้ว่าเลว ผมจะทำให้ดู..ว่าผมเลวได้กว่านี้อีก^^"
"ทำสิ แล้วแกจะได้รู้!..ว่าหลังจากนี้ ฉันหรือแกที่เลวกว่า" ฉันพยายามดิ้นออกจากมือใหญ่่ที่กดลง และพยายามยกขาขึ้น แต่เขาดันขยับแทรกตัวเข้ามากลางหว่างขา จนตอนนี้ฉันหมดหนทาง ฉันถูกขึงกับเบาะรถสีแดง..และเขาก็โน้มลงไซร้ตามซอกคอ ขบมันเสียงดัง~จ๊วบ ประทับคิสมาร์คลงที่คอขาวๆฉัน
"อื้ม คอหอมจัง...เอากันไหม?"
"ไคล์!" ฉันเชิดหน้าก่นด่าเขา นี่มันในรถและพ่อแม่กูอยู่ข้างในนะ!
"ไหนๆก็จะเลวแข่งกัน เราควรขึ้นสวรรค์ด้วยกันก่อน" เขาพูดพึมพำระหว่างไซร้ซอกคอ ตอนนี้ทั้งลมหายใจทั้งริมฝีปาก มันก่อกวนฉันจนไปถึงเนินอกขาวๆแล้ว
"คะ..ไคล์ ฉันจะฆ่าแก"
"แต่ผมจะเอาป้า.."
ฉันถดตัวกัดปาก มันเจ็บจนขาสองข้างเผลอหุบอัตโนมัติ แต่มือที่บดขยี้ตุ่มกระสันที่เร่งตาม ค่อยๆทำฉันรู้สึกดีขึ้น..ดีขึ้น จนมัน...ดันเข้าไปสุด
ปึก! ~ เจ็บ!
"ป้าเจ็บไหม?" ฉันพยักหน้าตอบรัวๆ ก่อนที่เขาจะโน้มลงมาซุกไซร้ และกระซิบฉัน
"ป้าเป็นของผมแล้วนะ...."
ฉันรีบกอดคอ..แอ่นอกที่กระเพื่อมตามจังหวะ เอวหนาที่กระทั้นกระแทกเข้ามา กำลังทำฉันสะท้าน..จนเผลอครางเสียงหลง
ปึก ปึก ปึก ปึก!
"อ๊า!!! ไคล์...."ฉันทั้งเจ็บและจุก แต่ฮึดใจสู้จนสักพักมันดีขึ้น เอวหนาที่เร่งเข้ามา..ก็เร่งจังหวะจนรถสั่นสะเทือน ก่อนเขาจะเหยียดตัวจับเข่าฉันยืดขึ้น หันมองคนไปด้วย
"ป้าอ่าส์ ป้าอย่าตอดสิ..ผมเสียว" ฉันขยี้ผมแรงๆหลายที พลางผงกหัวขึ้นลูบตามแขนกำยำเขา
"ไคล์ฉันก็เสียว...ไม่ไหวแล้ว เรารีบเสร็จ...แล้วไปเอาที่อื่นไหม" ฉันกัดปากครางไปพูดไป เพราะตัวเองเริ่มไม่ไหวกับที่แคบนี้จริงๆ
ไคล์โน้มลงมาหาฉันอย่างไว ก่อนจะจูบและบดเอวหนากระแทกเข้าหว่างขาถี่ๆ จนฉันตอนนี้..ร่อนเอวรับ มือจิกตามแผ่นหลังและเกร็งโพรงสาวอย่างทรมาน
ปึก ปึก ปึก ปึก!!
"อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊าส์!!" บั้นท้ายที่ยกรับเอวหนา..ค่อยๆอ่อนยวบลงมาพร้อมกับแก่นกายที่กระตุก ก่อนที่ไคล์จะถอดมันแล้วลุกจากฉัน ข้ามไปที่เบาะคนขับทันที
เขาออกรถพลางปาดเหงื่อและยื่นทิชชูให้ มืออีกข้างก็ขับรถไป จนฉันที่มีหน้าที่เช็ดทำความสะอาด เห็นเลือดตัวเองติดทิชชู่ออกมา
ระหว่างทางจากที่กัดกันเหมือนหมา..เรากลับเหมือนคู่รักที่ปรารถนาเหมือนๆกัน ฉันจัดการตัวเองเสร็จ ฉันก็โน้มไปหาเขา... รีบดึงแก่นกายที่เพิ่งถอดออกจากตัวเองหมาดๆขึ้นมาเล่น
"อ่าส์...ใจเย็นจะถึงแล้ว " ฉันนึกสนุก..รีบสาวมือรูดขึ้นรูดลง พลางก้มลงไปแตะลิ้นวนๆทรมานเขา
"หึ เดี๋ยวได้รู้..ว่าใครร้ายกว่ากัน"
"ร้ายแบบนี้แหละ ผมชอบ...อ่าส์ คืนนี้ป้าไม่ได้นอนแน่"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย... อย่าท้าทายกัปตัน