“เหยี่ยนเหยี่ยน เธอกำลังพูดเหลวไหลอะไรอยู่?”
เย่อวี่หลิวกรอกตามองบนแล้วพูดเสียงเย็น
“คนนี้เป็นคนที่ฉันเอามาเป็นโล่เรื่องงานแต่งงาน ฉันไม่รู้สึกอะไรกับเขาเลยสักนิด”
“ใช่เหรอ? แต่ทำไมฉันรู้สึกว่า เมื่อเธอพูดถึงเขา สีหน้าของเธอเปลี่ยนไปล่ะ”
ซูเหยี่ยนพูดด้วยรอยยิ้มขี้เล่น “นี่ไม่ใช่เย่อวี่หลิวฉายาภูเขาน้ำแข็งที่ฉันรู้จักเลยนะ!”
จู่ๆ เย่อวี่หลิวก็จ้องมองอย่างเย็นชาราวกับแสงจันทร์
ซูเหยี่ยนรีบแลบลิ้นออกมาแล้วพูด “หลิวหลิว ฉันล้อเล่นนะ!”
เมื่อเห็นเช่นนี้ เย่อวี่หลิวก็ปิดสมุดบันทึกและเล่นปากกาในมือ
“ตอนเธอไปที่นั่น เขาทำอะไรอยู่เหรอ?”
“เอ่อ ดูเหมือนเขาว่าจะทำร้ายหัวหน้างานนะ หากฉันไปไม่ทันเวลา เกรงว่าเขาคงจะถูกไล่ออกทันทีเลยล่ะ”
“ฮึ คนบ้าบิ่นหุนหันพลันแล่น ใช้อารมณ์ทำงาน ยากจะทำเรื่องใหญ่ได้!”
เย่อวี่หลิวเยาะเย้ยท่าทางของหลิงเฟิง
ดวงตาของซูเหยี่ยนสว่างราวกับคบเพลิง และเธอก็พูดว่า
“แต่ทำไม่ฉันรู้สึกว่า คนๆ นี้ ยังมีความเป็นผู้ชายอยู่บ้างนะ...”
เย่อวี่หลิวบีบจมูกของอีกฝ่าย
“ให้มันน้อยๆ หน่อย! เธอเป็นคุณหนูใหญ่ของตระกูลซูในจังหวัด มาเป็นเลขาน้อยของฉันเพราะหนีเรื่องงานแต่งของตัวเองไม่ใช่เหรอ?”
ซู่เหยี่ยนเม้มปาก “เกลียดอ่ะ! กาไหนน้ำไม่เดือดก็หยิบกานั้น
“อวี่หลิว! ฉันเป็นอารองของเธอ”
ในเวลาเดียวกัน มีเสียงเคาะประตูจากผู้อำนวยการบริหารเย่เจิ้งหมิง
ทั้งสองรีบหยุดพูดคุย แล้วเย่อวี่หลิวก็ยืดหลังของเธอและพูดอย่างไม่แสดงอารมณ์ว่า
“เชิญเข้ามาค่ะ”
เย่เจิ้งหมิงเดินเข้ามาด้วยรอยยิ้มที่สดใสราวดอกไม้
“หลานสาวคนโตของฉัน คุณชายหลี่หู่ นายน้อยของหู่เหมิน มาถึงชั้นล่างของบริษัทแล้ว”
“ทำไมเขาถึงมาที่นี่คะ?” เมื่อได้ยินชื่อของเพลย์บอยคนนี้ ดวงตาของเย่อวี่หลิวก็เต็มไปด้วยความรังเกียจโดยสัญชาตญาณ
คนรุ่นสองที่ดูถูกเหยียดหยามคนอื่นอย่างไม่มีความเคารพคนหนึ่ง แต่ไหนแต่ไรมาก็ไม่เคยขาดเรื่องข่าวอื้อฉาว แม้กระทั่งเมาแล้วขับทำคนตาย ทุกครั้งเขาก็หนีไปได้เพราะภูมิหลังของตน!
สำหรับคนสารเลวแบบนี้ เย่อวี่หลิวยอมให้หลิงเฟิงได้เปรียบ ก็ไม่ยอมแต่งงานกับเขาเหรอ
เป็นคนสารเลวเหมือนกัน แต่เธอพบว่าหลิงเฟิงดูเจริญตามากกว่าเยอะ
เย่เจิ้งหมิงหัวเราะเหอะๆ แล้วพูดว่า
“คุณชายหลี่หู่มาที่บริษัทของเราในครั้งนี้เพื่อหารือเกี่ยวกับโครงการมูลค่าหลายหมื่นล้าน อวี่หลิว เธอเป็นรองประธานที่ได้รับการแต่งตั้งใหม่ หากไม่ทำผลงานอะไรออกมาคณะกรรมการจะพิจารณาเปลี่ยนคนแทนที่เธอได้นะ.....”
เย่อวี่หลิวพูดอย่างไม่มีทางเลือก "รู้แล้วค่ะ ฉันจะไปต้อนรับเขาด้วยตัวเองค่ะ"
อีกด้านหนึ่ง
หลิงเฟิงมาเข้าห้องน้ำคนเดียว กำลังคิดจะล้างหน้า
เวลานี้ เกาหยิงเซียงนำชายร่างใหญ่เจ็ดแปดคนมาขวางหลิงเฟิงในห้องน้ำ!
“ผู้จัดการเกา คุณทำแบบนี้หมายความว่าไง?” หลิงเฟิงขมวดคิ้ว
เกาหยิงเซียงยิ้มเย็นแล้วพูดว่า
“หลิงเฟิง นายนี่มันใจกล้าจริงๆ กล้าทำลายเรื่องดีๆ ของคุณชายหลี่ ฉันขอถามแก เมื่อวานในห้องประธานเย่แกทำอะไร?”
ทันใดนั้นหลิงเฟิงก็รู้แจ้ง เขาย้อนนึกถึงเรื่องราวก่อนหน้านี้แล้วโพล่งออกมาว่า
“เมื่อวานนี้คุณเป็นคนที่วางยาที่ห้องทำงานประธานเย่สินะ?”
เกาหยิงเซียงยิ้มกว้างแล้วพูดว่า
“พูดให้ถูกคือฉันแค่ทำตามคำสั่งของคุณชายหลี่ ใส่ของสนุกๆ เล็กน้อยลงในถ้วยชาของประธานเย่แล้วส่งเธอไปที่ห้องส่วนตัวในโรงแรมของคุณชายหลี่”
“ใครจะไปคิดว่าสายไปครึ่งก้าว พอฉันไปถึงที่ประธานเย่ ฉันก็พบว่าเธอได้รับการล้างพิษแล้ว ฉันเพิ่งตรวจสอบกล้องวงจรปิดและพบว่าแกเข้าไปในห้องทำงานของเธอ!"
“ดังนั้นคุณชายหลี่ไม่พอใจมาก ให้ฉันมาจัดการแก นับได้ว่าแกโชคร้ายแล้วล่ะ!"
เกาหยิงเซียงโบกมือของเขา และชายที่แข็งแกร่งเจ็ดแปดคนก็รีบวิ่งไปหาหลิงเฟิง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หายนะมาเยือนหลังค้นพบความลับของบอสสาว