ฉันพยายามขยับตัวทั้ง ๆ ที่ยังรู้สึกปวดเนื้อปวดตัวอยู่
ขาเรียวก้าวออกจากเตียงพลางเดินไปที่ระเบียงหรูที่ยื่นออกไปจากตัวห้อง ที่สวนด้านล่างนั้นมีร่างของแซคคารี่ที่สวมเสื้อสีขาวนอนหลับตาอาบแดดอุ่น ๆ อย่างสบายใจเฉิบ
ภาพนี่มันคุ้น ๆ นะว่าไหม
แซคคารี่เหมือนที่มีตัวตนอยู่ในเทพนิยายเท่านั้น ใบหน้าที่หล่อเหลาและหุ่นที่สมชายชาตรีนั่นล้วนทำให้เขาสมบูรณ์แบบ
มือบางยึดราวระเบียงไว้ก่อนตะโกนเรียก
“พี่รอง!”
ดวงตาคู่คมเปิดขึ้นแล้วจ้องมองมาที่ฉันด้วยแววตาอบอุ่น
แคโรสบตาคู่นั้นกลับ
ในใจกำลังนึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืน ฉันบอกเขาไปว่าไม่อยากได้การช่วยเหลือใดใดจากเขา
และไม่อยากใช้ความรู้สึกนี้ฝืนดึงอีกฝ่ายเข้ามาในความสัมพันธ์
แม้ฉันจะพูดออกไปอย่างนั้น แต่ลึก ๆ แล้วก็ยังแอบหวังอยู่ดี
“พี่รอง” เสียงหวานเอ่ยเรียก
“หืม?”
สายตานั้นแฝงความเย็นชาไว้
“เมื่อคืน...”
เขาได้ยินทุกสิ่งที่ดิกสันพูด
เขารู้สึกแบบไหนกันนะเมื่อได้ยินอะไรแบบนั้น?
แซคคารี่อาจเกลียดฉันมากกว่าเดิมก็ได้
แค่คิดแบบนั้นก็รู้สึกแย่แล้ว
ดิกสัน ทำไมคุณกลายเป็นแบบนี้ไปได้นะ?
ฉันรีบกดโทรออกหาท่านประธานเกร็กทันที ก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงกังวล
“เกิดอะไรขึ้นกับดิกสันเหรอคะ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ