หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 225

แซคคารี่ถึงกับเงียบไปเลย

แต่ฉันยังถามต่อ “เธอยังอาศัยอยู่ที่คฤหาสน์ตระกูลชิคไหม?”

“ใช่ แต่อยู่ที่คฤหาสน์หลังเก่านะ”

ฉันเริ่มรู้สึกว่าอีกฝ่ายอ่อนโยนขึ้น เขาตอบทุกคำถามที่ถามออกไป มันจะเกี่ยวกับความสัมพันธ์ที่เปลี่ยนไปของเราหรือเปล่านะ? หรือเพราะฉันเป็นผู้หญิงของเขาแล้ว เขาถึงทำดีด้วยแบบนี้?

ใจจริงอยากจะถามเขามากกว่านี้ แต่ทว่าเมื่อเบนสายตาไปยังใบหน้าหล่อเหลา ร่างสูงกลับทำหน้าบึ้งตึงราวกับอมทุกข์ แซคคารี่ดูลำบากใจเมื่อพูดถึงคฤหาสน์หลังเก่า มันทำให้เขานึกถึงเรื่องแย่เกี่ยวกับที่นั้นหรือเปล่านะ?

โจชัวร์บอกว่า ทุกครั้งที่แซคคารี่กลับไปที่คฤหาสน์หลังเก่า เจ้าตัวจะได้รับรอยแผลกลับมาเสมอ

เพราะอะไรถึงเป็นแบบนั้นล่ะ?!

ขนาดแม่เลี้ยงคนที่เก้ายังกลัวเขา แล้วใครจะกล้าทำร้ายเขาอีก?

แคโรอยากจะคลายความสงสัยนี้ แต่ก็ไม่ต้องการทำลายความรู้สึกของอีกฝ่าย

เธอจึงเลือกที่จะเงียบ

รถคันหรูจอดลงริมฟุตบาท ริมรั้วคฤหาสน์ตระกูลชิค กว่าเราทั้งคู่จะเดินทางมาถึงก็ดึกมากแล้ว บริเวณนี้มีเพียงบ้านของแซคคารี่เท่านั้น และมันเป็นพื้นที่ส่วนบุคคลของตระกูลชิค ทำให้ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับการทิ้งรถไว้ด้านนอก

ร่างเล็กเดินตามอีกคนเข้าไปด้านใน พลันจู่ ๆ แผ่นหลังหนากลับหยุดลงเสียดื้อ ๆ แคโรชนเข้ากับคนด้านเต็ม ๆ จมูกสวยแดงเถือก พลางใช้มือลูบเบา ๆ “หยุดทำไมเนี่ย?”

ถามพลางเบนสายตาไปยังมือหนาที่ยื่นออกมาเป็นเชิงให้จับ ข้อมือแกร่งพร้อมเส้นเลือดที่โผล่ออกมาจากชายเสื้อสูทตัวเก่งนั้นช่างเซ็กซี่ขยี้ใจ

มือบางยื่นออกไปจับทันที ก่อนจะพากันเดินเข้าไปด้านใน

นี่เป็นครั้งแรกที่อีกฝ่ายเป็นยื่นมามาหาฉันก่อน

เขากำลังปฏิบัติกับฉันในฐานะแฟนสาว!

ขาเรียวสาวเท้าเข้าไปข้างในอย่างมีความสุข แซคคารี่ขอตัวขึ้นไปอาบน้ำ ไม่นานนักก็เดินลงมาในชุดนอนผ้าลื่นสีดำ

มือหนาขยี้ผ้าเช็ดตังผืนเล็กสีขาวลงบนผมดำหน้าลวก ๆ และเอ่ยถาม “เธอหิวไหม? เดี๋ยวฉันทำอะไรให้กิน”

ได้ยินแบบนั้นร่างหนาก็เดินกลับเข้าไปทำอาหารต่อ เวลาที่เขาจริงจังกับการทำอะไร ใบหน้าหล่อนั่นจะดูน่าหลงใหลขึ้นอีกสิบเท่า ฉันเดินวนอยู่แถวประตูห้องครัวแอบมองเขาอย่างอารมณ์ดี ทว่าก็มีเสียงเรียกเข้าดังขึ้นขัดบรรยากาศเสียก่อน

ขาเรียวเดินกลับไปที่ห้องนั่งเล่นพลางรับโทรศัพท์ มันเป็นสายของโจชัวร์

“เธออยู่ที่บ้านพี่รองใช่ไหม?”

คิ้วเรียวสวยขมวดทันที “นายรู้ได้ยังไง?”

“เพราะจีพีเอสที่ติดอยู่กับโทรศัพท์เธอบอกแบบนั้นน่ะสิ”

ปลายสายพูดเชิงหยอกล้อ “เมื่อเช้านี้เธอยังทำเหมือนไม่อยากคุยกับเขาอยู่เลย แต่พอค่ำก็ไปโผล่อยู่บ้านเขาแล้ว!”

“เดี๋ยวนะ” ฉันขัด “นายพูดว่าเครื่องจีพีเอสติดตามเหรอ?”

“ใช่ไง ไม่งั้นเราจะปกป้องเธอได้...”

ฉันหันกลับไปมองหน้าแซคคารี่ทันทีที่อีกฝ่ายเดินออกมาจากห้องครัว พลันกดวางสาย “นี่คุณแอบสะกดรอยตามฉันอยู่ตลอดเลยเหรอ?”