หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 303

หรือไม่ก็ ผู้ชายคนไหนที่จะเป็นฝ่ายขอเธอ?

ยารานิสัยเหมือนแซคคารี่มาก ซึ่งหลาย ๆ คนก็ไม่คิดว่าเขาจะมีความรักได้ และพอคิดแบบนั้น มันก็ทำให้ฉันนึกถึงยาราขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้

แคโรอยากจะเห็นเด็กสาวคนนี้มีความรักซักครั้ง

แล้วรีบเอ่ยขอบคุณอีกฝ่าย

“ยารา ขอบใจนะ”

ยารายิ้มพลางลูบผมตัวเองเบา ๆ

“อย่าห่วงเลยหน่า เราเป็นเพื่อนรักกันนะ เธอยังคิดจะยกรถสปอร์ตให้ฉันเลย!” เธอยกยิ้ม

ทว่าเมื่อพูดถึงรถสปอร์ต ฉันก็ลืมไปเลยว่าจะคุยเรื่องนี้กับแซคคารี่ให้เธอ อาจจะเป็นเพราะพ่อของเขาพึ่งเสีย และพึ่งจะจัดงานฌาปนกิจศพไปได้ไม่นาน ทำให้ลืมเรื่องรถไปเสียสนิท

ถ้าเธอไม่ย้ำ ฉันคงลืมไปแล้ว

“เดี๋ยวอีกสองสามวัน ฉันจะส่งรถไปให้เธอนะ” เอ่ยตอบสัญญากับอีกฝ่าย

“ขอบใจนะ แคโรไลน์”

เด็กสาวว่าอย่างนั้น พลันรีบวางสายราวกับติดธุระด่วน แต่ฉันยังติดใจเรื่องโมนาไม่หาย ถ้าอิงตามที่ได้ยินเมื่อครู่ ถ้าโมนายังไม่สามารถคุมเกมของธุรกิจตระกูลได้หมด การเงินของยาราควรขยับขึ้นและมีเงินติดตัวมากกว่านี้

ทว่าเธอกลับเอาแต่พูดว่ามีเพียงเงินสดไม่กี่ดอลลาร์

ยิ่งคิดก็ยิ่งสงสัย ไม่นานร่างบางก็ติดต่อหาเลขาแยร์ทันที

เมื่อฉันถามเรื่องยารา ปลายสายก็เอ่ยว่า “คุณไม่จำเป็นต้องสืบเรื่องยาราหรอก เพราะผมรู้จักเธอดี”

“อ๋อ? งั้นช่วยเล่าให้ฉันฟังได้ไหม?”

“ที่เมืองถง ตระกูลที่เป็นคู่ค้ายาวนานที่สุดของตระกูลชิคคือ ตระกูลทอมป์สัน คุณชอว์ อยากรู้ไหมครับว่าทำไม?” เขาถาม

“ปีที่คุณชิคกลับไปยังตระกูล เขาได้สร้างศูนย์รวมของคนรุ่นใหม่ขึ้นมา! คนในกลุ่มนี้ล้วนแล้วแต่เป็นหนุ่มสาวที่เต็มไปด้วยความสามารถจากทั่วโลก รวมถึงยารา” เลขาแยร์อธิบาย “เธอเป็นเด็กคนเดียวในประเทศที่เข้าร่วมโครงการนี้ ซึ่งในตอนนั้น เธอมีอายุเพียงสิบปีเท่านั้น และยังเป็นคนที่อายุน้อยที่สุดในกลุ่มอีกด้วย”

“งั้น ทำไมเธอถึงชอบทำตัวไม่มีเงินล่ะ?” ฉันถาม

ได้ยินแบบนั้น เลขาแยร์ก็ตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงติดภูมิใจ “นี่คือสิ่งที่น่าประทับใจในตัวเธอ คุณชอว์ ยาราบริจาคเงินทั้งหมดให้หน่วยงานการกุศล ไม่ว่าจะเงินที่ได้รับมาตลอดเจ็ดปี ค่าลิขสิทธิ์ เงินเดือนจากตระกูลชิค และเงินจากตระกูลทอมป์สัน จนตอนนี้เงินบริจาคทั้งหมดแทบจะแตะที่หมื่นล้านดอลลาร์ ไม่ใช่แค่นั้น โครงการการกุศลของเธอยังครอบคลุมไปทั่วโลก ไม่ใช่แค่ภูมิภาคใกล้เคียง”

ริมฝีปากบางอ้าค้างกับเรื่องที่ได้ฟัง แม้ว่าฉันจะไม่ได้ไร้ศักยภาพขนาดนั้น แต่ฉันรู้ดีว่าตัวเองไม่มีทางก้าวไปอยู่ระดับเดียวกันกับยาราได้แน่นอน!

“ไม่ว่าพวกเขาจะมาจากไหน สัญชาติอะไร ตราบใดที่พวกเขาต้องการความช่วยเหลือ ทุกคนสามารถเข้าไปติดต่อขอความช่วยเหลือจากโครงการของเธอได้!” ปลายสายบอกเพิ่มเติม

ฉันยังอึ้งไม่หาย

“แต่เธออายุแค่สิบเจ็ดเองนะ” ฉันตอบเสียงเบา

เป็นไปได้เหรอ ที่เด็กอายุสิบเจ็ดจะมีศักยภาพและทัศนคติที่กว้างไกลแบบนี้?

“ใช่ครับ และตอนที่เธอตัดสินใจทำ ตอนนั้นเธอยังไม่สิบสามปีเต็มเลยด้วยซ้ำ” เสียงของเขากล่าวด้วยความเอ็นดู “คนบางคนเกิดมาพร้อมความสุข แต่ยารา เด็กคนนั้นเกิดมาพร้อมมงกุฎ”

“แล้วทำไมเธอถึงต้องซ่อนมันจากคนในตระกูลด้วย?” แคโรถามอีกครั้ง