หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 318

ก่อนที่ฉันจะบอกเขาเกี่ยวกับการตั้งครรภ์ของฉัน ฉันร้องไห้อย่างไม่สามารถควบคุมได้จากอารมณ์ที่ท่วมท้น

ฉันเช็ดน้ำตาแห่งความสุขออกจากใบหน้า และได้ยินเสียงที่สงบของแซคคารี่ที่ปลายอีกด้าน

“ข่าวอะไรหรอ?” เขาถาม

ฉันพูดแต่ละคำอย่างระมัดระวัง

“ฉันท้อง”

เขาไม่ได้ให้การตอบสนองใด ๆ กับฉันเลย

“ฉันคิดว่าไม่ถึงสองเดือน! พี่คะ ฉันท้องลูกของคุณ!” ฉันร้องไห้อย่างหมดหนทาง

ไม่มีเสียงโทรศัพท์จากอีกฝั่ง ฉันเรียกเขาอีกครั้งอย่างกังวลใจ ในที่สุดเขาก็ตอบรับทราบและตอบว่า “แคโร ฉันมีเรื่องจะคุยกับเธอ รอให้ฉันติดต่อกลับก่อนตัดสินใจอะไรนะ”

ฉันรู้สึกท้อแท้และถามว่า “คุณหมายถึงอะไร?”

เขาพูดไม่ออกอีกครั้ง

ในขณะที่เขายังคงเงียบอยู่ฉันถามอย่างกังวลใจอีกครั้ง “คุณเกลียดเด็กไหม? แซคคารี่ คุณไม่อยากมีลูกหรือเปล่า?”

ฉันถามอย่างอ่อนแรงด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน ฉันหวังว่าเขาจะปลอบฉัน

แต่อย่างไรก็ตาม เขาตอบอย่างเย็นชาว่า “ใช่”

เขาหมายถึงอะไร? เขาเกลียดเด็ก หรือเขาไม่ต้องการมีลูก?

ฉันไม่สามารถเข้าใจมันได้ ขณะที่ฉันพยายามรอฟังคำตอบจากคำถามอื่น แซคคารี่ก็วางสายไปทันที มันดูเหมือนว่าเขามีเรื่องด่วนบางอย่างอยู่ในขณะนั้น

ฉันนั่งบนเตียงด้วยความงุนงง และครุ่นคิดอยู่นาน ฉันยังไม่เข้าใจว่าแซคคารี่หมายถึงอะไร

จริง ๆ แล้วคำพูดของเขาไม่ยากที่จะเข้าใจ การเกลียดเด็กหมายความว่าเขาไม่ต้องการเด็กเช่นกัน!

น้ำตาของฉันไหลอย่างหมดหนทางในขณะที่หัวใจของฉันไม่เข้าใจว่าทำไม คนอย่างแซคคารี่ที่ปฏิบัติกับฉันอย่างดีถึงไม่ต้องการให้ฉันมีลูก

ฉันคิดเรื่องนี้มานานและหนักหน่วงและไม่สามารถหาข้อสรุปได้

แต่แล้วไม่ว่าจะสรุปอย่างไร ฉันก็ตัดสินใจแล้ว ฉันต้องคลอดลูก!

หมอสั่งยาให้ฉันเพื่อให้การตั้งครรภ์คงที่ ฉันเก็บมันแล้วก็กลับไปที่คอนโด เมื่ออยู่ในห้องที่ว่างเปล่า หัวใจของฉันรู้สึกสงบอย่างประหลาด เมื่อฉันรู้ว่ามีมนุษย์ตัวเล็ก ๆ ในครรภ์ของฉันจะคอยดูแลฉัน

ตราบใดที่ทารกยังอยู่กับฉัน ฉันก็ไม่มีอะไรต้องกลัว

ไม่กี่วันถัดมา ฉันไม่ได้รับข่าวจากแซคคารี่ แต่ดิกสันนัดฉันโดยไม่ได้บอกล่วงหน้ามาก่อน

เขาโทรเข้ามาทางโทรศัพท์ เขาบอกว่าเขายินดีที่จะซื้อกิจการบริษัทชอว์ไว้ทั้งหมด

หลังจากผ่านเรื่องต่าง ๆ เกี่ยวกับบริษัทชอว์แล้วฉันก็ถามเขาว่า “ตอนนี้คุณมีความสุขไหม?”

เขารักฉัน แต่เขาก็ทรมานฉันด้วยความโหดร้ายเช่นนี้ เป็นความสุขที่ได้มาจากสิ่งที่คาดคิดไว้ไหม?

เขาตอบอย่างเย็นชา “ก็ไม่ใช่สักทีเดียว”

“แต่ก็ใช่ เราทุกคนในตอนนี้ไม่มีความสุข”

อย่างไรก็ตาม เราต่างก็ตัดสินใจเลือกทำสิ่งที่ทำให้เราไม่มีความสุข