หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 381

แสงแดดยาวเช้าไล่เลียเขามาบนผิวเปลือกตาจนนอนต่อไม่ไหว แคโรลืมตาขึ้นพร้อมความเหนื่อยล้า ฉันมองไปทั่งรอบห้องกว้าง พลันร่างกายต้องเกร็งวูบ

พร้อมนัยน์ตาที่เบิกกว้างราวกับโดนฟ้าฟาดกลางใจ!

เมื่อคืนฉันเมามาก และฌอนก็อาสาพาไปเข้าห้องน้ำ ก่อนจะถูกส่งต่อให้ใครบางคนกลางคัน!

แล้วเขาส่งฉันให้ใครเนี่ย?

มือเรียวตบหน้าผากตัวเองเบา ๆ เชิงรื้อฟื้นความทรงจำเรื่องคืนก่อน เสียงทุ้มต่ำที่ได้ยินนั่นช่างคุ้นเคยเหลือเกิน

คุ้นอย่างกับคนใกล้ตัว

ฉันจำได้แล้ว!

แซคคารี่ไงล่ะ!

ใช่แล้ว ต้องเป็นเขาแน่ ๆ!

นี่ฉันเผลอพูดอะไรโง่ ๆ ออกไปหรือเปล่านะ?!

แม้จะทึ้งหัวตัวเองขนาดไหนก็จำไม่ได้อยู่ดี หรือว่าฉันทำอะไรล้ำเส้นเขา?

ขาเรียวสาวเท้าเข้าห้องน้ำด้วยจิตใจที่แตกตื่นและเต้นแรงไม่หยุด ทว่าพอทำกิจวัตรส่วนตัวเสร็จ ก็มีอันต้องชะงักค้างไปอีกรอบ เมื่อเห็นร่างสูงที่นอนอยู่ตรงโซฟาด้านนอก แคโรรีบปิดประปั้งทันที

หน้าอายที่สุด!

หญิงสาวค่อย ๆ ตั้งสติผ่อนลมหายใจออกช้า ๆ แล้วเปิดประตูออกไป ฉันเดินเข้าไปนั่งลงตรงข้ามกับแซคคารี่ที่หลับอยู่ แขนหนาที่รองหนุนแทนหมอนนั่นทำให้อีกฝ่ายรู้สึกไม่สบายตัวเท่าที่ควร

ฉันอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ก็เลือกที่จะเก็บมันไว้ พลางลุกออกไปหยิบผ้าห่มจากห้องนอนออกมาให้เขาแทน แต่ในขณะที่กำลังจะห่มคลุมให้ร่างแกร่ง ทันทีที่เข้าใกล้ มือหนาก็จับข้อมือฉันไว้แน่นเสียก่อน นัยน์ตาคู่คมเปิดขึ้นพร้อมจ้องมองมา ก่อนจะนึกขึ้นได้ว่านี่คือฉัน ไม่ใช่อันตรายอื่นใด!

เขาดูระแวงกว่าปกติ

หรืออาจจะเป็นเพราะการใช้ชีวิตท่ามกลางอันตรายตลอดหกเดือนที่ผ่านมา?

แรงกดนั่นคลายลง “เธอตื่นแล้วเหรอ?”

อืม ก็คงจะอย่างนั้น

“อะไร? เบล เธอเองก็อยากงอแงใส่ฉันไม่ใช่เหรอ?”

“...”

“อย่าอายไปเลย”

แซคคารี่ คนหน้าไม่อาย!

ฉันรีบลุกหนีเดินเข้าห้องนอน พร้อมตบแก้มที่แดงเถือกของตัวเองเบา ๆ พลันภาพเรื่องราวเมื่อคืนก็ผุดขึ้นมาในหัว

ฉันคงเผลอปล่อยตัวปล่อยใจใส่เขาไปแน่ ๆ

ต้องเป็นแบบนั้นแน่นอน

คิดแบบนั้นก็ได้แต่หันกลับไปจ้องตาอีกคน และหัวเราะออกมาราวกับคนโง่ “คุณหล่อมากเลยรู้ไหม จนใคร ๆ ก็อยากเข้าหาคุณทั้งนั้น”

ร่างสูงสบตาอยู่แบบนั้น จนในที่สุดก็เอ่ยออกมา “เบล คิดถึงฉันไหม?”