หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 402

แถมคนพวกนั้นที่ยืนอยู่ตรงทางเข้าคฤหาสน์ก็ช็อคตาค้างเหมือนกันที่เห็นฉัน มาร์ตี้เป็นคนแรกที่เอ่ยปาก “เธอก็อยู่ที่นี่ด้วยเหรอ?”

โทนเสียงของเขาไม่เหมือนเดิม แต่การโต้ตอบของเขาก็ดีกว่าอีกสามคนด้านหลังมาก! มาร์ตี้มาพร้อมโจชัวร์ เอสัน——ผู้ซึ่งเคยเจอกันแค่ครั้งเดียวตอนเล่นเกม —— และเอ็มมี่ผู้เย็นชา

คนพวกนี้มาตอนที่สภาพฉันหัวยุ่งไม่เป็นทรง และมีเพียงเสื้อเชิ้ตของแซคคารี่อยู่บนตัวเท่านั้น

พลันบรรยากาศก็ทำให้อึดอักและน่าขายหน้า

พวกเขาเป็นเพื่อนของแซคคารี่ที่ยังไม่ยกโทษให้ฉันร้อยเปอร์เซ็นต์ แคโรมัวแต่คิดจนลืมตอบมาร์ตี้ ก่อนจะหันไปบอกร่างสูงข้างตัว “ไปจัดการเรื่องของคุณเถอะ ฉันจะขึ้นไปเปลี่ยนชุดบนห้องก่อน”

พูดจบขาเรียวก็หมุนเดินกลับเข้าคฤหาสน์ไปยังห้องบนชั้นสอง

มือบางหยิบเดรสมีเงินสวยออกมาสวม ทว่าเราไม่ได้ออกไปข้างนอก ดังนั้นฉันจึงหยิบรองเท้าส้นเตี้ยกับแต่งหน้าบาง ๆ แทน

แต่เมื่อหันกลับมาจัดเตียง ก็ต้องตกใจเมื่อเห็นชุดกระโปรงฟูฟองที่แซคคารี่ช่วยถอดถูกโยนทิ้งไว้บนพื้น!

เลขาแยร์บอกว่าชุดนี้น่าจะเป็นของราชนิกุลฝรั่งเศส

และสิ่งเดียวที่ฉันรู้เกี่ยวกับราชนิกุลฝรั่งเศสก็คือเรื่องที่เวลบอก เรื่องของแม่แท้ ๆ ที่แต่งงานใหม่กับดยุกฝรั่งเศสท่านหนึ่ง

แล้วพวกแก๊งลักพาตัวมีชุดพวกนี้ได้ยังไง? แถมยังเอามาใส่ให้ฉันอีกต่างหาก!

หรือมีเงื่อนงำอะไรซ่อนอยู่อีกหรือเปล่านะ?

ทันใดนั้น แซคคารี่ก็เมินเฉยต่อคำพูดของเอ็มมี่ พร้อมหลับตาลงนอนอาบแดดต่อไป ราวกับการโต้วทีเมื่อครู่ไม่เคยเกิดขึ้น ในขณะเดียวกันทางเอ็มมี่ก็ดูเหมือนจะกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่!

ครั้งก่อนที่เจอเอ็มมี่ เธอดูมีความอดทนมากกว่านี้ และนี่เป็นครั้งแรกที่ฉันเห็นเธอระเบิดอารมณ์ออกมาราวกับอดทนเก็บมันไม่ไหว บางทีท่าทางของฉันคงทำให้เธอหมั่นไส้! ท่าทีที่ยังคงนิ่งเฉยยิ้มหัวเราะได้ ทั้ง ๆ ที่ฉันเป็นคนที่ทำลายแซคคารี่

เธอสงสารเขา และลึก ๆ ในใจก็เจ็บเพราะเขาเช่นกัน!

เอ็มมี่ไม่ยอมเอ่ยตอบ จนมาร์ตี้ต้องเอ่ยย้ำ “ตั้งแต่เด็ก คุณปู่มักจะพูดเสมอว่า เมื่อโตขึ้นเธอจะได้แต่งงานกับแซคคารี่ แต่แซคคารี่ไม่เคยให้สัญญานั่นกับเธอเลย ทำไมถึงปล่อยให้นิสัยผู้หญิงครอบงำจิตใจจนลืมเรื่องมารยาท? ทำไมถึงใช้อำนาจของตระกูลฮูลมาข่มเขา? จริง ๆ แล้วเธอมาที่นี่ทำไม? ก็จริงนะ ที่ตระกูลฮูลใจดีกับแซคคารี่ แต่เขาตอบแทนตระกูลเรามามากพอแล้วไม่ใช่เหรอไง?”

เอ็มมี่ถึงกับเงียบลงทันที มือเรียวสวยข้างหนึ่งยกขึ้นมาปกปิดร่อยรอยความเจ็บปวดในตาไม่ให้ใครรู้ และท่ามกลางรอยร้าวของสองพี่น้อง เอสันก็ก้าวเข้ามาแก้สถานการณ์ทันที

“โอเค โอเค เราไม่ได้มาที่นี่เพื่อพูดเรื่องนั้นกันซักหน่อย พี่รองคงปวดหัวที่ต้องมานั่งหังพวกนายทะเลาะกันแบบนี้!” เอสันพูดเสียงดัง