หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 411

“เบล ไม่ว่าพ่อของเธอจะพูดอะไรกับฉัน แต่นั่นเป็นสิ่งที่คนเป็นพ่อต้องทำ นอกจากนี้ ไม่ว่าเธอจะเป็นแบบไหน เธอก็ยังเป็นลูกสาวสุดที่รักของท่านเสมอ และสำหรับฉัน ฉันไม่สนว่าเธอจะเคยผ่านอะไรมา เธอจะเป็นเพียงผู้หญิงคนเดียวจนฉันหมดลมหายใจ คนเดียวที่ควรค่าแก่การได้รับการเชิดชู และปกป้องจากฉัน”

แซคคารี่ไม่เคยพูดประโยคลึกซึ้งแบบนี้มาก่อน

หัวใจดวงนั้นสั่นไหว พร้อมกับเสียงทุ้มที่เอ่ยต่อ

“เธอต้องเข้าใจว่ารักคืออะไร มันไม่เกี่ยวกับอดีตหรืออนาคต ไม่ใช่พื้นเพของเราหรือรูปร่างหน้าตา มันไม่ใช่ความรู้สึกตื้นเขินที่เกิดจากความคิดด้านเดียว แต่มันคือความรู้สึกที่เกิดขึ้น เมื่อเธอรักในความรู้สึกที่ฉันมอบความรักให้เธอ”

‘เธอรักความรู้สึก ที่ฉันรักเธอ’

แซคคารี่พูดว่าเขารักฉัน!

ใจที่สั่นระรัวทำให้จิตใจเริ่มไม่อยู่กับตัว นิ้วเรียวเริ่มเอื้อมไปเกี่ยวนิ้วก้อยของชายหนุ่มไว้ พร้อมเอ่ยถามด้วยความกังวล “พี่รอง คุณเคยพูดว่าคุณไม่เข้าใจความรักหนิ? แต่เมื่อกี้คุณพูดว่าคุณรักฉัน พี่รอง คุณตกหลุมรักฉันตั้งแต่เมื่อไหร่เหรอ? พี่ไปสัญญาอะไรกับพ่อไว้หรือเปล่า? ก่อนหน้านี้พี่พูดถึงเรื่องแต่งงาน แต่พี่ไม่เคยมาขอฉันตรง ๆ เลย!”

“เบล” เสียงทุ้มนุ่มหูเอ่ยอีกครั้ง

แคโรเงยหน้ามองอีกฝ่ายพร้อมยิ้มหวาน เช่นเดียวกับนิ้วเรียวยาวของเขาที่แตะลงบนปลายจมูกรั้นของฉันเล็กน้อย

“อยากแต่งงานไหม?”

ฉันอยากแต่งงาน แต่ก็ไม่อยากให้เขารู้สึกว่าฉันเร่งรัดเขาเกินไป แต่ก็นะ ทำไมต้องสนใจเรื่องแบบนั้นอีก? แม้ว่าฉันจะปฏิเสธ เขาย่อมอ่านความคิดฉันได้อยู่แล้วว่าจริง ๆ ฉันต้องการอะไร!

ฉันยอมรับตรงอย่างมั่นใจ “อยากค่ะ ฉันอยากแต่งงานแล้วเป็นคุณนายชิคของคุณ!”

ร่างสูงกระตุกยิ้ม ก่อนเอ่ยสัญญา “กลับไปเมืองถงเมื่อไหร่ ค่อยจัดงานหมั้นแล้วกัน”

ในที่สุดเขาก็ให้คำมั่นสัญญา ร่างบางพยักหน้าตอบด้วยความยินดีและความสุขที่ล้นปริ่ม มือเรียวยื่นช่อดอกกุหลาบสีแดงสดให้อีกคน พร้อมกระชับมือหนาให้จับมันไว้แน่น “นี่ค่ะ ดอกกุหลาบสำหรับคุณ!”

แซคคารี่ยิ้มตอบ “ขอบคุณครับ คุณชอว์”

และถ้าขับจากคฤหาสน์หลังเก่าขึ้นไปก็ใช้เวลาไม่เกินหนึ่งชั่วโมงเท่านั้น

ตอนแรกก็นึกว่าเป็นเพียงภูเขาธรรมดา จนกระทั้งสังเกตเห็นพุ่มดอกไลเซนทรัสที่บานสวยเรียงรายกันตลอดทางที่ขึ้นไปยังจุดสูงสุดด้านบนเขา ด้านบนนั้นมีอีกหนึ่งคฤหาสน์ตั้งอยู่ ซึ่งด้านหน้าประกอบไปด้วยสวนสวยตัดสั้น พร้อมต้นไม้ใหญ่ที่เป็นพันธุ์จากประเทศจีนถูกปลูกไว้ พวกมันทั้งสูงใหญ่และแข็งแรง ซึ่งเด็ก ๆ ตัวเล็กสามารถปีนขึ้นไปได้แน่นอน แถมด้านบนกิ่งก้านใหญ่นั้นยังมีบ้านต้นไม้สีแดงตั้งอยู่อีกด้วย!

พอหันไปมองที่คฤหาสน์อีกครั้ง ก็จะสังเกตเห็นว่าไฟด้านในนั้นเปิดอยู่ แถมยังมีแสงสว่างวิบวับลอดออกมา ไม่เพียงแค่นั้น รอบ ๆ ต้นไม่ก็ถูกตกแต่งด้วยสายไฟสีสันสวยงามราวกับกำลังจะมีปาร์ตี้เกิดขึ้นในคืนนี้อย่างใรอย่างนั้น!

ตอนแรกฉันคิดว่าร่างสูงจะจอดที่คฤหาสน์หลังนี้ ทว่าอีกฝ่ายเพียงขับผ่านไป จนจ้องหันไปขมวดคิ้วมอง

“ที่นี่สวยมากเลยนะคะ” ลองพูดหยั่งเชิงอีกนิด “เวลเคยบอกว่าตระกูลชิคซื้อพื้นที่ทั้งหมดของเขาลูกนี้ไว้แล้ว คฤหาสน์หลังนั้นก็คงเป็นทรัพย์สินของตระกูลด้วยสินะ แต่ดูเหมือนมีคนอาศัยอยู่ด้านในเลยนะคะ”

ร่างสูงยังมองตรงตั้งหน้าตั้งตาขับรถเหมือนเดิม ทว่าชั่วพริบตากลับเอ่ยถามออกมาโต้ง ๆ “เดาสิ ว่าเวลอยู่ที่ไหน?”

นัยน์ตากลมเบิกกว้างขึ้นทันควัน “อย่าบอกนะว่า...”