หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 467

เมื่อสองปีก่อน ฉันจากโลกของดิกสันมาโดยไม่มีคำพูดใด ๆ และนั่นเป็นสิ่งที่เลวร้ายต่อเขามาก

ซัมเมอร์เล่าถึงความเศร้าของเขาอย่างละเอียดหลังจากที่ฉันตื่นขึ้นมา เธอชอบเขาครั้งแล้วครั้งเล่าหลังจากนั้น เพราะเธอเห็นความสิ้นหวังของเขา

โชคดีที่ฉันรู้เกี่ยวกับมันในตอนนี้

ความอ่อนน้อมในประโยคนี้มันหนักแน่นมาก

ใช่แล้ว อ่อนน้อม

ในตอนนี้ ดิกสันอ่อนน้อมมากเมื่อเผชิญหน้ากับฉัน

เหมือนที่ฉันเคยปฏิบัติต่อเขาในอดีต

ทุกสิ่งทุกอย่างทำให้ข้างในใจของฉันสั่นสะท้าน

ฉันไม่สามารถเห็นดิกสันตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้มาก่อน

ฉันหลับตาลงเพื่อไม่มองไปที่เขาและขอให้เขาจากไป “ขอบคุณที่พาฉันมาส่งที่โรงพยาบาล คุณไปได้เเล้วนะคะ ฉันขอตัวนอนพักสักครู่”

เขาพูดกับฉันอย่างระมัดระวัง “แคโรไลน์”

ทันใดนั้นฉันก็ลืมตาขึ้นและพูดว่า “ได้โปรดหยุดซักทีเถอะค่ะ!”

ฉันลุกขึ้นนั่งและขอร้องเขาว่า “หยุดเรียกฉันด้วยน้ำเสียงและความรู้แบบนั้นซักที หยุดทำให้ฉันหวั่นไหวได้แล้ว!”

ดิกสันหลับตาลงและออกจากห้องไปอย่างเงียบๆ

ทันใดนั้นฉันก็รู้สึกว่ามันโหดร้ายมากที่ปฏิบัติต่อเขาแบบนั้น

ความเจ็บปวดในร่างกายของฉันบรรเทาลงเล็กน้อย ฉันจ้องไปที่เข็มฉีดยาอย่างว่างเปล่า และหลังจากนั้นซักพักจึงเรียกทักเกอร์ที่คอยเฝ้าประตู

ฉันถามเขาหลังจากที่เขาเข้ามาว่า “ร่างกายของฉันเป็นอย่างไรบ้าง?”

ทักเกอร์รู้ว่าฉันคงจะเดาเกี่ยวกับสุขภาพของฉันได้ ดังนั้นเขาจึงตอบตามความจริงว่า “สุขภาพของคุณไม่ได้อยู่ในสภาพที่ดีนัก”

ฉันถามเขาพร้อมกับถอนหายใจ “หมอพูดว่าอย่างไรบ้าง?”

“อาการป่วยของคุณเริ่มแย่ลง คุณต้องกินยา และให้ความร่วมมือกับการรักษาของหมอเพื่อควบคุมอาการป่วยของคุณ” เขาพูด

เป็นการเดินทางที่ยาวนานกว่าจะไปถึงไอร์แลนด์ และเป็นเวลาสี่โมงเช้า ท้องฟ้ายังคงมืดและถนนก็ว่างเปล่า หิมะกำลังตกและอุณหภูมิก็ต่ำมาก ฉันขดตัวในเสื้อแจ็คเก็ต แต่ก็ยังรู้สึกว่าร่างกายของฉันเหน็บหนาวมาก

ลีโอรู้ว่าฉันหนาว เขาเจอแจ็กเก็ตสีดำและวางมันไว้บนตัวฉัน “นายท่าน ทนอีกนิดนะครับ”

ฉันส่ายหัวแล้วพูดว่า "ไม่เป็นไร"

มันเป็นเพียงความหนาวเย็น และฉันก็สามารถผ่านมันไปได้

“เอาล่ะ เราจะเปิดพิกัดตำแหน่งได้ในอีกสักครู่” คนอื่น ๆ เปิดพิกัดตำแหน่งขึ้นแต่พิกัดยังคงแกว่งไปทางด้านทิศเหนืออย่างต่อเนื่อง และเราไม่สามารถระบุตำแหน่งที่แน่นอนได้

ทักเกอร์ติดต่อกองกำลังท้องถิ่น และตัดประเด็นที่ไม่แน่นอนหลายข้อด้วยกฎการกำจัด เราเหลือไว้แค่สถานที่ห้าแห่ง และก็น่าจะใช้เวลาอย่างน้อยสองวันในการค้นหาสถานที่ห้าแห่งนั้น

อย่างไรก็ตาม ทั้งห้าสถานที่นั้นทั้งหมดตั้งอยู่ทางด้านเหนือ

ฉันสั่ง “เดินทางไปทางเหนือกันก่อน”

เราอยู่ท่ามกลางสถานที่ห้าแห่งตอนเวลาตีห้า ในตอนเช้า เป็นตอนที่ฉันได้รับโทรศัพท์จากโจชัวร์

ฉันจำได้ว่าคริสโทรหาฉันในวันตรุษจีน เมื่อตอนที่ฉันรับโทรศัพท์จากโจชัวร์ ตราบใดที่เขารับสายเมื่อฉันโทรหาเขาอีกครั้ง พิกัดของเราจะค้นหาเขาเจอในทันที