หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 480

ฉันตั้งใจตะโกนเรียกชื่อดิกสันเพื่อยั่วโมโหแซคคารี่เพราะสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างเรามันไม่สามารถแก้ไขได้อีกแล้ว

มันไม่ใช่เพราะเหตุการณ์ที่เขาแทงฉัน

เหตุผลหลักก็คือ อาการป่วยของฉัน...

มันดีแล้วที่เราจะไม่ยุ่งเกี่ยวกัน

นั่นเป็นการให้เกียรติซึ่งกันและกัน

ฉันหันหลังให้เขา และพูดขึ้น “ฉันเลือกดิกสัน”

ฉันเดินตามดิกสันกลับมาที่ห้องก่อนหน้า ฉันเข้าไปในห้องอาบน้ำ และยื่นผ้าขนหนูร้อนให้เขา

เขารับมันมาวางบนหน้า และเอ่ยขอโทษ “ขอโทษนะ สิ่งที่ผมเพิ่งพูดไป... ผมตั้งใจพูดเพื่อให้เขาโมโห”

“ไม่เป็นไรหรอก ฉันก็เพิ่งใช้คุณเป็นเครื่องมือเหมือนกัน”

ฉันใช้เขาเพื่อยั่วโมโหแซคคารี่

ดิกสันเข้าใจฉัน แต่ยังคงพูดด้วยน้ำเสียงเศร้าสร้อย “ผมเข้าใจ คุณทำแบบนี้ก็เพราะสิ่งที่สภาพร่างกายคุณกำลังเผชิญอยู่ นี่ก็เหมือนกับเมื่อสองปีที่แล้ว... แต่เมื่อสองปีก่อนคุณไม่ได้ผลักไสผม คุณอยากคบกับผม ความกล้าเหมือนก่อนหน้านี้หายไปไหนหมดล่ะ?”

ร่างเล็กมองไปที่เขาและพูดขึ้น “ก็ตอนนั้นคุณไม่ได้รักฉัน”

ดิกสันพูดไม่ออกที่ได้ยินเช่นนั้น

ดิกสันไม่ได้รักฉัน ดังนั้นมันจึงไม่มีความหมายอะไรที่จะคบกับเขา เขาไม่ควรรู้สึกเจ็บปวดด้วยซ้ำตอนที่ฉันจากมา!

แต่ว่าแซคคารี่รักฉัน ฉันไม่อยากให้เขาต้องทนทุกข์กับความเจ็บปวดที่ต้องสูญเสียฉันไป เมื่อถึงเวลาที่ฉันต้องจากโลกใบนี้ ฉันก็คงเลิกกับแซคคารี่ และหาที่อยู่เพื่อซ่อนตัวจากเขา!!

“เลิกประคบร้อนได้แล้ว ซัมเมอร์คงมาถึงแล้ว ฉันจะไปตามหาเธอ”

ร่างเล็กออกมาจากห้องและรีบเดินลงไปข้างล่าง เธอเห็นซัมเมอร์ถูกห้อมล้อมไปด้วยเหล่าเศรษฐีสาว!

เหล่าหญิงสาวพวกนั้นกำลังพูดล้อเลียน ในขณะที่ซัมเมอร์เริ่มหน้าซีด ดูเหมือนเธอกำลังถูกรังแก และประสบกับความอับอายครั้งยิ่งใหญ่!!

ฮ่า ๆๆๆ ตอกกลับได้ดีมากซัมเมอร์!!

เศรษฐีสาวหน้าซีดทันที มันดูเหมือนเป็นภาพสะท้อนของซัมเมอร์ เธอมีสีหน้าโกรธเคือง และเงื้อมือขึ้นหวังทำร้ายซัมเมอร์!

ฉันรีบดึงแขนซัมเมอร์ออกมาจากการตบนั่น สีหน้าของเธอมืดมนขึ้นเมื่อเห็นใครบางคนช่วยซัมเมอร์เอาไว้!

เธอจ้องมาที่ฉันสักพักก่อนที่จะจำฉันได้ เธอกล่าว “ตายแล้ว คุณชอว์ ทำไมชุดคุณดูเหมือนมาจากร้านแผงลอยข้างถนนแบบนี้ล่ะ?”

ร่างบางยิ้มปลอบขวัญซัมเมอร์ “ไม่เป็นไรนะ”

ฉันหันไปพูดกับเศรษฐีคนนั้น “แล้วมันเกี่ยวอะไรกับคุณ?! ก็ไม่ใช่ว่าฉันไม่มีปัญญาซื้อชุดหรอกนะ มาเหน็บแนมฉันแบบนี้แล้วได้อะไร? คุณคิดว่าฉันจะเหมือนคุณเหรอ? ฉันไม่ลังเลด้วยซ้ำถ้าฉันอยากซื้อของราคาแพง ๆ!”

เธอชี้หน้าฉันด้วยความโกรธ “แก!”

“ชิ ได้แค่นี้เองเหรอ?”

นั่นทำให้เธอโมโหจนสุดขีด ทว่า เธอไม่กล้าที่จะทำร้ายฉัน เธอจึงหันไปหาซัมเมอร์แทน!