หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 536

ฉันจำผู้หญิงคนนี้ได้

เธอคือผู้หญิงที่ฉันเจอในงานฉลองครบรอบ 20 ปีของตระกูลเกร็ก ตอนนั้นฉันเตะเธอในท่าที่สวยใช้ได้เลย

เธอไม่เข็ดกับบทเรียนครั้งก่อนเลยหรือไงนะ?

เธอยังถูกยาราตบหน้าอย่างจังอีก ฉันไม่รู้สึกแปลกใจเลย เเม้กระทั่งผู้หญิงคนนี้ยังมองไปที่ยาราด้วยท่าทางที่งุนงน เธอเก็บความโกรธของเธอไว้เเล้วถามออกมาว่า “เธอตบฉันทำไม?”

ยาราหมุนข้อมือของเธอแล้วจึงตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงที่สงบนิ่ง

“แล้วทำไมเธอต้องอ้าปากที่น่ารังเกียจ ๆ ของเธอด้วยล่ะ? ทำไมไม่ไปกัดที่อื่น? ลองมองดูตัวเองดี ๆ นะ เธอทนกับการพูดจาไม่ดีใส่คนอื่นกับสภาพของตัวเองได้อย่างไรกัน?”

สีหน้าของผู้หญิงคนนั้นซีดเผือดทันที ฉันกลั้นไม่ให้ตัวเองหลุดขำไม่ได้ตอนที่ฉันพยายามห้ามยารา

“ยารา ทำไมเธอถึงต้องเอาตัวเธอมายุ่งกับนังนี่ด้วย?”

“ฉันทนไม่ได้ที่เห็นคนน่ารังเกียจก่อความวุ่นวายน่ะ” ยาราพูดออกมา

สีหน้าของผู้หญิงคนนั้นเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว จากซีดเผือดมาเป็นดำมืด ในตอนนั้นเองเสียงที่มาจากชั้นสองก็ดังนั้น “จูเลีย ทำไมเธอถึงยังอยู่ที่ข้างล่างอีกล่ะ? โอ้ คุณจาคอปส์อยู่นี่ด้วยเหรอ อยากขึ้นมาร่วมกับพวกเราไหมคะ?”

เสียงจากด้านบนนั้นอบอุ่นแปลก ๆ ฉันมองขึ้นที่ต้นเสียงและเห็นคนที่ดูคุ้นตาอยู่ตรงนั้น โลกแคบเสียจริง

คนที่อยู่บนชั้นสองมีชื่อว่ามีอา ในตอนนั้น ฉันรู้จักเธอเเค่ในชื่อมีอา เนื่องจากฉันไม่รู้ว่าชื่อเต็มของเธอคืออะไร

อย่างไรก็ตาม เธอก็ดูร้ายไม่เบาเลย เธอสามารถจำซัมเมอร์ได้ ถึงเเม้ว่าซัมเมอร์จะปกปิดตัวเองแน่นหนาขนาดนี้ เธอรู้ได้ไงว่านี่คือซัมเมอร์เพียงเเค่การมองจากชั้นบน?

มันดูเหมือนว่าเธอทำการบ้านของเธอมาดีมากในการสืบเรื่องของซัมเมอร์

มีอา ผู้หญิงที่คิดว่าชาร์ลสเป็นคนน่ารังเกียจ ฉันคิดว่าในการเป็นผู้หญิงที่ตัดสินใจได้เฉียบขาดแบบนี้ไม่น่าจะเอามาเปรียบเทียบกับดอกบัวขาวได้ เธอน่าจะเอามาเปรียบเทียบกับดอกบัวดำชั้นสูงแทน ความสามารถในการแสดงของเธอนั้นไร้ที่ติมาก มันทำให้ฉันต้องชื่มชมเธอจริง ๆ

ฉันมองไปที่ซัมเมอร์ “เราไปกันดีไหม?” ฉันถาม

ตอนที่ฉันเดินไปถึงชั้นสอง ฉันรู้ได้ว่านี่คงจะไม่ได้ง่ายเหมือนกับที่เราเห็น ฉันเห็นเลขาเเยร์กำลังยืนคุ้มกันอยู่ตรงด้านนอกห้องอยู่

การปรากฏตัวของฉันทำให้เขาแปลกใจ “คุณชอว์?”

ฉันขมวดคิ้ว “แซคคารี่อยู่นี่เหรอ?”

“ใช่ครับ คุณคอนเนอร์กับคนอื่น ๆ ก็อยู่ที่นี่ด้วยครับ”

คนอื่น ๆ นี่ดูเหมือนว่าจะเป็นกลุ่มใหญ่

มีอาเดินเข้ามา และฉันสามารถเห็นคนอื่น ๆ ข้างในห้องอย่างชัดเจน แซคคารี่, ชาร์ลส, มาร์ตี้, เอสัน และโมนา

ยังคงมีคนอื่น ๆ อีกที่ฉันไม่รู้จัก พวกเขาน่าจะเป็นฝั่งของชาร์ลส

แซคคารี่เป็นหมาป่าโดดเดี่ยว เขานั่งเล่นโทรศัพท์มือถืออยู่ตรงหัวมุม และไม่เเม้เเต่จะเงยหน้าขึ้นมาดูตอนที่มีคนเดินเข้ามาในห้อง