หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 571

นี่ไม่ใช่ครั้งเเรกที่เขาเป่าผมให้ฉัน แต่เขาอ่อนโยนเป็นพิเศษ

ผมของฉันหนาเเละยาว เขาเลยต้องใช้เวลาเป่าเกือบครึ่งชั่วโมงเพื่อให้มันเเห้ง หลังจากนั้นเขาก็หวีผมให้ฉันอย่างอ่อนโยน

ฉันไม่ได้พูดอะไรออกไป ในที่สุดเขาก็ถามออกมา “เบล เธอโกรธฉันอยู่เหรอ?”

เป็นคำถามที่งี่เง่าอะไรเช่นนี้!

เขารู้ว่าฉันโกรธเขาอยู่!

ฉันเดาว่าเขาไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี

ฉันไม่เคยเย็นชากับเขาแบบนี้มาก่อน!

ฉันไม่ตอบคำถามเขา จู่ ๆ เขาก็สวมกอดฉันจากด้านหลังพร้อมกับเอาคางเกยไหล่ฉัน เขาขอร้องด้วยน้ำเสียงที่แสนดึงดูด “เบล ได้โปรดอย่าโกรธฉันอีกเลยนะ โอเคไหม?”

มันเป็นการจู่โจมที่ได้ผล!

แซคคารี่คนนี้ยากที่จะรับมือจริง ๆ!

อย่างไรก็ตาม ฉันยังคงรู้สึกเคืองอยู่ เพราะเขากลับรออยู่ด้านนอกคฤหาสน์ตั้งหกชั่วโมงแทนที่จะเข้าไปพบเด็ก ๆ เขาคิดอะไรของเขากันนะ?!

ฉันพูดไม่ออก

และโมโหด้วย

ฉันบังคับให้ตัวเองสงบไว้เเล้วพูดว่า “ฉันไม่ได้โกรธค่ะ”

ฉันพูดด้วยน้ำเสียงปกติ แซคคารี่กอดฉันเเน่นเเละพูดต่อไปด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน “ฉันทำอะไรผิดเหรอ?”

เขาไม่รู้ว่าเขาทำอะไรผิดไป!

“แซคคารี่ คุณก็รู้ว่าฉันไม่ได้หมายความแบบนั้น!”

ฉันจริงจังขึ้น แซคคารี่เลยหอมแก้มฉันแล้วพูด “พ่อกับเเม่ของเธออยู่ในคฤหาสน์ และฉันก็มีท่าทางที่ไม่น่าเข้าหา ฉันกลัวว่าฉันจะเข้าไปแล้วทำให้ทุกอย่างดูแปลก ๆ ที่รัก ฉันเเค่ไม่อยากให้พวกเขาทำตัวไม่ถูกน่ะ”

นั่นคือเหตุผลที่เขาเลือกที่จะรออยู่ด้านนอกงั้นเหรอ?

คำอธิบายของเขาฟังไม่ขึ้นเลย อย่างไรก็ตาม ฉันก็รู้สึกสงสารแซคคารี่

เขาเป็นคนที่อยู่ชนชั้นสูงมาตลอด และโดดเดี่ยวเสมอมา เขาไม่ค่อยเก่งในเรื่องพูดคุยกับผู้คน มันไม่ง่ายสำหรับเขาที่จะอยู่กับฉัน และตอนนี้เขาก็ต้องมานึกถึงพ่อแม่ของฉันอีก

ฉันน้ำตาคลอและพูดว่า “พ่อเเม่ของฉันไม่คิดอะไรหรอกนะคะ”

“โอเค”

ฉันรู้สึกได้ถึงลมหายใจของเขามันอบอุ่น ฉันสะกิดหน้าของเขาเเล้วถามว่า “ทำไมคุณถึงไม่สนิทกับพวกเด็ก ๆ ล่ะคะ? มันสำคัญกับพวกเขานะ พวกเขาจะอยากเข้าใกล้คุณก็ตอนที่คุณเข้าหาพวกเขา คุณไม่ชอบพวกเขาเหรอ?”