หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 582

ฉันเป็นคนที่ทำอาหารให้เขาทานมาโดยตลอด

ดิกสันไม่เคยสนใจที่จะทำเลย

หลังจากที่แซคคารี่ทำอาหารเสร็จ เขาก็ยกมาให้ฉันทานเเล้วจึงเดินขึ้นไปชั้นบน ฉันทานอาหารของฉันเสร็จก็ทำความสะอาดห้องครัว

หลังจากทำความสะอาดเสร็จเเล้ว ฉันเดินขึ้นไปหาแซคคารี่ชั้นบน เเต่เขายังคงอยู่ในห้องน้ำอยู่ ฉันเลยรอเขาใกล้กับประตูห้องน้ำเเละฟังเสียงน้ำจากฝักบัวที่ตกกระทบลงบนพื้นจากด้านในห้องน้ำ

หลังจากนั้นไม่นาน เเซคคารี่ก็เปิดประตูออกมา เขาตกใจที่เห็นฉันยืนเฝ้าอยู่ข้างประตู

เเล้วเขาก็ยิ้มขึ้น “ติดฉันขนาดนั้นเลยเหรอ?”

ผู้ช่วยของฉันเดินทางไปช่วยเเซคคารี่ ในขณะที่ลีโอก็ลาพักผ่อน ฉันไม่รู้จักใครเลยในคฤหาสน์หลังใหญ่นี้ ฉันจะไปอยู่กับใครได้นอกจากแซคคารี่? นอกจากนี้ ฉันก็ชอบที่จะอยู่ติดกับเขาเนื่องจากเขาเป็นผู้ชายของฉัน!

ฉันจ้องไปที่เขาอย่างลึกซึ้ง แต่ไม่ได้พูดอะไรออกมา

จู่ ๆ ชายหนุ่มก็โน้มลงมาอุ้มฉันขึ้นไปในอ้อมเเขนของเขาเหมือนกับฉันเป็นเจ้าหญิง ฉันกอดคอเขากลับไปอย่างไม่รู้ตัว “ฉันก็เเค่ชอบตัวติดกับคุณนะคะ” ฉันตอบ

แซคคารี่เป็นผู้ชายที่มีรูปร่างสูงใหญ่ การถูกอุ้มอยู่ในอ้อมเเขนของเขาทำให้ฉันยิ่งดูตัวเล็กลงไปอีก เขาอุ้มฉันออกจากห้องน้ำ เเละเดินขึ้นลิฟต์ไปบนชั้นสี่

ที่ชั้นสี่มีเรือนกระจกใหญ่ตั้งอยู่เกือบครึ่งห้อง ในนั้นมีพืชพรรณนานาชนิด ๆ ที่ฉันไม่รู้จักชื่ออีกมากมาย

ตรงกลางห้องมีเตียงสีขาวตั้งอยู่ที่ถูกห้อมล้อมไปด้วยดอกไม้ต่าง ๆ

แซคคารี่วางฉันลงบนเตียงอย่างนุ่มนวล ตัวของฉันจมลงบนฟูกในขณะที่ฉันจ้องกลับไปที่เขาด้วยสายตาอันร้อนเเรง เขามองกลับมาที่ฉันพร้อมกับมือที่เกลี่ยเเก้มฉันเบา ๆ

“พี่รอง” ฉันเรียก

“เบล” เขาสั่ง “มองไปบนด้านบนซิ”

ฉันให้ความสนใจไปที่แซคคารี่ก่อนที่เขาจะบอกให้ฉันมองไปด้านบน หลังจากนั้น ฉันเลื่อนสายตาของฉันไปด้านบนผนัง

ค่ำคืนที่มืดมิดนั้นเต็มไปด้วยเเสงระยิบระยับของดวงดาว และดวงจันทร์

แสงของดวงจันทร์ฉายลงมากระทบลงตรงมุมหลังคาอย่างงดงาม สะท้อนขึ้นไปบนท้องฟ้ายามค่ำคืน มันเป็นแสงอันแสนสงบที่กระซิบถึงความอบอุ่นให้กับหัวใจของคน ๆ หนึ่ง

“สวยจังค่ะ” ฉันบอกแซคคารี่ด้วยความดีใจ

“อืม ฉันดีใจที่เธอชอบมันนะ” เขาพูด

ฉันถามเขาเบา ๆ “นี่คือคฤหาสน์ของคุณเหรอคะ?”

“อืม นี้คือคฤหาสน์หลังเดียวในฝรั่งเศสของฉัน ฉันมาที่นี่เมื่อหลายปีก่อนเเละค่อนข้างชอบวิวที่นี่ ฉันเลยสั่งให้เลขาเเยร์ซื้อไว้”

พวกเราทั้งคู่ไม่ได้อยู่ด้วยกันมาเป็นเวลาสักพัก และก็ต้องมีการจากลาตลอด

เราเพิ่งจะอยู่ด้วยกันได้เเค่ไม่กี่วันเอง!

ฉันเลื่อนสายตาต่ำลงด้วยความผิดหวัง เเต่เเซคคารี่รู้ว่าฉันเศร้าใจกับการต้องไปของเขา เขากอดฉันเเน่นเเล้วอธิบาย “เบล ทุกคนมีความรับผิดชอบของตัวเอง หน้าที่ของฉันคือปกป้องอิทธิพลเเละอำนาจของฉัน ด้วยสิ่งนั้นจะทำให้ฉันสามารถปกป้องเธอกับลูก ๆ ได้! ฉันรู้ว่าเธอไม่มีความสุข ถ้าเกิดเธอคิดถึงฉัน ก็เเค่บินมาหาฉันที่ฟินแลนด์ ส่วนมากฉันจะอยู่ที่ฟินแลนด์ เเละรอเธออยู่ที่เอสโป”

เขายอมให้ฉันไปหาเขาได้ งั้นมันก็ไม่เชิงที่จะไม่ได้อยู่ด้วยกัน

อารมณ์ฉันดีขึ้น

“ฉันพาลูก ๆ ของเราไปด้วยได้ไหมคะ?” ฉันถาม

เสียงของเเม่ยังคงดังก้องในหูของฉัน

ฉันต้องสานสัมพันธ์ระหว่างลูก ๆ กับเขา!

แซคคารี่เลื่อนสายตาของเขามาทางฉัน อย่างไรก็ตาม เขาก็ไม่ได้พูดอะไร

“ได้ไหมคะ?” ฉันถามเขาอีกครั้ง