หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 625

สุดท้ายเเล้วคำพูดของเอฟวาเนสทำให้มาร์ตี้โมโหแล้วเดินออกจากร้านไป

แต่ถึงอย่างั้นเอฟวาเนสก็ดูค่อนข้างกลัวมาร์ตี้ เธอรีบถอดผ้ากันเปื้อนเเล้ววิ่งตามมาร์ตี้ออกไป

ก่อนที่เธอจะไป เธอยังไม่ลืมจะบอกให้ฉันช่วยดูร้านให้ก่อน มันค่อนข้างเต็มไปด้วยลูกค้า เเละก็ไม่ง่ายเลยสำหรับฉันที่ต้องดูเเลลูกค้าด้วยตัวคนเดียว อยู่ดี ๆ ฉันก็นึกถึงความช่วยเหลือของลีโอขึ้นมา!

ยังเหลือเวลาอีกสักพักก่อนที่การลักพักผ่อนของลีโอจะหมดลง

ฉันลุกขึ้นยืนเเล้วเดินไปที่โต๊ะต้อนรับ ฉันยังคงสวมชุดเดรสที่ฉันใส่ไปงานเลี้ยงอาหารค่ำอยู่ มันดูไม่เข้ากับสถานที่ที่จะใส่ชุดอย่างเป็นทางการเเบบนี้เลย

ฉันนั่งลงที่หน้าโต๊ะต้อนรับครู่หนึ่ง แต่ก็ยังไม่มีลูกค้าเข้ามาในร้าน ไม่เพียงเเค่นั้น ยังไม่มีใครเรียกฉันไปเติมน้ำชาให้พวกเขาอีก เวลาผ่านไปจนฉันเริ่มนั่งเหม่อ!

ฉันครุ่นคริดถึงวิธีจัดการกับแซคคารี่ให้ได้อย่างรวดเร็ว

แซคคารี่เป็นคนที่เก็บเนื้อเก็บตัว ไม่เพียงเเต่ที่เขาจะรักตัวเอง เเต่ยังเป็นคนกลัวเชื้อโรคอีกด้วย

เมื่อก่อนเขามักจะทำตัวสูงส่ง เเละอยู่ห่างจากผู้หญิงทั้งหมด เหตุผลเดียวที่เขาเข้าใกล้ฉันก็เพราะฉันจูบเขาที่เเม่น้ำ ตั้งเเต่นั้นมาเขาก็ประกาศว่าเขาจะเป็นพี่รองของฉัน เขาสาบานว่าจะปกป้องชีวิตของฉันให้เหมือนกับเป็นคนในครอบครัวของเขา!

แซคคารี่ลืมเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นในสองปีที่เเล้ว เเบบนั้นเขาคงจะคิดว่าเขายังไม่เคยมีจูบเเรกและคงจะบริสุทธิ์อยู่เเน่นอน!

นั่นเป็นประเด็นที่สำคัญมาก

ฉันต้องหาหนทางเพื่อจะดึงดูดความสนใจของเขาเเล้วค่อยจูบเขา ถ้าหากฉันสามารถจูบเขาได้ ฉันก็จะไม่ต้องกลัวว่าจะมีหญิงอื่นมาคอยลุ่มล่ามเขาอีก!

จะว่าไปเเล้ว ฉันจะไปเข้าใกล้เขาด้วยวิธีไหนล่ะ?

ถ้าเป็นเมื่อก่อน ฉันคงจะทำได้เเค่ตอนที่ฉันเมาไม่ก็ไม่มีสติเเค่นั้น เเต่ตอนนี้ฉันเพิ่งได้รับการผ่าตัดมา วิธีพวกนี้คงเป็นไปไม่ได้เเน่

ฉันรู้สึกเศร้าขึ้นมา ฉันเลยส่งข้อความไปหาโจชัวร์

หลังจากที่เขาเข้าใจความคิดของฉันเเล้ว เขาก็เห็นด้วยกับฉัน

[โจชัวร์: เธอทำได้เเหละ เเค่ทำให้ตัวเองเมา เเค่นั้นก็เรียบร้อยเเเล้ว ฉันจะไปรับเธอตอนนี้เลย เเล้วเราจะไปหาเขากัน]

นั่นคือสิ่งที่เขาพูด เเต่ฉันก็ยังคงไม่สามารถดื่มแอลกอฮอล์ได้อยู่ดี!

[แคโรไลน์: ฉันดื่มเยอะไม่ได้!]

โจชัวร์ตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงยอมเเพ้

[โจชัวร์: ใครบอกให้เธอเมาจริง ๆ กันเล่า?]

เธอรีบเดินจากไป ฉันกระซิบใส่โจชัวร์ “อย่าไปเสียเวลาโมโหเธอเลย เธอชนะเราไม่ได้หรอก เรายอมรับเธอก็เพราะเธอเป็นพี่สาวของยารา มันเป็นโอกาสที่หาได้ยากที่จะโยนความเห็นใจของเราทิ้งไปนะ”

โจชัวร์บ่น “ฉันขี้เกียจที่จะใส่ใจเธอ”

โจชัวร์ช่วยฉันเดินไปที่ทางเข้า ฉันเดินเซไปมา เเละถามเขา “ทำไมเราถึงเดินมาทางนี่ล่ะ? เราจะไปกันเเล้วเหรอ?”

โจชัวร์ยกยิ้ม “ขึ้นรถพี่รองก่อน”

“อ๋อ” ฉันตอบกลับไปด้วยความมึนงง โจชัวร์พยุงฉันขึ้นไปบนรถเเละสังเกตการณ์อย่างระมัดระวัง

“เธอดูเหมือนจะเมาจริง ๆ เลยนะ”

ฉันตอบเขาด้วยท่าทางเชื่องช้า “ฉันดื่มไม่เก่งไง”

“เออใช่ ฉันเคยได้ยินว่าเธอดื่มเก่งนะ เด็กดี!”

ฉันหลับตาลงอย่างเหนื่อยล้า หลังจากนั้นไม่นาน ใครบางคนก็เปิดประตูรถ

ชายหนุ่มถามอย่างตกใจ “ทำไมเธอถึงมาอยู่ในนี้?”