หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 636

ฉันนิ่งไปสักพัก หลังจากนั้น ฉันก็ออกคำสั่งถัดไป

ในส่วนของตระกูลฮูล บอกให้ทัคเกอร์จับตามองอดีตนายท่านฮูลไว้ หากเขายังอยู่ที่เมืองอู๋ ก็ไม่เป็นไร แต่ทันทีที่เขาจากไป ให้ทัคเกอร์จองจำเขาไว้! แล้วค่อยปล่อยตัวเขาออกมาตอนที่แซคคารี่ได้ความทรงจำกลับมาแล้ว อีกอย่างนายบอกไม่ใช่เหรอว่าอดีตนายท่านฮูลอาศัยอยู่ในคฤหาสน์ของแซคคารี่ในเอสโป?”

ผู้ช่วยของฉันอธิบาย “เขาเพิ่งจะมาที่เมืองอู๋วันนี้ครับ!”

ฉันหลับตาลงและพยายามข่มความโกรธ

เมื่อดิกสันเห็นว่าฉันไม่สนใจเขา เขาก็จับมือฉันไว้แน่นและปลอบฉัน

“แคโร อย่าโมโหเพราะฉันเลย! ไม่ว่าพวกเขาจะทำอะไร ฉันก็ไม่เป็นไรหรอก ฉันแค่ไม่อยากให้เธอโมโห!”

บางทีฉันก็รู้สึกว่าเขาปฏิบัติต่อฉันดีเหลือเกิน!

นัยน์ตาฉันแดงก่ำในขณะที่ฉันปลอบเขา “ฉันไม่เป็นไรค่ะ ฉันไม่ได้โกรธ”

จากนั้นฉันก็เอ่ยถาม “แล้วคุณมาที่นี่ได้อย่างไร?”

ดิกสันเป็นชายที่มีรูปร่างสูงและหล่อเหลา แม้เขาจะมีปัญหาทางจิต แต่เขาก็ยังคงดูเหมือนคนปกติทั่วไปเวลาที่เขาเงียบ!

เขาอธิบายอย่างอ่อนโยน “ก่อนหน้านี้ ฉันตามซีซี่ไป แต่ว่าซีซี่อยากไปที่ห้างเพื่อเปลี่ยนชุด ดังนั้น เธอเลยขอให้ฉันรอเธอก่อน หลังจากนั้นก็มีผู้หญิงปรากฏตัวขึ้น หล่อนบอกว่าจะพาฉันไปหาเธอ! หล่อนไม่ได้โกหก ฉันเจอแคโร และตอนนี้เธอก็กำลังจับมือฉันอยู่!”

ดิกสันยกมือที่เขาจับมือฉันไว้ขึ้นมา ฉันทนไม่ไหวอีกต่อไปเมื่อได้เห็นท่าทางที่ไร้เดียงสาของเขา ฉันหันหลังและน้ำตาก็ไหลออกมา!

ฉันสั่งผู้ช่วย “พาดิกสันกลับบ้านที”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ดิกสันก็ถามขึ้นด้วยน้ำเสียงที่น่าสงสาร “แคโร เธออยากให้ฉันไปแล้วเหรอ? แต่ฉันเพิ่งจะเจอเธอเองนะ!”

ดิกสันเคยแสดงด้านที่น่าสงสารของเขาต่อฉัน เขารู้เสมอว่าจะแสดงด้านที่อ่อนแอของเขาออกมาให้ฉันเห็นอย่างไร!

ฉันส่ายหน้า ชัคที่อยู่ข้างฉันจึงพูดขึ้นแทน “คุณเกร็ก นี่ก็ดึกมากแล้ว ท่านประธานชอว์เป็นกังวลว่าคุณจะนอนดึก ไม่ต้องเป็นห่วงครับ หากเธอมีเวลาเธอจะไปเยี่ยมคุณ!”

‘ทำไมฉันต้องชอบผู้หญิงที่ผ่านการหย่าร้างมาแล้วด้วย?’

นั่นเป็นสิ่งที่แซคคารี่รู้สึกอย่างแท้จริง เขาไม่เคยสารภาพความรู้สึกที่แท้จริงมาก่อน!

ฉันสูดหายใจเข้า และหยิบโทรศัพท์ออกมา ก่อนจะบันทึกคำพูดเขาไว้ ในตอนที่ฉันวางโทรศัพท์ลง ฉันก็เห็นรูปร่างที่คุ้นเคยมาจากที่ไกล ๆ!

เขายืนอยู่ตรงนั้นและจับตามองฉัน เขาเคยทำแบบนี้มาก่อน เขามักจะมาปรากฏกายอยู่ข้างฉันโดยไม่มีสัญญาณเตือนใด ๆ!

ฉันวางโทรศัพท์ลงบนสนามหญ้า

ในอีกไม่กี่นาทีต่อมา เขาก็เดินมาข้าง ๆ ฉัน เสียงที่ทุ้มนุ่มลึกดังขึ้น “แม้เธอจะเป็นหัวหน้าตระกูลชิค แต่เธอก็ทำเกินไป เธอไม่ควบคุมพฤติกรรมของตัวเอง ไม่แม้กระทั่งนึกถึงผลที่จะตามมา”

เขาหยุดพูดไปก่อนจะเสริมขึ้น “เพราะอย่างนั้นมันจะทำให้เธอเสียเปรียบได้ง่าย”