หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 652

การกระทำของเเซคคารี่นั้นโอหังมาก!

ฉันแผดเสียง “ปล่อยฉันนะ!”

เขาเป็นเเบบนั้นทุกครั้งเลย!

เขาตอบคำถามฉันด้วยความเงียบเท่านั้น!

อกของเขาแข็งเเกร่งมาก ฉันสวมชุดนอนที่มีเนื้อผ้าบาง มันเลยทำให้ฉันรู้สึกไม่สบายตัว!

ฉันดิ้นไปมาในอ้อมเเขนของเขา ก่อนที่ฉันจะเเสดงท่าทีอะไรออกไปได้ เสียงทุ่มของเเซคคารี่ดังขึ้นข้างหูของฉัน “ที่รัก อย่าขยับ”

ถ้าฉันยังคงดิ้นต่อไป เขาคงเสียความควบคุมอย่างเเน่นอน…

นั่นมันหมายความว่าอย่างไรกัน?!

ใจของฉันเเล่นผ่านความรู้สึกที่ปะปนกันมากมาย สุดท้ายเเล้ว ฉันก็ไม่สามารถโกรธเขาลงได้!

ฉันรักแซคคารี่ ฉันรักชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าฉัน!

ฉันยกโทษให้เขาอย่างง่ายดายมาตลอด!

ในขณะที่เขาเเทบจะไม่ต้องพูดอะไรออกมาสักคำ!

แต่ถึงอย่างนั้น ความทรมานในใจของฉันมันมีมากมายเหลือเกิน

มันไม่ใช่เพราะว่าเขาแกล้งทำเป็นความจำเสื่อม…

หรือคำพูดของเขา…

เเต่มันเป็นเพราะว่าฉันพยายามที่จะเข้าไปในโลกของเขา…

มันก็เเค่ความคิดง่าย ๆ

ฉันอยากจะมีครอบครัวแบบปกติ!

ฉันอยากที่จะเข้าใจเขาอย่างเเท้จริง ฉันไม่อยากให้เอสันพูดว่าฉันยังขาดคุณสมบัติที่จะเล่าทุกอย่างให้ฟังตอนที่มีปัญหาเข้ามา ฉันอยากจะเป็นผู้หญิงที่สามารถยืนหยัดอยู่ข้างเขาได้จริง ๆ

คำพูดหวานของเเซคคารี่ทำให้ฉันทำตัวไม่ถูก ฉันเม้มปากเเละปฏิเสธที่จะพูดอะไรกลับไป ฝ่ามือที่อบอุ่นของเขาลูบลงบนท้องของฉันแล้วเขาก็พูดต่ออย่างอ่อนโยน “ฉันรู้ว่าเธอไม่ได้โกรธสิ่งที่ฉันพูดออกไป หรือที่ฉันปกป้องนายท่านฮูล มันต้องมีเหตุผลอื่นเเน่นอน จริงไหม?”

แซคคารี่เป็นชายหนุ่มที่ฉลาด ฉันกลืนน้ำลายลงอย่างยากลำบากแล้วถามเขากลับไป “ทำไมคุณถึงไม่พาฉันไปด้วยในคืนนั้นคะ​?”

แซคคารี่เข้าใจทันทีว่าฉันหมายถึงอะไร

“เธอโกรธเรื่องนั้นหรอกเหรอ? ให้ฉันคิดก่อนนะ เธอไม่ได้โกรธว่าปัญหามันคืออะไร เเต่เธอเเค่โกรธที่ฉันไม่ได้บอกเธอหรือพูดคุยกับเธอก่อน มันเลยทำให้เธอรู้สึกเป็นคนนอกใช่ไหม? สุดท้ายเเล้วเธอโทษฉัน เพราะฉันไม่ได้มอบความรู้สึกปลอดภัยให้กับเธอ”

ดูสิ! เเซคคารี่รู้ทุกเรื่อง!

แต่เขาก็ยังคงทำให้ฉันต้องเจ็บปวด!

ดวงตาของฉันเเดงก่ำ เเละพูดไม่ออก จู่ ๆ เเซคคารี่ก็จูบลงตรงมุมปากของฉัน จากนั้นเขาก็พูดแหย่เบา ๆ “ที่รัก ฉันไม่อยากให้เธอต้องตกอยู่ในอันตราย โอเคไหม? ได้โปรดยกโทษให้ฉันนะ อย่าโกรธฉันเลย ฉันไม่อยากเห็นเธอโกรธหรือเศร้าเเล้ว!”

ฉันแปลกใจ เขายอมได้ง่าย ๆ เเบบนี้ตั้งเเต่เมื่อไหร่นะ?

นั่นเป็นสิ่งที่ดิกสันคงจะไม่ทำหรอกใช่ไหม?